Job 39

1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?

εἰ ἔγνως καιρὸν τοκετοῦ τραγελάφων πέτρας ἐφύλαξας δὲ ὠδῖνας ἐλάφων

2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?

ἠρίθμησας δὲ αὐτῶν μῆνας πλήρεις τοκετοῦ ὠδῖνας δὲ αὐτῶν ἔλυσας

3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.

ἐξέθρεψας δὲ αὐτῶν τὰ παιδία ἔξω φόβου ὠδῖνας αὐτῶν ἐξαποστελεῖς

4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.

ἀπορρήξουσιν τὰ τέκνα αὐτῶν πληθυνθήσονται ἐν γενήματι ἐξελεύσονται καὶ οὐ μὴ ἀνακάμψουσιν αὐτοῖς

5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?

τίς δέ ἐστιν ὁ ἀφεὶς ὄνον ἄγριον ἐλεύθερον δεσμοὺς δὲ αὐτοῦ τίς ἔλυσεν

6 Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.

ἐθέμην δὲ τὴν δίαιταν αὐτοῦ ἔρημον καὶ τὰ σκηνώματα αὐτοῦ ἁλμυρίδα

7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.

καταγελῶν πολυοχλίας πόλεως μέμψιν δὲ φορολόγου οὐκ ἀκούων

8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.

κατασκέψεται ὄρη νομὴν αὐτοῦ καὶ ὀπίσω παντὸς χλωροῦ ζητεῖ

9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum?

βουλήσεται δέ σοι μονόκερως δουλεῦσαι ἢ κοιμηθῆναι ἐπὶ φάτνης σου

10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?

δήσεις δὲ ἐν ἱμᾶσι ζυγὸν αὐτοῦ ἢ ἑλκύσει σου αὔλακας ἐν πεδίῳ

11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?

πέποιθας δὲ ἐπ’ αὐτῷ ὅτι πολλὴ ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ ἐπαφήσεις δὲ αὐτῷ τὰ ἔργα σου

12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?

πιστεύσεις δὲ ὅτι ἀποδώσει σοι τὸν σπόρον εἰσοίσει δέ σου τὸν ἅλωνα

13 Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.

πτέρυξ τερπομένων νεελασα ἐὰν συλλάβῃ ασιδα καὶ νεσσα

14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?

ὅτι ἀφήσει εἰς γῆν τὰ ᾠὰ αὐτῆς καὶ ἐπὶ χοῦν θάλψει

15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.

καὶ ἐπελάθετο ὅτι ποὺς σκορπιεῖ καὶ θηρία ἀγροῦ καταπατήσει

16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.

ἀπεσκλήρυνεν τὰ τέκνα αὐτῆς ὥστε μὴ ἑαυτῇ εἰς κενὸν ἐκοπίασεν ἄνευ φόβου

17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.

ὅτι κατεσιώπησεν αὐτῇ ὁ θεὸς σοφίαν καὶ οὐκ ἐμέρισεν αὐτῇ ἐν τῇ συνέσει

18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.

κατὰ καιρὸν ἐν ὕψει ὑψώσει καταγελάσεται ἵππου καὶ τοῦ ἐπιβάτου αὐτοῦ

19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?

ἦ σὺ περιέθηκας ἵππῳ δύναμιν ἐνέδυσας δὲ τραχήλῳ αὐτοῦ φόβον

20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.

περιέθηκας δὲ αὐτῷ πανοπλίαν δόξαν δὲ στηθέων αὐτοῦ τόλμῃ

21 Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.

ἀνορύσσων ἐν πεδίῳ γαυριᾷ ἐκπορεύεται δὲ εἰς πεδίον ἐν ἰσχύι

22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.

συναντῶν βέλει καταγελᾷ καὶ οὐ μὴ ἀποστραφῇ ἀπὸ σιδήρου

23 Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.

ἐπ’ αὐτῷ γαυριᾷ τόξον καὶ μάχαιρα

24 Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.

καὶ ὀργῇ ἀφανιεῖ τὴν γῆν καὶ οὐ μὴ πιστεύσῃ ἕως ἂν σημάνῃ σάλπιγξ

25 Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.

σάλπιγγος δὲ σημαινούσης λέγει εὖγε πόρρωθεν δὲ ὀσφραίνεται πολέμου σὺν ἅλματι καὶ κραυγῇ

26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?

ἐκ δὲ τῆς σῆς ἐπιστήμης ἕστηκεν ἱέραξ ἀναπετάσας τὰς πτέρυγας ἀκίνητος καθορῶν τὰ πρὸς νότον

27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?

ἐπὶ δὲ σῷ προστάγματι ὑψοῦται ἀετός γὺψ δὲ ἐπὶ νοσσιᾶς αὐτοῦ καθεσθεὶς αὐλίζεται

28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.

ἐπ’ ἐξοχῇ πέτρας καὶ ἀποκρύφῳ

29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,

ἐκεῖσε ὢν ζητεῖ τὰ σῖτα πόρρωθεν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ σκοπεύουσιν

30 Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.

νεοσσοὶ δὲ αὐτοῦ φύρονται ἐν αἵματι οὗ δ’ ἂν ὦσι τεθνεῶτες παραχρῆμα εὑρίσκονται