Job 32

1 Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.

Ale ŋutsu etɔ̃ siawo dzudzɔ nyaŋuɖoɖo na Hiob, elabena enye ame dzɔdzɔe le eya ŋutɔ ŋkume.

2 Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.

Tete dzi ku Buzitɔ, Elihu, ame si nye Barakel ƒe vi, tso Ram ƒe ƒomea me vevie ɖe Hiob ŋu le esi wòbu eɖokui dzɔdzɔetɔe wu Mawu la ta.

3 Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.

Edo dziku ɖe exɔlɔ̃ etɔ̃awo hã ŋu elabena mɔ aɖeke meli si dzi woato abu fɔ Hiob o, gake wobu fɔe.

4 Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.

Azɔ la, Elihu lala be yeaƒo nu na Hiob elabena wotsi wui.

5 Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.

Gake esi wòkpɔ be nya aɖeke megale ame etɔ̃awo si o la, Elihu gado dziku ɖe edzi.

6 Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.

Ale Buzitɔ, Barakel ƒe vi Elihu gblɔ be, “Nyemetsi o, mienye xoxo nam eya ta mevɔ̃ eye nyemete ŋu do dzi gblɔ nu si menya la na mi o.

7 Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.

Mebu be, ‘Tsitsi neƒo nu eye ƒe geɖe nefia nunya.’

8 Sed, ut video, spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.

Gake gbɔgbɔ si le ame me, Ŋusẽkatãtɔ la ƒe gbɔgbɔe naa gɔmesesee.

9 Non sunt longævi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.

Menye tsitsiawo koe nye nunyalawo o eye menye amegãxoxowo koe se nu si le dzɔdzɔe la gɔme o.

10 Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.

“Eya ta megblɔ be, Miɖo tom, nye hã magblɔ nu si menya la na mi.

11 Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:

Menɔ lalam esi mienɔ nu ƒom, meɖo to se miaƒe nyameɖeɖewo kple ale si nya vɔ le mia si eye mienɔ nya si miagblɔ la dim.

12 Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.

Meɖo to mi nyuie gake mia dometɔ aɖeke mete ŋu ɖee fia be Hiob dze agɔ o eye mia dometɔ aɖeke mete ŋu ɖo eƒe nyahehewo ŋu o.

13 Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam: Deus proiecit eum, non homo.

Migagblɔ be, ‘Míeke ɖe nunya ŋuti o, Mawu neɖe vodada nɛ, menye amegbetɔ o.’

14 Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.

Gake Hiob metsɔ nya ɖe ŋunye o eye nyematsɔ miaƒe nyahehewo aɖo nya ŋu nɛ o.

15 Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.

“Woƒe mo wɔ yaa, nya aɖeke megale wo si woagblɔ o eye gbɔgblɔ bu ɖe wo.

16 Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:

Ɖe magalala, esi wozi ɖoɖoe eye azɔ wotsi tsitre ɖe afi ma kpaɖii nya aɖeke ŋu maɖomaɖoea?

17 Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.

Nye hã magblɔ tɔnye sinua; nye hã magblɔ nu si menya

18 Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.

elabena nya le asinye fũu, eye nye gbɔgbɔ le dzinye zim.

19 En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.

Elabena le menye la, mele abe wain si le goe me wotu nu ɖe enu ene eye abe wainlãgbalẽgolo si le klalo na gbagbã ene.

20 Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.

Ele nam be maƒo nu ne makpɔ gbɔdzɔe, ele nam be make nye nu eye maɖo nya ŋu.

21 Non accipiam personam viri, et Deum homini non æquabo.

Nyemade ame aɖeke dzi alo aflu ame aɖeke o

22 Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.

elabena ne mebi le amefuflu me la, nye Wɔla akplɔm dzoe kpuie.