Job 30
1 Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
“Ke azɔ la, ame siwo menye xoxo na, ame siwo fofowo manyɔ ŋui be womade ha kple nye lãkplɔvuwo gɔ̃ hã o la ɖua fewu le ŋutinye.
2 Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.
Nu ka woƒe alɔkpa sesẽ la wɔ nam, esi ŋusẽ vɔ le wo ŋu?
3 Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.
Hiã kple dɔwuame na wowɔ ɖeƒomevie hele tsatsam le dzogbe kple kuɖiɖinyigbawo dzi le zã me.
4 Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.
Le gbe me woda amagbewo eye woƒe nuɖuɖue nye dɔli ƒe ke.
5 Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
Woɖe wo ɖa le wo nɔvi amegbetɔwo ƒe ha me eye wodo ɣli ɖe wo ta abe fiafitɔwo wonye ene.
6 In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream.
Wozi wo dzi be woanɔ tɔʋu siwo mie la me, agakpewo tome kple do siwo woɖe ɖe anyigba la me.
7 Qui inter huiuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.
Wole xɔxlɔ̃m le gbe me eye woƒo ta kpli ɖe avekawo te.
8 Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
Wonya wo le anyigba la dzi abe ame ɖigbɔ̃wo kple yakamewo ƒe dzidzimeviwo ene.
9 Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
“Ke azɔ la, wo viŋutsuwo kpa ha dem, heɖu fewu le ŋunye le ha la me eye mezu lodonu le wo dome.
10 Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
Wonyɔa ŋum, henɔa adzɔge nam eye woɖea ta ɖe mo nam faa.
11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
Esi azɔ Mawu lã nye datika, hewɔ fum la, wowɔa nu si dze wo ŋu la le ŋkunye me.
12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
Wo detɔwo tso ɖe ŋutinye le nye ɖusime, woɖo mɔwo ɖi na nye afɔ eye woƒu woƒe aʋakpowo ɖe ŋunye.
13 Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et prævaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
Wogbã nye mɔ, edze edzi na wo be wogblẽ donyeme eye ame aɖeke mekpe ɖe wo ŋu gɔ̃ hã o.
14 Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
Wolũ ɖe dzinye abe gli gbagbã mee woto ene eye wozɔ to gbagbãƒewo va ƒo ɖe dzinye.
15 Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.
Ŋɔdzidodowo nye tsyɔ dzinye, wonya nye bubu ɖe nu abe ale si ya lɔa nu ɖe nue ene eye nye dedinɔnɔ bu abe lilikpo ene.
16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
“Azɔ nye agbe nu va le yiyim eye hiãŋkekewo lém.
17 Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.
Zã ŋɔa nye ƒuwo eye nye vevesese manyagblɔ nu metsona o.
18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.
Mawu tsyɔ eƒe ŋusẽ triakɔ la dzinye abe avɔ ene, eye wòle awu ɖe ve nam.
19 Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
Ekɔm ƒu gbe ɖe ba me eye mezu ke kple dzofi.
20 Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
“O Mawu, mefa avi yɔ wò gake mètɔ nam o, metsi tsitre gake ɖeko nèkpɔm dũu.
21 Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
Ètrɔ dze dzinye nublanuimakpɔmakpɔtɔe eye nètsɔ wò alɔkpa sesẽ ɖu dzinyee.
22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
ȃom tsa, hena ya lɔm ɖe nu eye nènyamam le ahom la me.
23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
Menya be àhem ayi ku me, teƒe si woɖo ɖi na kodzogbeawo katã.
24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
“Vavãe, ame aɖeke medoa asi ɖa léa ame si gbã gudugudu ne ele ɣli dom be woaxɔ na ye le eƒe xaxa me o.
25 Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
Ɖe nyemefa avi ɖe ame siwo ɖo xaxa me la ŋu oa? Ɖe nye luʋɔ mexa nu ɖe ame dahewo ŋuti oa?
26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
Gake esi mekpɔ mɔ na nyui la, vɔ̃ tum, esi mekpɔ mɔ na kekeli la, viviti koe va nam.
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, prævenerunt me dies afflictionis.
Dzoxɔxɔ si le edzi yim le menye la metɔna o, fukpekpeŋkekewo kpe akɔ kplim.
28 Mœrens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
Nye amea menyɔ tsiɖitsiɖitsiɖi le yiyim gake menye ɣee ɖum o, metsi tsitre ɖe ameha la titina hedo ɣli bia kpekpeɖeŋu.
29 Frater fui draconum, et socius struthionum.
Meva zu nɔviŋutsu na amegãxiwo kple hati na golowo.
30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
Nye ŋutigbalẽ nyɔ tsiɖitsiɖitsiɖi hele fofom le ŋutinye eye asrã dze dzinye kple dzoxɔxɔ gã aɖe.
31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.
Nye kasaŋku do konyifagbe eye nye dze le avigbe dom.
