Job 17

1 Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.

Mening roⱨim sunuⱪ, Künlirim tügǝy dǝydu, Gɵrlǝr meni kütmǝktǝ.

2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.

Ətrapimda aldamqi mazaⱪ ⱪilƣuqilar bar ǝmǝsmu? Kɵzümning ularning eqitⱪuluⱪiƣa tikilip turuxtin baxⱪa amali yoⱪtur.

3 Libera me Dominue, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.

Aⱨ, jenim üqün Ɵzüng haliƣan kapalǝtni elip Ɵzüngning aldida manga borun bolƣaysǝn; Sǝndin baxⱪa kim meni ⱪollap borun bolsun?

4 Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.

Qünki Sǝn [dostlirimning] kɵnglini yoruⱪluⱪtin ⱪaldurƣansǝn; Xunga Sǝn ularni ƣǝlibidinmu mǝⱨrum ⱪilisǝn!

5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.

Ƣǝniymǝt alay dǝp dostliriƣa pǝxwa atⱪan kixining bolsa, Ⱨǝtta balilirining kɵzlirimu kor bolidu.

6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.

U meni ǝl-yurtlarning aldida sɵz-qɵqǝkkǝ ⱪoydi; Mǝn kixilǝr yüzümgǝ tüküridiƣan adǝm bolup ⱪaldim.

7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.

Dǝrd-ǝlǝmdin kɵzüm torlixip kǝtti, Barliⱪ ǝzalirim kɵlǝnggidǝk bolup ⱪaldi.

8 Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.

Bu ixlarni kɵrüp duruslar ⱨǝyranuⱨǝs bolidu; Bigunaⱨlar iplaslarƣa ⱪarxi turuxⱪa ⱪozƣilidu.

9 Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.

Biraⱪ ⱨǝⱪⱪaniy adǝm ɵz yolida qing turidu, Ⱪoli pak yüridiƣan adǝmning küqi tohtawsiz ulƣiyidu.

10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.

Əmdi ⱪeni, ⱨǝmminglar, yǝnǝ kelinglar; Aranglardin birmu dana adǝm tapalmaymǝn.

11 Dies mei transierunt, cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum:

Künlirim ahirlixay dǝp ⱪaptu, Muddialirim, kɵnglümdiki intizarlar üzüldi.

12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.

Bu adǝmlǝr keqini kündüzgǝ aylandurmaⱪqi; Ular ⱪarangƣuluⱪⱪa ⱪarap: «Nur yeⱪinlixiwatidu» deyixiwatidu.

13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol h7585)

Əgǝr kütsǝm, ɵyüm tǝⱨtisara bolidu; Mǝn ⱪarangƣuluⱪⱪa ornumni raslaymǝn. (Sheol h7585)

14 Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.

«Qirip ketixni: «Sǝn mening atam!», Ⱪurtlarni: «Apa! Aqa!» dǝp qaⱪirimǝn!

15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea, et patientiam meam quis considerat?

Undaⱪta ümidim nǝdǝ? Xundaⱪ, ümidimni kim kɵrǝlisun?

16 In profundissimum infernum descendent omnia mea: putasne saltem ibi erit requies mihi? (Sheol h7585)

Ümidim tǝⱨtisaraning tɵmür pǝnjiriliri iqigǝ qüxüp ketidu! Biz birliktǝ topiƣa kirip ketimiz! (Sheol h7585)