< Isaiæ 30 >

1 Væ filii desertores, dicit Dominus, ut faceretis consilium, et non ex me: et ordiremini telam, et non per spiritum meum, ut adderetis peccatum super peccatum:
Ai dos filhos que se rebelam, diz o Senhor, que tomaram conselho, mas não de mim; e que se cobriram com cobertura, mas não que venha do meu espírito; para assim acrescentarem pecado sobre pecado.
2 qui ambulatis ut descendatis in Ægyptum, et os meum non interrogastis, sperantes auxilium in fortitudine Pharaonis, et habentes fiduciam in umbra Ægypti.
Que vão descer ao Egito, e não perguntam à minha boca; para se fortificarem com a força de faraó, e para confiarem na sombra do Egito.
3 Et erit vobis fortitudo Pharaonis in confusionem, et fiducia umbræ Ægypti in ignominiam.
Porque a força de faraó se vos tornará em vergonha, e a confiança na sombra do Egito em confusão.
4 Erant enim in Tani principes tui, et nuncii tui usque ad Hanes pervenerunt.
Havendo estado os seus príncipes em Zoan, e havendo chegado os seus embaixadores a Hanes,
5 Omnes confusi sunt super populo, qui eis prodesse non potuit: non fuerunt in auxilium et in aliquam utilitatem, sed in confusionem et in opprobrium.
Então todos se envergonharão de um povo que de nada lhes aproveitará nem de ajuda, nem de proveito, antes de vergonha, e até de opróbrio, lhes servirá.
6 Onus iumentorum Austri. In terra tribulationis et angustiæ leæna, et leo ex eis, vipera et regulus volans portantes super humeros iumentorum divitias suas, et super gibbum camelorum thesauros suos ad populum, qui eis prodesse non poterit.
Peso das bestas do sul. Para a terra de aflição e de angústia (de onde vem a leoa e o leão, o basilisco, e o áspide ardente voador) levarão às costas de jumentinhos as suas fazendas, e sobre as corcovas de camelos os seus tesouros, a um povo que de nada lhes aproveitará.
7 Ægyptus enim frustra et vane auxiliabitur: ideo clamavi super hoc: Superbia tantum est, quiesce.
Porque o Egito os ajudará em vão, e por demais: pelo que clamei acerca disto: No estarem quietos será a sua força.
8 Nunc ergo ingressus scribe ei super buxum, et in libro diligenter exara illud, et erit in die novissimo in testimonium usque in æternum.
Vai pois agora, escreve isto numa táboa perante eles, e aponta-o num livro; para que fique firme até ao dia último, para sempre e perpetuamente.
9 Populus enim ad iracundiam provocans est, et filii mendaces, filii nolentes audire legem Dei.
Porque um povo rebelde é este, são filhos mentirosos, filhos que não querem ouvir a lei do Senhor.
10 Qui dicunt videntibus: Nolite videre: et aspicientibus: Nolite aspicere nobis ea, quæ recta sunt: loquimini nobis placentia, videte nobis errores.
Que dizem aos videntes: Não vejais; e aos que atentam: Não atenteis para nós no que é reto: dizei-nos coisas apráziveis, e vede para nós enganadoras lisonjas.
11 Auferte a me viam, declinate a me semitam, cesset a facie nostra Sanctus Israel.
Desviai-vos do caminho, apartai-vos da vereda: fazei que cesse o Santo de Israel de vir perante nós.
12 Propterea hæc dicit Sanctus Israel: Pro eo quod reprobastis verbum hoc, et sperastis in calumnia et in tumultu, et innixi estis super eo:
Pelo que assim diz o Santo de Israel: Porquanto rejeitais esta palavra, e confiais na opressão e perversidade, e sobre isso vos estribais,
13 propterea erit vobis iniquitas hæc sicut interruptio cadens, et requisita in muro excelso, quoniam subito, dum non speratur, veniet contritio eius.
Por isso esta maldade vos será como a parede fendida, que vai caindo e já forma barriga desde o mais alto muro, cuja queda virá subitamente num momento.
14 Et comminuetur sicut conteritur lagena figuli contritione pervalida: et non invenietur de fragmentis eius testa, in qua portetur igniculus de incendio, aut hauriatur parum aquæ de fovea.
E os quebrará como quebram o vaso do oleiro, e, quebrando-os, não se compadecerá deles: nem ainda um se achará entre os seus pedaços para tomar fogo do lar, ou tirar água da poça
15 Quia hæc dicit Dominus Deus Sanctus Israel: Si revertamini et quiescatis, salvi eritis: in silentio, et in spe erit fortitudo vestra. Et noluistis:
Porque assim diz o Senhor Jehovah, o Santo de Israel: Tornando-vos e descançando, ficarieis livres, e no sossego e na confiança estaria a vossa força, porém não quizestes.
16 et dixistis: Nequaquam, sed ad equos fugiemus: ideo fugietis. Et super veloces ascendemus: ideo velociores erunt, qui persequentur vos.
E dizeis: Não; antes sobre cavalos fugiremos; mas por isso mesmo fugireis; e, Sobre cavalos ligeiros cavalgaremos; por isso os vossos perseguidores também serão ligeiros.
17 Mille homines a facie terroris unius: et a facie terroris quinque fugietis, donec relinquamini quasi malus navis in vertice montis, et quasi signum super collem.
Mil homens fugirão ao grito dum, e ao grito de cinco todos vós fugireis, até que sejais deixados como o mastro no cume do monte, e como a bandeira no outeiro.
18 Propterea expectat Dominus ut misereatur vestri: et ideo exaltabitur parcens vobis: quia Deus iudicii Dominus: beati omnes qui expectant eum.
Por isso pois o Senhor esperará, para ter misericórdia de vós; e por isso será exalçado, para se compadecer de vós, porque o Senhor é um Deus de equidade: bem-aventurados todos os que o esperam.
19 Populus enim Sion habitabit in Ierusalem: plorans nequaquam plorabis, miserans miserebitur tui: ad vocem clamoris tui statim ut audierit, respondebit tibi.
Porque o povo em Sião habitará, em Jerusalém: não chorarás de nenhuma sorte; certamente se compadecerá de ti, à voz do teu clamor, e, ouvindo-a, te responderá.
20 Et dabit vobis Dominus panem arctum, et aquam brevem: et non faciet avolare a te ultra doctorem tuum: et erunt oculi tui videntes præceptorem tuum.
Bem vos dará o Senhor, pão de angustia e água de aperto, mas os teus doutores nunca mais fugirão de ti, como voando com asas; antes os teus olhos verão a todos os teus mestres.
21 Et aures tuæ audient verbum post tergum monentis: Hæc est via, ambulate in ea: et non declinetis neque ad dexteram, neque ad sinistram.
E os teus ouvidos ouvirão a palavra do que está por detraz de ti, dizendo: Este é o caminho, andai nele, sem vos desviardes nem para a direita nem para a esquerda.
22 Et contaminabis laminas sculptilium argenti tui, et vestimentum conflatilis auri tui, et disperges ea sicut immunditiam menstruatæ. Egredere, dices ei:
E terás por contaminadas as coberturas das tuas esculturas de prata, e a coberta das tuas esculturas fundidas de ouro; e as lançarás fora como um pano imundo, e dirás a cada uma delas: fora daqui.
23 Et dabitur pluvia semini tuo, ubicumque seminaveris in terra: et panis frugum terræ erit uberrimus, et pinguis. Pascetur in possessione tua in die illo agnus spatiose:
Então te dará chuva sobre a tua semente, com que semeares a terra, como também pão da novidade da terra; e esta será fértil e cheia: naquele dia também o teu gado pastará em lugares largos de pasto.
24 et tauri tui, et pulli asinorum, qui operantur terram, commistum migma comedent sicut in area ventilatum est.
E os bois e os jumentinhos que lavram a terra, comerão grão puro, que for padejado com a pá, e cirandado com a ciranda.
25 Et erunt super omnem montem excelsum, et super omnem collem elevatum rivi currentium aquarum in die interfectionis multorum cum ceciderint turres.
E haverá em todo o monte alto, e em todo o outeiro levantado, ribeiros e correntes de águas, no dia da grande matança, quando caírem as torres.
26 Et erit lux lunæ sicut lux solis, et lux solis erit septempliciter sicut lux septem dierum in die, qua alligaverit Dominus vulnus populi sui, et percussuram plagæ eius sanaverit.
E será a luz da lua como a luz do sol, e a luz do sol sete vezes maior, como a luz de sete dias, no dia em que o Senhor soldar a quebradura do seu povo, e curar a chaga da sua ferida.
27 Ecce nomen Domini venit de longinquo, ardens furor eius, et gravis ad portandum: labia eius repleta sunt indignatione, et lingua eius quasi ignis devorans.
Eis que o nome do Senhor vem de longe, a sua ira está ardendo, e a carga é pesada: os seus lábios estão cheios de indignação, e a sua língua como um fogo consumidor.
28 Spiritus eius velut torrens inundans usque ad medium colli ad perdendas gentes in nihilum, et frenum erroris, quod erat in maxillis populorum.
E o seu assopro como o ribeiro trasbordando, que chega até ao pescoço: para sacudir as nações com sacudidura de vaidade, e como um freio de fazer errar nas queixadas dos povos.
29 Canticum erit vobis sicut nox sanctificatæ sollemnitatis, et lætitia cordis sicut qui pergit cum tibia, ut intret in montem Domini ad Fortem Israel.
Um cântico haverá entre vós, como na noite em que se santifica a festa; e alegria de coração, como aquele que anda com gaita, para vir ao monte do Senhor, à Rocha de Israel.
30 Et auditam faciet Dominus gloriam vocis suæ, et terrorem brachii sui ostendet in comminatione furoris, et flamma ignis devorantis: allidet in turbine, et in lapide grandinis.
E o Senhor fará ouvir a glória da sua voz, e fará ver o abaixamento do seu braço, com indignação de ira, e labareda de fogo consumidor, raios e dilúvio e pedra de saraiva.
31 A voce enim Domini pavebit Assur virga percussus.
Porque com a voz do Senhor será desfeita em pedaços Assyria, que feriu com a vara.
32 Et erit transitus virgæ fundatus, quam requiescere faciet Dominus super eum in tympanis et citharis: et in bellis præcipuis expugnabit eos.
E será, em todas as partes por onde passar o bordão afincado, que, sobre aquele que o Senhor o puser, ali estarão com tamboris e harpas; porque com combates de agitação combaterá contra eles
33 Præparata est enim ab heri Topheth, a Rege præparata, profunda, et dilatata. Nutrimenta eius, ignis et ligna multa: flatus Domini sicut torrens sulphuris succendens eam.
Porque já Tophet está preparada desde ontem, e já está preparada para o rei, já a afundou e alargou: a sua facha é de fogo, e tem muita lenha; o assopro do Senhor como a torrente de enxofre a acenderá.

< Isaiæ 30 >