Ecclesiastes 10

1 Muscæ morientes perdunt suavitatem unguenti. Pretiosior est sapientia et gloria, parva et ad tempus stultitia.

Mouch mouri gate tout boutèy odè. Yo fè l' santi. Konsa tou, yon sèl ti betiz ka fè tout gwo konesans ou pase pou anyen. Sa ka fè moun pa respekte ou ankò.

2 Cor sapientis in dextera eius, et cor stulti in sinistra illius.

Kè yon moun ki gen konprann toujou panche pou fè sa ki byen, men kè moun sòt toujou panche pou fè sa ki mal.

3 Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos æstimat.

Menm lè moun sòt ap mache nan lari, li egare, li fè tout moun wè se moun sòt li ye.

4 Si spiritus potestatem habentis ascenderit super te, locum tuum ne demiseris: quia curatio faciet cessare peccata maxima.

Si chèf ou move sou ou, pa prese vire do ou ale. Si ou rete dousman, sa ka evite ou anpil malè.

5 Est malum quod vidi sub sole, quasi per errorem egrediens a facie principis:

Men yon lòt move bagay mwen wè ankò sou latè, lèfini se chèf yo ki lakòz sa.

6 positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum.

Yo pran moun sòt mete yo nan gwo pozisyon, epi yo kite moun ki chaje ak konesans anba.

7 Vidi servos in equis: et principes ambulantes super terram quasi servos.

Mwen wè esklav ap karakole sou chwal yo, epi chèf yo menm k'ap mache apye tankou esklav.

8 Qui fodit foveam, incidet in eam: et qui dissipat sepem, mordebit eum coluber.

Si ou fouye yon pi, se ou menm ki va tonbe ladan l'. Si ou kraze yon miray, se ou menm sèpan va mòde.

9 Qui transfert lapides, affligetur in eis: et qui scindit ligna, vulnerabitur ab eis.

Si w'ap koupe wòch karyann, w'a blese. Si w'ap fann bwa, malè ka rive ou.

10 Si retusum fuerit ferrum, et hoc non ut prius, sed hebetatum fuerit multo labore, exacuetur, et post industriam sequetur sapientia.

Si dan rach ou pa koupe, si ou pa file l', ou gen pou travay pi rèd lè w'ap sèvi avè l'. Men bon konprann ap fè ou reyisi nan sa w'ap fè.

11 Si mordeat serpens in silentio, nihil eo minus habet qui occulte detrahit.

Ou te mèt konn chame sèpan, sa p'ap sèvi ou anyen si ou kite l' gen tan mòde ou.

12 Verba oris sapientis gratia: et labia insipientis præcipitabunt eum:

Pawòl ki soti nan bouch yon moun ki gen konprann sèvi yon lwanj pou li. Men pawòl nan bouch moun sòt ap lakòz lanmò yo.

13 Initium verborum eius stultitia, et novissimum oris illius error pessimus.

Lè yo konmanse pale, se betiz y'ap di. Men lè y'ap fini, se pawòl moun fou nèt y'ap di.

14 Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit: et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?

Moun sòt renmen pale anpil. Pesonn pa konnen sa k'ap rive denmen. Pesonn pa ka di nou sa k'ap rive apre nou mouri.

15 Labor stultorum affliget eos, qui nesciunt in urbem pergere.

Moun sòt touye tèt li nan travay, li bliye chimen kay li.

16 Væ tibi terra, cuius rex puer est, et cuius principes mane comedunt.

Ala malè pou yon peyi lè li gen yon timoun alatèt li, lè chèf li yo tonbe nan manje depi granmaten.

17 Beata terra, cuius rex nobilis est, et cuius principes vescuntur in tempore suo ad reficiendum, et non ad luxuriam.

Men, ala bon sa bon pou yon peyi lè wa a se moun ki soti nan bon ras, lè chèf li yo manje lè pou yo manje pou yo ka jwenn fòs, epi ki pa lage kò yo nan banbòch.

18 In pigritiis humiliabitur contignatio, et in infirmitate manuum perstillabit domus.

Lè yon moun twò parese pou l' repare kay li, twati a ap koule, fetay la ap tonbe.

19 In risum faciunt panem, et vinum ut epulentur viventes: et pecuniæ obediunt omnia.

Yo fè resepsyon pou yo pran plezi yo, yo bwè diven pou fè kè yo kontan, men se lajan ki penmèt yo fè tou sa.

20 In cogitatione tua regi ne detrahas, et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti: quia et aves cæli portabunt vocem tuam, et qui habet pennas annunciabit sententiam.

Pa kritike yon wa, pa menm nan kè ou. Pa kritike rich yo, pa menm anndan chanm ou. Paske raje gen zòrèy.