< Ii Samuelis 22 >

1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius, in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul,
Y HABLÓ David á Jehová las palabras de este cántico, el día que Jehová le había librado de la mano de todos sus enemigos, y de la mano de Saúl.
2 et ait: Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
Y dijo: Jehová es mi roca, y mi fortaleza, y mi libertador;
3 Deus fortis meus sperabo in eum: scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum: salvator meus, de iniquitate liberabis me.
Dios de mi roca, en él confiaré: mi escudo, y el cuerno de mi salud, mi fortaleza, y mi refugio; mi salvador, que me librarás de violencia.
4 Laudabilem invocabo Dominum: et ab inimicis meis salvus ero.
Invocaré á Jehová, digno de ser loado, y seré salvo de mis enemigos.
5 Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
Cuando me cercaron ondas de muerte, y arroyos de iniquidad me asombraron,
6 Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis. (Sheol h7585)
Me rodearon los dolores del infierno, y me tomaron descuidado lazos de muerte. (Sheol h7585)
7 In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius.
Tuve angustia, invoqué á Jehová, y clamé á mi Dios: y él oyó mi voz desde su templo; [llegó] mi clamor á sus oídos.
8 Commota est et contremuit terra: fundamenta montium concussa sunt, et conquassata, quoniam iratus est eis.
La tierra se removió, y tembló; los fundamentos de los cielos fueron movidos, y se estremecieron, porque él se airó.
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
Subió humo de sus narices, y de su boca fuego consumidor, por el cual se encendieron carbones.
10 Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus eius.
Y abajó los cielos, y descendió: una oscuridad debajo de sus pies.
11 Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
Subió sobre el querubín, y voló: aparecióse sobre las alas del viento.
12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum: cribrans aquas de nubibus cælorum.
Puso tinieblas alrededor de sí [á modo de] pabellones; aguas negras y espesas nubes.
13 Præ fulgore in conspectu eius, succensi sunt carbones ignis.
Del resplandor de su presencia se encendieron ascuas ardientes.
14 Tonabit de cælo Dominus: et Excelsus dabit vocem suam.
Jehová tronó desde los cielos, y el Altísimo dió su voz;
15 Misit sagittas et dissipavit eos: fulgur, et consumpsit eos.
Arrojó saetas, y desbaratólos; relampagueó, y consumiólos.
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius.
Entonces aparecieron los manantiales de la mar, y los fundamentos del mundo fueron descubiertos, á la reprensión de Jehová, al resoplido del aliento de su nariz.
17 Misit de excelso, et assumpsit me: et extraxit me de aquis multis.
Extendió [su mano] de lo alto, y arrebatóme, y sacóme de copiosas aguas.
18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
Libróme de fuertes enemigos, de aquellos que me aborrecían, los cuales eran más fuertes que yo.
19 Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.
Asaltáronme en el día de mi calamidad; mas Jehová fué mi sostén.
20 Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
Sacóme á anchura; libróme, porque puso su voluntad en mí.
21 Retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
Remuneróme Jehová conforme á mi justicia; y conforme á la limpieza de mis manos, me dió la paga.
22 Quia custodivi vias Domini, et non egi impie, a Deo meo.
Porque yo guardé los caminos de Jehová, y no me aparté impíamente de mi Dios.
23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo: et præcepta eius non amovi a me.
Porque delante de mí tengo todas sus ordenanzas; y [atento á] sus fueros, no me retiraré de ellos.
24 Et ero perfectus cum eo: et custodiam me ab iniquitate mea.
Y fuí íntegro para con él, y guardéme de mi iniquidad.
25 Et restituet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum, in conspectu oculorum suorum.
Remuneróme por tanto Jehová conforme á mi justicia, y conforme á mi limpieza delante de sus ojos.
26 Cum sancto sanctus eris: et cum robusto perfectus.
Con el bueno eres benigno, y con el íntegro te muestras íntegro;
27 Cum electo electus eris: et cum perverso perverteris.
Limpio eres para con el limpio, mas con el perverso eres rígido.
28 Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
Y tú salvas al pueblo humilde; mas tus ojos sobre los altivos, para abatirlos.
29 Quia tu lucerna mea Domine: et tu Domine illuminabis tenebras meas.
Porque tú eres mi lámpara, oh Jehová: Jehová da luz á mis tinieblas.
30 In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
Porque en ti romperé ejércitos, y con mi Dios saltaré las murallas.
31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
Dios, perfecto su camino: la palabra de Jehová purificada, escudo es de todos los que en él esperan.
32 Quis est Deus præter Dominum: et quis fortis præter Deum nostrum?
Porque ¿qué Dios hay sino Jehová? ¿ó quién es fuerte sino nuestro Dios?
33 Deus qui accinxit me fortitudine: et complanavit perfectam viam meam.
Dios es el que con virtud me corrobora, y el que despeja mi camino;
34 Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me.
El que hace mis pies como de ciervas, y el que me asienta en mis alturas;
35 Docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea.
El que enseña mis manos para la pelea, y [da que] con mis brazos quiebre el arco de acero.
36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ: et mansuetudo tua multiplicavit me.
Tú me diste asimismo el escudo de tu salud, y tu benignidad me ha acrecentado.
37 Dilatabis gressus meos subtus me: et non deficient tali mei.
Tú ensanchaste mis pasos debajo de mí, para que no titubeasen mis rodillas.
38 Persequar inimicos meos, et conteram: et non convertar donec consumam eos.
Perseguiré á mis enemigos, y quebrantarélos; y no me volveré hasta que los acabe.
39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
Los consumiré, y los heriré, y no se levantarán; y caerán debajo de mis pies.
40 Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
Ceñísteme de fortaleza para la batalla, y postraste debajo de mí los que contra mí se levantaron.
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum: odientes me, et disperdam eos.
Tú me diste la cerviz de mis enemigos, de mis aborrecedores, y que yo los destruyese.
42 Clamabunt, et non erit qui salvet, ad Dominum, et non exaudiet eos.
Miraron, y no hubo quien los librase; á Jehová, mas no les respondió.
43 Delebo eos ut pulverem terræ: quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
Yo los desmenuzaré como polvo de la tierra; hollarélos como á lodo de las plazas, y los disiparé.
44 Salvabis me a contradictionibus populi mei: custodies me in caput Gentium: populus, quem ignoro, serviet mihi.
Tú me libraste de contiendas de pueblos: tú me guardaste para que fuese cabeza de gentes: pueblos que no conocía, me sirvieron.
45 Filii alieni resistent mihi, auditu auris obedient mihi.
Los extraños titubeaban á mí: en oyendo, me obedecían.
46 Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
Los extraños desfallecían, y temblaban en sus escondrijos.
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus: et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
Viva Jehová, y sea bendita mi roca; sea ensalzado el Dios, la roca de mi salvamento:
48 Deus qui das vindictas mihi, et deiicis populos sub me.
El Dios que me ha vengado, y sujeta los pueblos debajo de mí;
49 Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me:
Y que me saca de entre mis enemigos: tú me sacaste en alto de entre los que se levantaron contra mí: librásteme del varón de iniquidades.
50 Propterea confitebor tibi Domine in gentibus: et nomini tuo cantabo.
Por tanto yo te confesaré entre las gentes, oh Jehová, y cantaré á tu nombre.
51 Magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam Christo suo David, et semini eius in sempiternum.
El que engrandece las saludes de su rey, y hace misericordia á su ungido, á David, y á su simiente, para siempre.

< Ii Samuelis 22 >