Psalmorum 83

1 Canticum Psalmi Asaph. [Deus, quis similis erit tibi? ne taceas, neque compescaris, Deus:

Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

2 quoniam ecce inimici tui sonuerunt, et qui oderunt te extulerunt caput.

Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

3 Super populum tuum malignaverunt consilium, et cogitaverunt adversus sanctos tuos.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

4 Dixerunt: Venite, et disperdamus eos de gente, et non memoretur nomen Israël ultra.

Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

5 Quoniam cogitaverunt unanimiter; simul adversum te testamentum disposuerunt:

Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

6 tabernacula Idumæorum et Ismahelitæ, Moab et Agareni,

Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

7 Gebal, et Ammon, et Amalec; alienigenæ cum habitantibus Tyrum.

Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

8 Etenim Assur venit cum illis: facti sunt in adjutorium filiis Lot.

Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)

9 Fac illis sicut Madian et Sisaræ, sicut Jabin in torrente Cisson.

Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

10 Disperierunt in Endor; facti sunt ut stercus terræ.

Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

11 Pone principes eorum sicut Oreb, et Zeb, et Zebee, et Salmana: omnes principes eorum,

Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

12 qui dixerunt: Hæreditate possideamus sanctuarium Dei.

Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

13 Deus meus, pone illos ut rotam, et sicut stipulam ante faciem venti.

Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

14 Sicut ignis qui comburit silvam, et sicut flamma comburens montes,

Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

15 ita persequeris illos in tempestate tua, et in ira tua turbabis eos.

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

16 Imple facies eorum ignominia, et quærent nomen tuum, Domine.

Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

17 Erubescant, et conturbentur in sæculum sæculi, et confundantur, et pereant.

Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.

18 Et cognoscant quia nomen tibi Dominus: tu solus Altissimus in omni terra.]

A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.