Psalmorum 81

1 In finem, pro torcularibus. Psalmus ipsi Asaph. [Exsultate Deo adjutori nostro; jubilate Deo Jacob.

Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.

2 Sumite psalmum, et date tympanum; psalterium jucundum cum cithara.

Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.

3 Buccinate in neomenia tuba, in insigni die solemnitatis vestræ:

Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.

4 quia præceptum in Israël est, et judicium Deo Jacob.

Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.

5 Testimonium in Joseph posuit illud, cum exiret de terra Ægypti; linguam quam non noverat, audivit.

Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.

6 Divertit ab oneribus dorsum ejus; manus ejus in cophino servierunt.

Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.

7 In tribulatione invocasti me, et liberavi te. Exaudivi te in abscondito tempestatis; probavi te apud aquam contradictionis.

Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)

8 Audi, populus meus, et contestabor te. Israël, si audieris me,

Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;

9 non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.

Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;

10 Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti. Dilata os tuum, et implebo illud.

Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.

11 Et non audivit populus meus vocem meam, et Israël non intendit mihi.

Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.

12 Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum; ibunt in adinventionibus suis.

Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.

13 Si populus meus audisset me, Israël si in viis meis ambulasset,

O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!

14 pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem, et super tribulantes eos misissem manum meam.

W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.

15 Inimici Domini mentiti sunt ei, et erit tempus eorum in sæcula.

Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.

16 Et cibavit eos ex adipe frumenti, et de petra melle saturavit eos.]

I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.