Psalmorum 78
1 Intellectus Asaph. [Attendite, popule meus, legem meam; inclinate aurem vestram in verba oris mei.
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 Aperiam in parabolis os meum; loquar propositiones ab initio.
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Quanta audivimus, et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis.
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera, narrantes laudes Domini et virtutes ejus, et mirabilia ejus quæ fecit.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Et suscitavit testimonium in Jacob, et legem posuit in Israël, quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 ut cognoscat generatio altera: filii qui nascentur et exsurgent, et narrabunt filiis suis,
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei, et mandata ejus exquirant:
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 ne fiant, sicut patres eorum, generatio prava et exasperans; generatio quæ non direxit cor suum, et non est creditus cum Deo spiritus ejus.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli.
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Non custodierunt testamentum Dei, et in lege ejus noluerunt ambulare.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 Et obliti sunt benefactorum ejus, et mirabilium ejus quæ ostendit eis.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 Interrupit mare, et perduxit eos, et statuit aquas quasi in utre:
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 et deduxit eos in nube diei, et tota nocte in illuminatione ignis.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 Interrupit petram in eremo, et adaquavit eos velut in abysso multa.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 Et eduxit aquam de petra, et deduxit tamquam flumina aquas.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Et apposuerunt adhuc peccare ei; in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis, ut peterent escas animabus suis.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 Et male locuti sunt de Deo; dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 Ideo audivit Dominus et distulit; et ignis accensus est in Jacob, et ira ascendit in Israël:
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari ejus.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Et mandavit nubibus desuper, et januas cæli aperuit.
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Panem angelorum manducavit homo; cibaria misit eis in abundantia.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Transtulit austrum de cælo, et induxit in virtute sua africum.
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 Et ceciderunt in medio castrorum eorum, circa tabernacula eorum.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Et manducaverunt, et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 et ira Dei ascendit super eos: et occidit pingues eorum, et electos Israël impedivit.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 In omnibus his peccaverunt adhuc, et non crediderunt in mirabilibus ejus.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 Et defecerunt in vanitate dies eorum, et anni eorum cum festinatione.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 Cum occideret eos, quærebant eum et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 Et rememorati sunt quia Deus adjutor est eorum, et Deus excelsus redemptor eorum est.
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei;
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 cor autem eorum non erat rectum cum eo, nec fideles habiti sunt in testamento ejus.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum, et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam, et non accendit omnem iram suam.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 Et recordatus est quia caro sunt, spiritus vadens et non rediens.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto; in iram concitaverunt eum in inaquoso?
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Et conversi sunt, et tentaverunt Deum, et sanctum Israël exacerbaverunt.
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 Non sunt recordati manus ejus, die qua redemit eos de manu tribulantis:
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos;
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos, et ranam, et disperdidit eos;
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 et dedit ærugini fructus eorum, et labores eorum locustæ;
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 et occidit in grandine vineas eorum, et moros eorum in pruina;
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 et tradidit grandini jumenta eorum, et possessionem eorum igni;
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 misit in eos iram indignationis suæ, indignationem, et iram, et tribulationem, immissiones per angelos malos.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 Viam fecit semitæ iræ suæ: non pepercit a morte animabus eorum, et jumenta eorum in morte conclusit:
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 et percussit omne primogenitum in terra Ægypti; primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham:
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 et abstulit sicut oves populum suum, et perduxit eos tamquam gregem in deserto:
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 et deduxit eos in spe, et non timuerunt, et inimicos eorum operuit mare.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem quem acquisivit dextera ejus; et ejecit a facie eorum gentes, et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis;
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israël.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum, et testimonia ejus non custodierunt.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 In iram concitaverunt eum in collibus suis, et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 Audivit Deus, et sprevit, et ad nihilum redegit valde Israël.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 Et tradidit in captivitatem virtutem eorum, et pulchritudinem eorum in manus inimici.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 Et conclusit in gladio populum suum, et hæreditatem suam sprevit.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Juvenes eorum comedit ignis, et virgines eorum non sunt lamentatæ.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, et viduæ eorum non plorabantur.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 Et percussit inimicos suos in posteriora; opprobrium sempiternum dedit illis.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Et repulit tabernaculum Joseph, et tribum Ephraim non elegit:
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 sed elegit tribum Juda, montem Sion, quem dilexit.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum, in terra quam fundavit in sæcula.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Et elegit David, servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium; de post fœtantes accepit eum:
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 pascere Jacob servum suum, et Israël hæreditatem suam.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 Et pavit eos in innocentia cordis sui, et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.]
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
