Psalmorum 61

1 In finem. In hymnis David. [Exaudi, Deus, deprecationem meam; intende orationi meæ.

Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa. Wysłuchaj, o Boże! wołanie moje, miej pozór na modlitwę moję.

2 A finibus terræ ad te clamavi, dum anxiaretur cor meum; in petra exaltasti me. Deduxisti me,

Od końca ziemi wołam do ciebie w zatrwożeniu serca mego; wprowadź mię na skałę, która jest wywyżą nad mię.

3 quia factus es spes mea: turris fortitudinis a facie inimici.

Albowiemeś ty był ucieczką moją, i basztą mocną przed twarzą nieprzyjaciela.

4 Inhabitabo in tabernaculo tuo in sæcula; protegar in velamento alarum tuarum.

Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki, schraniając się pod zasłonę skrzydeł twoich. (Sela)

5 Quoniam tu, Deus meus, exaudisti orationem meam; dedisti hæreditatem timentibus nomen tuum.

Albowiemeś ty, Boże! wysłuchał żądości moje; tyś dał dziedzictwo tym, którzy się boją imienia twego.

6 Dies super dies regis adjicies; annos ejus usque in diem generationis et generationis.

Dni do dni królewskich przydaj; niech będą lata jego od narodu do narodu.

7 Permanet in æternum in conspectu Dei: misericordiam et veritatem ejus quis requiret?

Niech mieszka na wieki przed obliczem Bożem; zgotuj miłosierdzie i prawdę, niech go strzegą.

8 Sic psalmum dicam nomini tuo in sæculum sæculi, ut reddam vota mea de die in diem.]

Tak będę śpiewał imieniowi twemu na wieki, a śluby moje oddawać będę na każdy dzień.