Psalmorum 58

1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem. [Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.

Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Miktam Dawida. O zgromadzenie, czy rzeczywiście mówicie to, co sprawiedliwe? Czy słusznie sądzicie, synowie ludzcy?

2 Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant.

Przeciwnie, w sercu knujecie nieprawości, wymierzacie przemoc waszych rąk na ziemi.

3 Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

Niegodziwi zeszli na bezdroża już od łona [matki], od urodzenia błądzą, mówiąc kłamstwo.

4 Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,

Ich jad podobny do jadu węża, są jak głucha żmija, która zatyka uszy;

5 quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.

Aby nie słyszeć głosu zaklinaczy ani czarownika, co biegle zaklina.

6 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.

Boże, skrusz zęby w ich ustach; PANIE, połam zęby trzonowe lwiąt.

7 Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.

Niech znikną jak spływająca woda, niech będą jak ten, który naciąga [łuk], lecz jego strzały się łamią.

8 Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.

Niech przeminą jak ślimak, który się rozpływa; jak poroniony płód kobiety niech nie zobaczą słońca.

9 Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.

Zanim wasze ciernie wypuszczą kolce, gdy jeszcze są zielone, porwie je wicher gniewu [Boga].

10 Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

Będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; swoje stopy umyje we krwi niegodziwego.

11 Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.]

A ludzie powiedzą: Jest, doprawdy, nagroda dla sprawiedliwego; doprawdy jest Bóg, który sądzi na ziemi.