Psalmorum 57
1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, cum fugeret a facie Saul in speluncam. [Miserere mei, Deus, miserere mei, quoniam in te confidit anima mea. Et in umbra alarum tuarum sperabo, donec transeat iniquitas.
Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złoty psalm Dawidowy, kiedy uciekał przed Saulem do jaskini. Zmiłuj się nademną, o Boże! zmiłuj się nademną; albowiem w tobie ufa dusza moja, a do cienia skrzydeł twoich uciekam się; aż przeminie utrapienie.
2 Clamabo ad Deum altissimum, Deum qui benefecit mihi.
Będę wołał do Boga najwyższego, do Boga, który wykonywa sprawę moję.
3 Misit de cælo, et liberavit me; dedit in opprobrium conculcantes me. Misit Deus misericordiam suam et veritatem suam,
On pośle z nieba, i wybawi mię od pohańbienia tego, który mię chce pochłonąć. (Sela) Pośle mi Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swą.
4 et eripuit animam meam de medio catulorum leonum. Dormivi conturbatus. Filii hominum dentes eorum arma et sagittæ, et lingua eorum gladius acutus.
Dusza moja jest w pośród lwów; leżę miedzy palącymi, między synami ludzkimi, których zęby jako włócznie i strzały, i język ich miecz ostry.
5 Exaltare super cælos, Deus, et in omnem terram gloria tua.
Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja.
6 Laqueum paraverunt pedibus meis, et incurvaverunt animam meam. Foderunt ante faciem meam foveam, et inciderunt in eam.
Sieci zastawili na nogi moje, nachylili duszę moję, wykopali dół przed obliczem mojem; ale sami wpadli weń. (Sela)
7 Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psalmum dicam.
Gotowe jest serce moje, Boże! gotowe jest serce moje; śpiewać i wychwalać cię będę.
8 Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara: exsurgam diluculo.
Ocuć się chwało moja! ocuć się, lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
9 Confitebor tibi in populis, Domine, et psalmum dicam tibi in gentibus:
Będę cię wysławiał między ludem, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
10 quoniam magnificata est usque ad cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.
Albowiem wielkie jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
11 Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua.]
Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemię wywyż chwałę twoję.
