Psalmorum 50

1 Psalmus Asaph. [Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.

Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

2 Ex Sion species decoris ejus:

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

3 Deus manifeste veniet; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas valida.

Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum.

Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia.

Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est.

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

7 Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.

Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

8 Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.

Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos:

Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves.

Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est.

Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus.

Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?

Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.

Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.

A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas? et assumis testamentum meum per os tuum?

Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.

Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

18 Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas.

Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos.

Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum.

Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.

Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat.

Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei.]

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.