Proverbiorum 7
1 [Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
2 serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui:
Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
4 Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam:
Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
7 et video parvulos; considero vecordem juvenem,
I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur:
Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula et vaga,
A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis;
Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
14 Victimas pro salute vovi; hodie reddidi vota mea:
U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
16 Intexui funibus lectulum meum; stravi tapetibus pictis ex Ægypto:
Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
19 Non est enim vir in domo sua: abiit via longissima:
Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
20 sacculum pecuniæ secum tulit; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur:
Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus;
Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
