Proverbiorum 5
1 [Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiæ meæ inclina aurem tuam:
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciæ mulieris;
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur ejus:
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Per semitam vitæ non ambulant; vagi sunt gressus ejus et investigabiles.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Nunc ergo fili mi, audi me, et ne recedas a verbis oris mei.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus ejus.
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli:
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 ne forte implentur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 et gemas in novissimis, quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas:
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam?
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 pene fui in omni malo, in medio ecclesiæ et synagogæ.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui;
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide.
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Sit vena tua benedicta, et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Cerva carissima, et gratissimus hinnulus: ubera ejus inebrient te in omni tempore; in amore ejus delectare jugiter.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 Quare seduceris, fili mi, ab aliena, et foveris in sinu alterius?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus ejus considerat.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.]
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
