Lucam 16
1 Dicebat autem et ad discipulos suos: Homo quidam erat dives, qui habebat villicum: et hic diffamatus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius.
అపరఞ్చ యీశుః శిష్యేభ్యోన్యామేకాం కథాం కథయామాస కస్యచిద్ ధనవతో మనుష్యస్య గృహకార్య్యాధీశే సమ్పత్తేరపవ్యయేఽపవాదితే సతి
2 Et vocavit illum, et ait illi: Quid hoc audio de te? redde rationem villicationis tuæ: jam enim non poteris villicare.
తస్య ప్రభుస్తమ్ ఆహూయ జగాద, త్వయి యామిమాం కథాం శృణోమి సా కీదృశీ? త్వం గృహకార్య్యాధీశకర్మ్మణో గణనాం దర్శయ గృహకార్య్యాధీశపదే త్వం న స్థాస్యసి|
3 Ait autem villicus intra se: Quid faciam, quia dominus meus aufert a me villicationem? Fodere non valeo, mendicare erubesco.
తదా స గృహకార్య్యాధీశో మనసా చిన్తయామాస, ప్రభు ర్యది మాం గృహకార్య్యాధీశపదాద్ భ్రంశయతి తర్హి కిం కరిష్యేఽహం? మృదం ఖనితుం మమ శక్తి ర్నాస్తి భిక్షితుఞ్చ లజ్జిష్యేఽహం|
4 Scio quid faciam, ut, cum amotus fuero a villicatione, recipiant me in domos suas.
అతఏవ మయి గృహకార్య్యాధీశపదాత్ చ్యుతే సతి యథా లోకా మహ్యమ్ ఆశ్రయం దాస్యన్తి తదర్థం యత్కర్మ్మ మయా కరణీయం తన్ నిర్ణీయతే|
5 Convocatis itaque singulis debitoribus domini sui, dicebat primo: Quantum debes domino meo?
పశ్చాత్ స స్వప్రభోరేకైకమ్ అధమర్ణమ్ ఆహూయ ప్రథమం పప్రచ్ఛ, త్వత్తో మే ప్రభుణా కతి ప్రాప్యమ్?
6 At ille dixit: Centum cados olei. Dixitque illi: Accipe cautionem tuam: et sede cito, scribe quinquaginta.
తతః స ఉవాచ, ఏకశతాఢకతైలాని; తదా గృహకార్య్యాధీశః ప్రోవాచ, తవ పత్రమానీయ శీఘ్రముపవిశ్య తత్ర పఞ్చాశతం లిఖ|
7 Deinde alii dixit: Tu vero quantum debes? Qui ait: Centum coros tritici. Ait illi: Accipe litteras tuas, et scribe octoginta.
పశ్చాదన్యమేకం పప్రచ్ఛ, త్వత్తో మే ప్రభుణా కతి ప్రాప్యమ్? తతః సోవాదీద్ ఏకశతాఢకగోధూమాః; తదా స కథయామాస, తవ పత్రమానీయ అశీతిం లిఖ|
8 Et laudavit dominus villicum iniquitatis, quia prudenter fecisset: quia filii hujus sæculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt. (aiōn g165)
తేనైవ ప్రభుస్తమయథార్థకృతమ్ అధీశం తద్బుద్ధినైపుణ్యాత్ ప్రశశంస; ఇత్థం దీప్తిరూపసన్తానేభ్య ఏతత్సంసారస్య సన్తానా వర్త్తమానకాలేఽధికబుద్ధిమన్తో భవన్తి| (aiōn g165)
9 Et ego vobis dico: facite vobis amicos de mammona iniquitatis: ut, cum defeceritis, recipiant vos in æterna tabernacula. (aiōnios g166)
అతో వదామి యూయమప్యయథార్థేన ధనేన మిత్రాణి లభధ్వం తతో యుష్మాసు పదభ్రష్టేష్వపి తాని చిరకాలమ్ ఆశ్రయం దాస్యన్తి| (aiōnios g166)
10 Qui fidelis est in minimo, et in majori fidelis est: et qui in modico iniquus est, et in majori iniquus est.
యః కశ్చిత్ క్షుద్రే కార్య్యే విశ్వాస్యో భవతి స మహతి కార్య్యేపి విశ్వాస్యో భవతి, కిన్తు యః కశ్చిత్ క్షుద్రే కార్య్యేఽవిశ్వాస్యో భవతి స మహతి కార్య్యేప్యవిశ్వాస్యో భవతి|
11 Si ergo in iniquo mammona fideles non fuistis quod verum est, quis credet vobis?
అతఏవ అయథార్థేన ధనేన యది యూయమవిశ్వాస్యా జాతాస్తర్హి సత్యం ధనం యుష్మాకం కరేషు కః సమర్పయిష్యతి?
12 Et si in alieno fideles non fuistis, quod vestrum est, quis dabit vobis?
యది చ పరధనేన యూయమ్ అవిశ్వాస్యా భవథ తర్హి యుష్మాకం స్వకీయధనం యుష్మభ్యం కో దాస్యతి?
13 Nemo servus potest duobus dominis servire: aut enim unum odiet, et alterum diliget: aut uni adhærebit, et alterum contemnet. Non potestis Deo servire et mammonæ.
కోపి దాస ఉభౌ ప్రభూ సేవితుం న శక్నోతి, యత ఏకస్మిన్ ప్రీయమాణోఽన్యస్మిన్నప్రీయతే యద్వా ఏకం జనం సమాదృత్య తదన్యం తుచ్ఛీకరోతి తద్వద్ యూయమపి ధనేశ్వరౌ సేవితుం న శక్నుథ|
14 Audiebant autem omnia hæc pharisæi, qui erant avari: et deridebant illum.
తదైతాః సర్వ్వాః కథాః శ్రుత్వా లోభిఫిరూశినస్తముపజహసుః|
15 Et ait illis: Vos estis qui justificatis vos coram hominibus: Deus autem novit corda vestra: quia quod hominibus altum est, abominatio est ante Deum.
తతః స ఉవాచ, యూయం మనుష్యాణాం నికటే స్వాన్ నిర్దోషాన్ దర్శయథ కిన్తు యుష్మాకమ్ అన్తఃకరణానీశ్వరో జానాతి, యత్ మనుష్యాణామ్ అతి ప్రశంస్యం తద్ ఈశ్వరస్య ఘృణ్యం|
16 Lex et prophetæ usque ad Joannem: ex eo regnum Dei evangelizatur, et omnis in illud vim facit.
యోహన ఆగమనపర్య్యనతం యుష్మాకం సమీపే వ్యవస్థాభవిష్యద్వాదినాం లేఖనాని చాసన్ తతః ప్రభృతి ఈశ్వరరాజ్యస్య సుసంవాదః ప్రచరతి, ఏకైకో లోకస్తన్మధ్యం యత్నేన ప్రవిశతి చ|
17 Facilius est autem cælum et terram præterire, quam de lege unum apicem cadere.
వరం నభసః పృథివ్యాశ్చ లోపో భవిష్యతి తథాపి వ్యవస్థాయా ఏకబిన్దోరపి లోపో న భవిష్యతి|
18 Omnis qui dimittit uxorem suam et alteram ducit, mœchatur: et qui dimissam a viro ducit, mœchatur.
యః కశ్చిత్ స్వీయాం భార్య్యాం విహాయ స్త్రియమన్యాం వివహతి స పరదారాన్ గచ్ఛతి, యశ్చ తా త్యక్తాం నారీం వివహతి సోపి పరదారాన గచ్ఛతి|
19 Homo quidam erat dives, qui induebatur purpura et bysso, et epulabatur quotidie splendide.
ఏకో ధనీ మనుష్యః శుక్లాని సూక్ష్మాణి వస్త్రాణి పర్య్యదధాత్ ప్రతిదినం పరితోషరూపేణాభుంక్తాపివచ్చ|
20 Et erat quidam mendicus, nomine Lazarus, qui jacebat ad januam ejus, ulceribus plenus,
సర్వ్వాఙ్గే క్షతయుక్త ఇలియాసరనామా కశ్చిద్ దరిద్రస్తస్య ధనవతో భోజనపాత్రాత్ పతితమ్ ఉచ్ఛిష్టం భోక్తుం వాఞ్ఛన్ తస్య ద్వారే పతిత్వాతిష్ఠత్;
21 cupiens saturari de micis quæ cadebant de mensa divitis, et nemo illi dabat: sed et canes veniebant, et lingebant ulcera ejus.
అథ శ్వాన ఆగత్య తస్య క్షతాన్యలిహన్|
22 Factum est autem ut moreretur mendicus, et portaretur ab angelis in sinum Abrahæ. Mortuus est autem et dives,
కియత్కాలాత్పరం స దరిద్రః ప్రాణాన్ జహౌ; తతః స్వర్గీయదూతాస్తం నీత్వా ఇబ్రాహీమః క్రోడ ఉపవేశయామాసుః|
23 et sepultus est in inferno. Elevans autem oculos suos, cum esset in tormentis, vidit Abraham a longe, et Lazarum in sinu ejus: (Hadēs g86)
పశ్చాత్ స ధనవానపి మమార, తం శ్మశానే స్థాపయామాసుశ్చ; కిన్తు పరలోకే స వేదనాకులః సన్ ఊర్ద్ధ్వాం నిరీక్ష్య బహుదూరాద్ ఇబ్రాహీమం తత్క్రోడ ఇలియాసరఞ్చ విలోక్య రువన్నువాచ; (Hadēs g86)
24 et ipse clamans dixit: Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum ut intingat extremum digiti sui in aquam, ut refrigeret linguam meam, quia crucior in hac flamma.
హే పితర్ ఇబ్రాహీమ్ అనుగృహ్య అఙ్గుల్యగ్రభాగం జలే మజ్జయిత్వా మమ జిహ్వాం శీతలాం కర్త్తుమ్ ఇలియాసరం ప్రేరయ, యతో వహ్నిశిఖాతోహం వ్యథితోస్మి|
25 Et dixit illi Abraham: Fili, recordare quia recepisti bona in vita tua, et Lazarus similiter mala: nunc autem hic consolatur, tu vero cruciaris:
తదా ఇబ్రాహీమ్ బభాషే, హే పుత్ర త్వం జీవన్ సమ్పదం ప్రాప్తవాన్ ఇలియాసరస్తు విపదం ప్రాప్తవాన్ ఏతత్ స్మర, కిన్తు సమ్ప్రతి తస్య సుఖం తవ చ దుఃఖం భవతి|
26 et in his omnibus inter nos et vos chaos magnum firmatum est: ut hi qui volunt hinc transire ad vos, non possint, neque inde huc transmeare.
అపరమపి యుష్మాకమ్ అస్మాకఞ్చ స్థానయో ర్మధ్యే మహద్విచ్ఛేదోఽస్తి తత ఏతత్స్థానస్య లోకాస్తత్ స్థానం యాతుం యద్వా తత్స్థానస్య లోకా ఏతత్ స్థానమాయాతుం న శక్నువన్తి|
27 Et ait: Rogo ergo te, pater, ut mittas eum in domum patris mei:
తదా స ఉక్తవాన్, హే పితస్తర్హి త్వాం నివేదయామి మమ పితు ర్గేహే యే మమ పఞ్చ భ్రాతరః సన్తి
28 habeo enim quinque fratres: ut testetur illis, ne et ipsi veniant in hunc locum tormentorum.
తే యథైతద్ యాతనాస్థానం నాయాస్యన్తి తథా మన్త్రణాం దాతుం తేషాం సమీపమ్ ఇలియాసరం ప్రేరయ|
29 Et ait illi Abraham: Habent Moysen et prophetas: audiant illos.
తత ఇబ్రాహీమ్ ఉవాచ, మూసాభవిష్యద్వాదినాఞ్చ పుస్తకాని తేషాం నికటే సన్తి తే తద్వచనాని మన్యన్తాం|
30 At ille dixit: Non, pater Abraham: sed si quis ex mortuis ierit ad eos, pœnitentiam agent.
తదా స నివేదయామాస, హే పితర్ ఇబ్రాహీమ్ న తథా, కిన్తు యది మృతలోకానాం కశ్చిత్ తేషాం సమీపం యాతి తర్హి తే మనాంసి వ్యాఘోటయిష్యన్తి|
31 Ait autem illi: Si Moysen et prophetas non audiunt, neque si quis ex mortuis resurrexerit, credent.
తత ఇబ్రాహీమ్ జగాద, తే యది మూసాభవిష్యద్వాదినాఞ్చ వచనాని న మన్యన్తే తర్హి మృతలోకానాం కస్మింశ్చిద్ ఉత్థితేపి తే తస్య మన్త్రణాం న మంస్యన్తే|
