< Lucam 12 >

1 Multis autem turbis circumstantibus, ita ut se invicem conculcarent, cœpit dicere ad discipulos suos: Attendite a fermento pharisæorum, quod est hypocrisis.
ತದಾನೀಂ ಲೋಕಾಃ ಸಹಸ್ರಂ ಸಹಸ್ರಮ್ ಆಗತ್ಯ ಸಮುಪಸ್ಥಿತಾಸ್ತತ ಏಕೈಕೋ ಽನ್ಯೇಷಾಮುಪರಿ ಪತಿತುಮ್ ಉಪಚಕ್ರಮೇ; ತದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷೇ, ಯೂಯಂ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಕಿಣ್ವರೂಪಕಾಪಟ್ಯೇ ವಿಶೇಷೇಣ ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ|
2 Nihil autem opertum est, quod non reveletur: neque absconditum, quod non sciatur.
ಯತೋ ಯನ್ನ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯತೇ ತದಾಚ್ಛನ್ನಂ ವಸ್ತು ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ; ತಥಾ ಯನ್ನ ಜ್ಞಾಸ್ಯತೇ ತದ್ ಗುಪ್ತಂ ವಸ್ತು ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
3 Quoniam quæ in tenebris dixistis, in lumine dicentur: et quod in aurem locuti estis in cubiculis, prædicabitur in tectis.
ಅನ್ಧಕಾರೇ ತಿಷ್ಠನತೋ ಯಾಃ ಕಥಾ ಅಕಥಯತ ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ದೀಪ್ತೌ ಶ್ರೋಷ್ಯನ್ತೇ ನಿರ್ಜನೇ ಕರ್ಣೇ ಚ ಯದಕಥಯತ ಗೃಹಪೃಷ್ಠಾತ್ ತತ್ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯತೇ|
4 Dico autem vobis amicis meis: Ne terreamini ab his qui occidunt corpus, et post hæc non habent amplius quid faciant.
ಹೇ ಬನ್ಧವೋ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ಯೇ ಶರೀರಸ್ಯ ನಾಶಂ ವಿನಾ ಕಿಮಪ್ಯಪರಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ರುವನ್ತಿ ತೇಭ್ಯೋ ಮಾ ಭೈಷ್ಟ|
5 Ostendam autem vobis quem timeatis: timete eum qui, postquam occiderit, habet potestatem mittere in gehennam: ita dico vobis, hunc timete. (Geenna g1067)
ತರ್ಹಿ ಕಸ್ಮಾದ್ ಭೇತವ್ಯಮ್ ಇತ್ಯಹಂ ವದಾಮಿ, ಯಃ ಶರೀರಂ ನಾಶಯಿತ್ವಾ ನರಕಂ ನಿಕ್ಷೇಪ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ ತಸ್ಮಾದೇವ ಭಯಂ ಕುರುತ, ಪುನರಪಿ ವದಾಮಿ ತಸ್ಮಾದೇವ ಭಯಂ ಕುರುತ| (Geenna g1067)
6 Nonne quinque passeres veneunt dipondio, et unus ex illis non est in oblivione coram Deo?
ಪಞ್ಚ ಚಟಕಪಕ್ಷಿಣಃ ಕಿಂ ದ್ವಾಭ್ಯಾಂ ತಾಮ್ರಖಣ್ಡಾಭ್ಯಾಂ ನ ವಿಕ್ರೀಯನ್ತೇ? ತಥಾಪೀಶ್ವರಸ್ತೇಷಾಮ್ ಏಕಮಪಿ ನ ವಿಸ್ಮರತಿ|
7 sed et capilli capitis vestri omnes numerati sunt. Nolite ergo timere: multis passeribus pluris estis vos.
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶಿರಃಕೇಶಾ ಅಪಿ ಗಣಿತಾಃ ಸನ್ತಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಮಾ ವಿಭೀತ ಬಹುಚಟಕಪಕ್ಷಿಭ್ಯೋಪಿ ಯೂಯಂ ಬಹುಮೂಲ್ಯಾಃ|
8 Dico autem vobis: Omnis quicumque confessus fuerit me coram hominibus, et Filius hominis confitebitur illum coram angelis Dei:
ಅಪರಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಿ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾನುಷಾಣಾಂ ಸಾಕ್ಷಾನ್ ಮಾಂ ಸ್ವೀಕರೋತಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರ ಈಶ್ವರದೂತಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತಂ ಸ್ವೀಕರಿಷ್ಯತಿ|
9 qui autem negaverit me coram hominibus, negabitur coram angelis Dei.
ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ಮಾನುಷಾಣಾಂ ಸಾಕ್ಷಾನ್ಮಾಮ್ ಅಸ್ವೀಕರೋತಿ ತಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಹಮ್ ಅಸ್ವೀಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
10 Et omnis qui dicit verbum in Filium hominis, remittetur illi: ei autem qui in Spiritum Sanctum blasphemaverit, non remittetur.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮನುಜಸುತಸ್ಯ ನಿನ್ದಾಭಾವೇನ ಕಾಞ್ಚಿತ್ ಕಥಾಂ ಕಥಯತಿ ತಸ್ಯ ತತ್ಪಾಪಸ್ಯ ಮೋಚನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪವಿತ್ರಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ನಿನ್ದತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ತತ್ಪಾಪಸ್ಯ ಮೋಚನಂ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
11 Cum autem inducent vos in synagogas, et ad magistratus, et potestates, nolite solliciti esse qualiter, aut quid respondeatis, aut quid dicatis.
ಯದಾ ಲೋಕಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಭಜನಗೇಹಂ ವಿಚಾರಕರ್ತೃರಾಜ್ಯಕರ್ತೃಣಾಂ ಸಮ್ಮುಖಞ್ಚ ನೇಷ್ಯನ್ತಿ ತದಾ ಕೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಕಿಮುತ್ತರಂ ವದಿಷ್ಯಥ ಕಿಂ ಕಥಯಿಷ್ಯಥ ಚೇತ್ಯತ್ರ ಮಾ ಚಿನ್ತಯತ;
12 Spiritus enim Sanctus docebit vos in ipsa hora quid oporteat vos dicere.
ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಭಿರ್ಯದ್ ಯದ್ ವಕ್ತವ್ಯಂ ತತ್ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯಏವ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಶಿಕ್ಷಯಿಷ್ಯತಿ|
13 Ait autem ei quidam de turba: Magister, dic fratri meo ut dividat mecum hæreditatem.
ತತಃ ಪರಂ ಜನತಾಮಧ್ಯಸ್ಥಃ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನಸ್ತಂ ಜಗಾದ ಹೇ ಗುರೋ ಮಯಾ ಸಹ ಪೈತೃಕಂ ಧನಂ ವಿಭಕ್ತುಂ ಮಮ ಭ್ರಾತರಮಾಜ್ಞಾಪಯತು ಭವಾನ್|
14 At ille dixit illi: Homo, quis me constituit judicem, aut divisorem super vos?
ಕಿನ್ತು ಸ ತಮವದತ್ ಹೇ ಮನುಷ್ಯ ಯುವಯೋ ರ್ವಿಚಾರಂ ವಿಭಾಗಞ್ಚ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮಾಂ ಕೋ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್?
15 Dixitque ad illos: Videte, et cavete ab omni avaritia: quia non in abundantia cujusquam vita ejus est ex his quæ possidet.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಲೋಕಾನವದತ್ ಲೋಭೇ ಸಾವಧಾನಾಃ ಸತರ್ಕಾಶ್ಚ ತಿಷ್ಠತ, ಯತೋ ಬಹುಸಮ್ಪತ್ತಿಪ್ರಾಪ್ತ್ಯಾ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯಾಯು ರ್ನ ಭವತಿ|
16 Dixit autem similitudinem ad illos, dicens: Hominis cujusdam divitis uberes fructus ager attulit:
ಪಶ್ಚಾದ್ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಏಕಸ್ಯ ಧನಿನೋ ಭೂಮೌ ಬಹೂನಿ ಶಸ್ಯಾನಿ ಜಾತಾನಿ|
17 et cogitabat intra se dicens: Quid faciam, quia non habeo quo congregem fructus meos?
ತತಃ ಸ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಿತ್ವಾ ಕಥಯಾಮ್ಬಭೂವ ಮಮೈತಾನಿ ಸಮುತ್ಪನ್ನಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನಾಸ್ತಿ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ?
18 Et dixit: Hoc faciam: destruam horrea mea, et majora faciam: et illuc congregabo omnia quæ nata sunt mihi, et bona mea,
ತತೋವದದ್ ಇತ್ಥಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ, ಮಮ ಸರ್ವ್ವಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾಣಿ ಭಙ್ಕ್ತ್ವಾ ಬೃಹದ್ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾಣಿ ನಿರ್ಮ್ಮಾಯ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವಫಲಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಚ ಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
19 et dicam animæ meæ: Anima, habes multa bona posita in annos plurimos: requiesce, comede, bibe, epulare.
ಅಪರಂ ನಿಜಮನೋ ವದಿಷ್ಯಾಮಿ, ಹೇ ಮನೋ ಬಹುವತ್ಸರಾರ್ಥಂ ನಾನಾದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸಞ್ಚಿತಾನಿ ಸನ್ತಿ ವಿಶ್ರಾಮಂ ಕುರು ಭುಕ್ತ್ವಾ ಪೀತ್ವಾ ಕೌತುಕಞ್ಚ ಕುರು| ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ತಮ್ ಅವದತ್,
20 Dixit autem illi Deus: Stulte, hac nocte animam tuam repetunt a te: quæ autem parasti, cujus erunt?
ರೇ ನಿರ್ಬೋಧ ಅದ್ಯ ರಾತ್ರೌ ತವ ಪ್ರಾಣಾಸ್ತ್ವತ್ತೋ ನೇಷ್ಯನ್ತೇ ತತ ಏತಾನಿ ಯಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ತ್ವಯಾಸಾದಿತಾನಿ ತಾನಿ ಕಸ್ಯ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ?
21 Sic est qui sibi thesaurizat, et non est in Deum dives.
ಅತಏವ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಧನಸಞ್ಚಯಮಕೃತ್ವಾ ಕೇವಲಂ ಸ್ವನಿಕಟೇ ಸಞ್ಚಯಂ ಕರೋತಿ ಸೋಪಿ ತಾದೃಶಃ|
22 Dixitque ad discipulos suos: Ideo dico vobis, nolite solliciti esse animæ vestræ quid manducetis, neque corpori quid induamini.
ಅಥ ಸ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ಕಿಂ ಖಾದಿಷ್ಯಾಮಃ? ಕಿಂ ಪರಿಧಾಸ್ಯಾಮಃ? ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಜೀವನಸ್ಯ ಶರೀರಸ್ಯ ಚಾರ್ಥಂ ಚಿನ್ತಾಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷ್ಟ|
23 Anima plus est quam esca, et corpus plus quam vestimentum.
ಭಕ್ಷ್ಯಾಜ್ಜೀವನಂ ಭೂಷಣಾಚ್ಛರೀರಞ್ಚ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಭವತಿ|
24 Considerate corvos, quia non seminant, neque metunt, quibus non est cellarium, neque horreum, et Deus pascit illos. Quanto magis vos pluris estis illis?
ಕಾಕಪಕ್ಷಿಣಾಂ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ವಿಚಾರಯತ, ತೇ ನ ವಪನ್ತಿ ಶಸ್ಯಾನಿ ಚ ನ ಛಿನ್ದನ್ತಿ, ತೇಷಾಂ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾಣಿ ನ ಸನ್ತಿ ಕೋಷಾಶ್ಚ ನ ಸನ್ತಿ, ತಥಾಪೀಶ್ವರಸ್ತೇಭ್ಯೋ ಭಕ್ಷ್ಯಾಣಿ ದದಾತಿ, ಯೂಯಂ ಪಕ್ಷಿಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠತರಾ ನ ಕಿಂ?
25 Quis autem vestrum cogitando potest adjicere ad staturam suam cubitum unum?
ಅಪರಞ್ಚ ಭಾವಯಿತ್ವಾ ನಿಜಾಯುಷಃ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರಂ ವರ್ದ್ಧಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ, ಏತಾದೃಶೋ ಲಾಕೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಕೋಸ್ತಿ?
26 Si ergo neque quod minimum est potestis, quid de ceteris solliciti estis?
ಅತಏವ ಕ್ಷುದ್ರಂ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ಸಾಧಯಿತುಮ್ ಅಸಮರ್ಥಾ ಯೂಯಮ್ ಅನ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಕುತೋ ಭಾವಯಥ?
27 Considerate lilia quomodo crescunt: non laborant, neque nent: dico autem vobis, nec Salomon in omni gloria sua vestiebatur sicut unum ex istis.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ಕಾಮ್ಪಿಲಪುಷ್ಪಂ ಕಥಂ ವರ್ದ್ಧತೇ ತದಾಪಿ ವಿಚಾರಯತ, ತತ್ ಕಞ್ಚನ ಶ್ರಮಂ ನ ಕರೋತಿ ತನ್ತೂಂಶ್ಚ ನ ಜನಯತಿ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯಾಮಿ ಸುಲೇಮಾನ್ ಬಹ್ವೈಶ್ವರ್ಯ್ಯಾನ್ವಿತೋಪಿ ಪುಷ್ಪಸ್ಯಾಸ್ಯ ಸದೃಶೋ ವಿಭೂಷಿತೋ ನಾಸೀತ್|
28 Si autem fœnum, quod hodie est in agro, et cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit: quanto magis vos pusillæ fidei?
ಅದ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ವರ್ತ್ತಮಾನಂ ಶ್ವಶ್ಚೂಲ್ಲ್ಯಾಂ ಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯಮಾನಂ ಯತ್ ತೃಣಂ, ತಸ್ಮೈ ಯದೀಶ್ವರ ಇತ್ಥಂ ಭೂಷಯತಿ ತರ್ಹಿ ಹೇ ಅಲ್ಪಪ್ರತ್ಯಯಿನೋ ಯುಷ್ಮಾನ ಕಿಂ ನ ಪರಿಧಾಪಯಿಷ್ಯತಿ?
29 Et vos nolite quærere quid manducetis, aut quid bibatis: et nolite in sublime tolli:
ಅತಏವ ಕಿಂ ಖಾದಿಷ್ಯಾಮಃ? ಕಿಂ ಪರಿಧಾಸ್ಯಾಮಃ? ಏತದರ್ಥಂ ಮಾ ಚೇಷ್ಟಧ್ವಂ ಮಾ ಸಂದಿಗ್ಧ್ವಞ್ಚ|
30 hæc enim omnia gentes mundi quærunt. Pater autem vester scit quoniam his indigetis.
ಜಗತೋ ದೇವಾರ್ಚ್ಚಕಾ ಏತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಚೇಷ್ಟನತೇ; ಏಷು ವಸ್ತುಷು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಯೋಜನಮಾಸ್ತೇ ಇತಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಿತಾ ಜಾನಾತಿ|
31 Verumtamen quærite primum regnum Dei, et justitiam ejus: et hæc omnia adjicientur vobis.
ಅತಏವೇಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಾರ್ಥಂ ಸಚೇಷ್ಟಾ ಭವತ ತಥಾ ಕೃತೇ ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಪ್ರದಾಯಿಷ್ಯನ್ತೇ|
32 Nolite timere pusillus grex, quia complacuit Patri vestro dare vobis regnum.
ಹೇ ಕ್ಷುದ್ರಮೇಷವ್ರಜ ಯೂಯಂ ಮಾ ಭೈಷ್ಟ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ರಾಜ್ಯಂ ದಾತುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಿತುಃ ಸಮ್ಮತಿರಸ್ತಿ|
33 Vendite quæ possidetis, et date eleemosynam. Facite vobis sacculos, qui non veterascunt, thesaurum non deficientem in cælis: quo fur non appropriat, neque tinea corrumpit.
ಅತಏವ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯಾ ಯಾ ಸಮ್ಪತ್ತಿರಸ್ತಿ ತಾಂ ತಾಂ ವಿಕ್ರೀಯ ವಿತರತ, ಯತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಚೌರಾ ನಾಗಚ್ಛನ್ತಿ, ಕೀಟಾಶ್ಚ ನ ಕ್ಷಾಯಯನ್ತಿ ತಾದೃಶೇ ಸ್ವರ್ಗೇ ನಿಜಾರ್ಥಮ್ ಅಜರೇ ಸಮ್ಪುಟಕೇ ಽಕ್ಷಯಂ ಧನಂ ಸಞ್ಚಿನುತ ಚ;
34 Ubi enim thesaurus vester est, ibi et cor vestrum erit.
ಯತೋ ಯತ್ರ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಧನಂ ವರ್ತ್ತತೇ ತತ್ರೇವ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಃ|
35 Sint lumbi vestri præcincti, et lucernæ ardentes in manibus vestris,
ಅಪರಞ್ಚ ಯೂಯಂ ಪ್ರದೀಪಂ ಜ್ವಾಲಯಿತ್ವಾ ಬದ್ಧಕಟಯಸ್ತಿಷ್ಠತ;
36 et vos similes hominibus exspectantibus dominum suum quando revertatur a nuptiis: ut, cum venerit et pulsaverit, confestim aperiant ei.
ಪ್ರಭು ರ್ವಿವಾಹಾದಾಗತ್ಯ ಯದೈವ ದ್ವಾರಮಾಹನ್ತಿ ತದೈವ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯಿತುಂ ಯಥಾ ಭೃತ್ಯಾ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತಥಾ ಯೂಯಮಪಿ ತಿಷ್ಠತ|
37 Beati servi illi quos, cum venerit dominus, invenerit vigilantes: amen dico vobis, quod præcinget se, et faciet illos discumbere, et transiens ministrabit illis.
ಯತಃ ಪ್ರಭುರಾಗತ್ಯ ಯಾನ್ ದಾಸಾನ್ ಸಚೇತನಾನ್ ತಿಷ್ಠತೋ ದ್ರಕ್ಷ್ಯತಿ ತಏವ ಧನ್ಯಾಃ; ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಪ್ರಭುಸ್ತಾನ್ ಭೋಜನಾರ್ಥಮ್ ಉಪವೇಶ್ಯ ಸ್ವಯಂ ಬದ್ಧಕಟಿಃ ಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ಪರಿವೇಷಯಿಷ್ಯತಿ|
38 Et si venerit in secunda vigilia, et si in tertia vigilia venerit, et ita invenerit, beati sunt servi illi.
ಯದಿ ದ್ವಿತೀಯೇ ತೃತೀಯೇ ವಾ ಪ್ರಹರೇ ಸಮಾಗತ್ಯ ತಥೈವ ಪಶ್ಯತಿ, ತರ್ಹಿ ತಏವ ದಾಸಾ ಧನ್ಯಾಃ|
39 Hoc autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias, qua hora fur veniret, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam.
ಅಪರಞ್ಚ ಕಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ಚೌರಾ ಆಗಮಿಷ್ಯನ್ತಿ ಇತಿ ಯದಿ ಗೃಹಪತಿ ರ್ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ ತದಾವಶ್ಯಂ ಜಾಗ್ರನ್ ನಿಜಗೃಹೇ ಸನ್ಧಿಂ ಕರ್ತ್ತಯಿತುಂ ವಾರಯತಿ ಯೂಯಮೇತದ್ ವಿತ್ತ|
40 Et vos estote parati: quia qua hora non putatis, Filius hominis veniet.
ಅತಏವ ಯೂಯಮಪಿ ಸಜ್ಜಮಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ ಯತೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ತಂ ನಾಪ್ರೇಕ್ಷಧ್ವೇ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಕ್ಷಣೇ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ|
41 Ait autem et Petrus: Domine, ad nos dicis hanc parabolam, an et ad omnes?
ತದಾ ಪಿತರಃ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಕಿಮಸ್ಮಾನ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಕಿಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮಿಮಾಂ ವದತಿ?
42 Dixit autem Dominus: Quis, putas, est fidelis dispensator, et prudens, quem constituit dominus supra familiam suam, ut det illis in tempore tritici mensuram?
ತತಃ ಪ್ರಭುಃ ಪ್ರೋವಾಚ, ಪ್ರಭುಃ ಸಮುಚಿತಕಾಲೇ ನಿಜಪರಿವಾರಾರ್ಥಂ ಭೋಜ್ಯಪರಿವೇಷಣಾಯ ಯಂ ತತ್ಪದೇ ನಿಯೋಕ್ಷ್ಯತಿ ತಾದೃಶೋ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಬೋದ್ಧಾ ಕರ್ಮ್ಮಾಧೀಶಃ ಕೋಸ್ತಿ?
43 Beatus ille servus quem, cum venerit dominus, invenerit ita facientem.
ಪ್ರಭುರಾಗತ್ಯ ಯಮ್ ಏತಾದೃಶೇ ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ಪ್ರವೃತ್ತಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯತಿ ಸಏವ ದಾಸೋ ಧನ್ಯಃ|
44 Vere dico vobis, quoniam supra omnia quæ possidet, constituet illum.
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಸ ತಂ ನಿಜಸರ್ವ್ವಸ್ವಸ್ಯಾಧಿಪತಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
45 Quod si dixerit servus ille in corde suo: Moram facit dominus meus venire: et cœperit percutere servos, et ancillas, et edere, et bibere, et inebriari:
ಕಿನ್ತು ಪ್ರಭುರ್ವಿಲಮ್ಬೇನಾಗಮಿಷ್ಯತಿ, ಇತಿ ವಿಚಿನ್ತ್ಯ ಸ ದಾಸೋ ಯದಿ ತದನ್ಯದಾಸೀದಾಸಾನ್ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಮ್ ಭೋಕ್ತುಂ ಪಾತುಂ ಮದಿತುಞ್ಚ ಪ್ರಾರಭತೇ,
46 veniet dominus servi illius in die qua non sperat, et hora qua nescit, et dividet eum, partemque ejus cum infidelibus ponet.
ತರ್ಹಿ ಯದಾ ಪ್ರಭುಂ ನಾಪೇಕ್ಷಿಷ್ಯತೇ ಯಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ಸೋಽಚೇತನಶ್ಚ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಕ್ಷಣೇ ತಸ್ಯ ಪ್ರಭುರಾಗತ್ಯ ತಂ ಪದಭ್ರಷ್ಟಂ ಕೃತ್ವಾ ವಿಶ್ವಾಸಹೀನೈಃ ಸಹ ತಸ್ಯ ಅಂಶಂ ನಿರೂಪಯಿಷ್ಯತಿ|
47 Ille autem servus qui cognovit voluntatem domini sui, et non præparavit, et non facit secundum voluntatem ejus, vapulabit multis:
ಯೋ ದಾಸಃ ಪ್ರಭೇರಾಜ್ಞಾಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾಪಿ ಸಜ್ಜಿತೋ ನ ತಿಷ್ಠತಿ ತದಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ಚ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ನ ಕರೋತಿ ಸೋನೇಕಾನ್ ಪ್ರಹಾರಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ;
48 qui autem non cognovit, et fecit digna plagis, vapulabit paucis. Omni autem cui multum datum est, multum quæretur ab eo: et cui commendaverunt multum, plus petent ab eo.
ಕಿನ್ತು ಯೋ ಜನೋಽಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪ್ರಹಾರಾರ್ಹಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಸೋಲ್ಪಪ್ರಹಾರಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ| ಯತೋ ಯಸ್ಮೈ ಬಾಹುಲ್ಯೇನ ದತ್ತಂ ತಸ್ಮಾದೇವ ಬಾಹುಲ್ಯೇನ ಗ್ರಹೀಷ್ಯತೇ, ಮಾನುಷಾ ಯಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಬಹು ಸಮರ್ಪಯನ್ತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಹು ಯಾಚನ್ತೇ|
49 Ignem veni mittere in terram, et quid volo nisi ut accendatur?
ಅಹಂ ಪೃಥಿವ್ಯಾಮ್ ಅನೈಕ್ಯರೂಪಂ ವಹ್ನಿ ನಿಕ್ಷೇಪ್ತುಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ, ಸ ಚೇದ್ ಇದಾನೀಮೇವ ಪ್ರಜ್ವಲತಿ ತತ್ರ ಮಮ ಕಾ ಚಿನ್ತಾ?
50 Baptismo autem habeo baptizari: et quomodo coarctor usque dum perficiatur?
ಕಿನ್ತು ಯೇನ ಮಜ್ಜನೇನಾಹಂ ಮಗ್ನೋ ಭವಿಷ್ಯಾಮಿ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ತಸ್ಯ ಸಿದ್ಧಿ ರ್ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಾವದಹಂ ಕತಿಕಷ್ಟಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಾಮಿ|
51 Putatis quia pacem veni dare in terram? non, dico vobis, sed separationem:
ಮೇಲನಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಜಗದ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ ಯೂಯಂ ಕಿಮಿತ್ಥಂ ಬೋಧಧ್ವೇ? ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ ನ ತಥಾ, ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಮೇಲನಾಭಾವಂ ಕರ್ತ್ತುಂಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ|
52 erunt enim ex hoc quinque in domo una divisi, tres in duos, et duo in tres
ಯಸ್ಮಾದೇತತ್ಕಾಲಮಾರಭ್ಯ ಏಕತ್ರಸ್ಥಪರಿಜನಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪಞ್ಚಜನಾಃ ಪೃಥಗ್ ಭೂತ್ವಾ ತ್ರಯೋ ಜನಾ ದ್ವಯೋರ್ಜನಯೋಃ ಪ್ರತಿಕೂಲಾ ದ್ವೌ ಜನೌ ಚ ತ್ರಯಾಣಾಂ ಜನಾನಾಂ ಪ್ರತಿಕೂಲೌ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ|
53 dividentur: pater in filium, et filius in patrem suum, mater in filiam, et filia in matrem, socrus in nurum suam, et nurus in socrum suam.
ಪಿತಾ ಪುತ್ರಸ್ಯ ವಿಪಕ್ಷಃ ಪುತ್ರಶ್ಚ ಪಿತು ರ್ವಿಪಕ್ಷೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಮಾತಾ ಕನ್ಯಾಯಾ ವಿಪಕ್ಷಾ ಕನ್ಯಾ ಚ ಮಾತು ರ್ವಿಪಕ್ಷಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ತಥಾ ಶ್ವಶ್ರೂರ್ಬಧ್ವಾ ವಿಪಕ್ಷಾ ಬಧೂಶ್ಚ ಶ್ವಶ್ರ್ವಾ ವಿಪಕ್ಷಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
54 Dicebat autem et ad turbas: Cum videritis nubem orientem ab occasu, statim dicitis: Nimbus venit: et ita fit.
ಸ ಲೋಕೇಭ್ಯೋಪರಮಪಿ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಪಶ್ಚಿಮದಿಶಿ ಮೇಘೋದ್ಗಮಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಯೂಯಂ ಹಠಾದ್ ವದಥ ವೃಷ್ಟಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ ತತಸ್ತಥೈವ ಜಾಯತೇ|
55 Et cum austrum flantem, dicitis: Quia æstus erit: et fit.
ಅಪರಂ ದಕ್ಷಿಣತೋ ವಾಯೌ ವಾತಿ ಸತಿ ವದಥ ನಿದಾಘೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತತಃ ಸೋಪಿ ಜಾಯತೇ|
56 Hypocritæ! faciem cæli et terræ nostis probare: hoc autem tempus quomodo non probatis?
ರೇ ರೇ ಕಪಟಿನ ಆಕಾಶಸ್ಯ ಭೂಮ್ಯಾಶ್ಚ ಲಕ್ಷಣಂ ಬೋದ್ಧುಂ ಶಕ್ನುಥ,
57 quid autem et a vobis ipsis non judicatis quod justum est?
ಕಿನ್ತು ಕಾಲಸ್ಯಾಸ್ಯ ಲಕ್ಷಣಂ ಕುತೋ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ? ಯೂಯಞ್ಚ ಸ್ವಯಂ ಕುತೋ ನ ನ್ಯಾಷ್ಯಂ ವಿಚಾರಯಥ?
58 Cum autem vadis cum adversario tuo ad principem, in via da operam liberari ab illo, ne forte trahat te ad judicem, et judex tradat te exactori, et exactor mittat te in carcerem.
ಅಪರಞ್ಚ ವಿವಾದಿನಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ವಿಚಾರಯಿತುಃ ಸಮೀಪಂ ಗಚ್ಛನ್ ಪಥಿ ತಸ್ಮಾದುದ್ಧಾರಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಯತಸ್ವ ನೋಚೇತ್ ಸ ತ್ವಾಂ ಧೃತ್ವಾ ವಿಚಾರಯಿತುಃ ಸಮೀಪಂ ನಯತಿ| ವಿಚಾರಯಿತಾ ಯದಿ ತ್ವಾಂ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಃ ಸಮೀಪಂ ಸಮರ್ಪಯತಿ ಪ್ರಹರ್ತ್ತಾ ತ್ವಾಂ ಕಾರಾಯಾಂ ಬಧ್ನಾತಿ
59 Dico tibi, non exies inde, donec etiam novissimum minutum reddas.
ತರ್ಹಿ ತ್ವಾಮಹಂ ವದಾಮಿ ತ್ವಯಾ ನಿಃಶೇಷಂ ಕಪರ್ದಕೇಷು ನ ಪರಿಶೋಧಿತೇಷು ತ್ವಂ ತತೋ ಮುಕ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಸಿ|

< Lucam 12 >