< Job 6 >

1 Respondens autem Job, dixit:
И отвечал Иов и сказал:
2 [Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui, et calamitas quam patior, in statera!
о, если бы верно взвешены были вопли мои, и вместе с ними положили на весы страдание мое!
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret; unde et verba mea dolore sunt plena:
Оно верно перетянуло бы песок морей! Оттого слова мои неистовы.
4 quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum; et terrores Domini militant contra me.
Ибо стрелы Вседержителя во мне; яд их пьет дух мой; ужасы Божии ополчились против меня.
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
Ревет ли дикий осел на траве? мычит ли бык у месива своего?
6 aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare quod gustatum affert mortem?
Едят ли безвкусное без соли, и есть ли вкус в яичном белке?
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc, præ angustia, cibi mei sunt.
До чего не хотела коснуться душа моя, то составляет отвратительную пищу мою.
8 Quis det ut veniat petitio mea, et quod expecto tribuat mihi Deus?
О, когда бы сбылось желание мое и чаяние мое исполнил Бог!
9 et qui cœpit, ipse me conterat; solvat manum suam, et succidat me?
О, если бы благоволил Бог сокрушить меня, простер руку Свою и сразил меня!
10 Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
Это было бы еще отрадою мне, и я крепился бы в моей беспощадной болезни, ибо я не отвергся изречений Святаго.
11 Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
Что за сила у меня, чтобы надеяться мне? и какой конец, чтобы длить мне жизнь мою?
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
Твердость ли камней твердость моя? и медь ли плоть моя?
13 Ecce non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
Есть ли во мне помощь для меня, и есть ли для меня какая опора?
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
К страждущему должно быть сожаление от друга его, если только он не оставил страха к Вседержителю.
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
Но братья мои неверны, как поток, как быстро текущие ручьи,
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
которые черны от льда и в которых скрывается снег.
17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt; et ut incaluerit, solventur de loco suo.
Когда становится тепло, они умаляются, а во время жары исчезают с мест своих.
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum; ambulabunt in vacuum, et peribunt.
Уклоняют они направление путей своих, заходят в пустыню и теряются;
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
смотрят на них дороги Фемайские, надеются на них пути Савейские,
20 Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
но остаются пристыженными в своей надежде; приходят туда и от стыда краснеют.
21 Nunc venistis; et modo videntes plagam meam, timetis.
Так и вы теперь ничто: увидели страшное и испугались.
22 Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
Говорил ли я: дайте мне, или от достатка вашего заплатите за меня;
23 vel: Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
и избавьте меня от руки врага, и от руки мучителей выкупите меня?
24 Docete me, et ego tacebo: et si quid forte ignoravi, instruite me.
Научите меня, и я замолчу; укажите, в чем я погрешил.
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
Как сильны слова правды! Но что доказывают обличения ваши?
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
Вы придумываете речи для обличения? На ветер пускаете слова ваши.
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
Вы нападаете на сироту и роете яму другу вашему.
28 Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
Но прошу вас, взгляните на меня; буду ли я говорить ложь пред лицом вашим?
29 Respondete, obsecro, absque contentione; et loquentes id quod justum est, judicate.
Пересмотрите, есть ли неправда? пересмотрите, - правда моя.
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.]
Есть ли на языке моем неправда? Неужели гортань моя не может различить горечи?

< Job 6 >