Job 38

1 Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit:

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

2 [Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis?

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

3 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et responde mihi.

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

4 Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ? indica mihi, si habes intelligentiam.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

5 Quis posuit mensuras ejus, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam?

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

6 Super quo bases illius solidatæ sunt? aut quis demisit lapidem angularem ejus,

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

7 cum me laudarent simul astra matutina, et jubilarent omnes filii Dei?

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens;

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

9 cum ponerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem?

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

10 Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia,

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

11 et dixi: Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

12 Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum?

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

13 Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea?

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

14 Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum:

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

15 auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

16 Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

17 Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

18 Numquid considerasti latitudinem terræ? indica mihi, si nosti, omnia:

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

19 in qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit:

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

20 ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus ejus.

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

21 Sciebas tunc quod nasciturus esses, et numerum dierum tuorum noveras?

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

22 Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

23 quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli?

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

24 Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

26 ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur;

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

27 ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes?

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

28 Quis est pluviæ pater? vel quis genuit stillas roris?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

29 De cujus utero egressa est glacies? et gelu de cælo quis genuit?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

30 In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

31 Numquid conjungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare?

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

32 Numquid producis luciferum in tempore suo, et vesperum super filios terræ consurgere facis?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

33 Numquid nosti ordinem cæli, et pones rationem ejus in terra?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

35 Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi: Adsumus?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

36 Quis posuit in visceribus hominis sapientiam? vel quis dedit gallo intelligentiam?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

37 Quis enarrabit cælorum rationem? et concentum cæli quis dormire faciet?

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

38 Quando fundebatur pulvis in terra, et glebæ compingebantur?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

39 Numquid capies leænæ prædam, et animam catulorum ejus implebis,

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

40 quando cubant in antris, et in specubus insidiantur?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

41 Quis præparat corvo escam suam, quando pulli ejus clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos?]

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?