Job 21
1 Respondens autem Job, dixit:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 [Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Sustinete me, et ego loquar: et post mea, si videbitur, verba, ridete.
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Attendite me et obstupescite, et superponite digitum ori vestro.
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Semen eorum permanet coram eis: propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Tenent tympanum et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 Deus servabit filiis illius dolorem patris, et cum reddiderit, tunc sciet.
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium ejus dimidietur?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos judicat?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix:
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Quis arguet coram eo viam ejus? et quæ fecit, quis reddet illi?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?]
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
