Isaiæ 3
1 [Ecce enim Dominator, Dominus exercituum, auferet a Jerusalem et a Juda validum et fortem, omne robur panis, et omne robor aquæ;
Albowiem oto panujący Pan zastępów odejmie od Jeruzalemu i od Judy łaskę, i podporę, wszelaką podporę chleba, i wszelaką podporę wody.
2 fortem, et virum bellatorem, judicem, et prophetam, et ariolum, et senem;
Mocarza i męża walecznego, i sędziego, i proroka, i mędrca, i starca;
3 principem super quinquaginta, et honorabilem vultu et consiliarium, et sapientem de architectis, et prudentem eloquii mystici.
Rotmistrza nad pięćdziesiąt, a męża poważnego, i radcę, i mądrego rzemieślnika, i krasomówcę.
4 Et dabo pueros principes eorum, et effeminati dominabuntur eis;
I dam im dzieci za książęta; dzieci mówię panować będą nad nimi.
5 et irruet populus, vir ad virum, et unusquisque ad proximum suum; tumultuabitur puer contra senem, et ignobilis contra nobilem.
I będzie uciskał między ludem jeden drugiego, i bliźni bliźniego swego: powstanie dziecię przeciwko starcowi, a podły przeciwko zacnemu.
6 Apprehendet enim vir fratrem suum, domesticum patris sui: Vestimentum tibi est, princeps esto noster, ruina autem hæc sub manu tua.
A gdy się uchwyci każdy brata swego z domu ojca swego, i rzecze: Masz odzienie, bądźże książęciem naszym, a upadek ten zatrzymaj ręką swą:
7 Respondebit in die illa, dicens: Non sum medicus, et in domo mea non est panis neque vestimentum: nolite constituere me principem populi.
Tedy on przysięże dnia onego, mówiąc: Nie będę zawiązywał tych ran: albowiem w domu moim niemasz chleba, ani odzienia; nie stanowcież mię książęciem nad ludem.
8 Ruit enim Jerusalem, et Judas concidit, quia lingua eorum et adinventiones eorum contra Dominum, ut provocarent oculos majestatis ejus.
Bo Jeruzalem upada, a Juda się wali, dlatego, że język ich, i sprawy ich są przeciwko Panu, pobudzając do gniewu oczy majestatu jego.
9 Agnitio vultus eorum respondit eis; et peccatum suum quasi Sodoma prædicaverunt, nec absconderunt. Væ animæ eorum, quoniam reddita sunt eis mala!
Postawa oblicza ich świadczy przeciwko nim; grzech swój, jako Sodomczycy, opowiadają, a nie tają go. Biada duszy ich! albowiem sami na się złe przywodzą.
10 Dicite justo quoniam bene, quoniam fructum adinventionum suarum comedet.
Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.
11 Væ impio in malum! retributio enim manuum ejus fiet ei.
Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.
12 Populum meum exactores sui spoliaverunt, et mulieres dominatæ sunt eis. Popule meus, qui te beatum dicunt, ipsi te decipiunt, et viam gressuum tuorum dissipant.
Książęta ludu mego są dziećmi, a niewiasty panują nad nimi. O ludu mój! ci, którzy cię wodzą, zwodzą cię, a drogę ścieżek twoich ukrywają.
13 Stat ad judicandum Dominus, et stat ad judicandos populos.
Powstał Pan, aby sądził, stoi, aby sądził lud.
14 Dominus ad judicium veniet cum senibus populi sui, et principibus ejus; vos enim depasti estis vineam, et rapina pauperis in domo vestra.
Pan przyjdzie na sąd przeciwko starszym ludu swego, i przeciwko książętom ich, a rzecze: Wyście spustoszyli winnicę moję, zdzierstwo z ubogiego w domach waszych.
15 Quare atteritis populum meum, et facies pauperum commolitis? dicit Dominus Deus exercituum.]
Przeczże trzecie lud mój, a oblicza ubogich bijecie? mówi Pan, Pan zastępów.
16 [Et dixit Dominus: Pro eo quod elevatæ sunt filiæ Sion, et ambulaverunt extento collo, et nutibus oculorum ibant, et plaudebant, ambulabant pedibus suis, et composito gradu incedebant;
I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syońskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią:
17 decalvabit Dominus verticem filiarum Sion, et Dominus crinem earum nudabit.
Przetoż obłysi Pan wierzch głowy córek Syońskich, a Pan sromotę ich obnaży.
18 In die illa auferet Dominus ornamentum calceamentum,
Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia,
19 et lunulas, et torques, et monilia, et armillas, et mitras,
Piżmowe jabłka, i manele, i zatyczki,
20 et discriminalia, et periscelidas, et murenulas, et olfactoriola, et inaures,
Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice;
21 et annulos, et gemmas in fronte pendentes,
Pierścionki, i naczelniki,
22 et mutatoria, et palliola, et linteamina, et acus,
Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki,
23 et specula, et sindones, et vittas, et theristra.
Zwierciadła, i rantuszki, i tkanki, i letniki.
24 Et erit pro suavi odore fœtor, et pro zona funiculus, et pro crispanti crine calvitium, et pro fascia pectorali cilicium.
I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina.
25 Pulcherrimi quoque viri tui gladio cadent, et fortes tui in prælio.
Mężowie twoi od miecza upadną, a mocarze twoi w bitwie.
26 Et mœrebunt atque lugebunt portæ ejus, et desolata in terra sedebit.]
I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.
