ମାର୍କ 1
| بَدْءُ إِنْجِيلِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ ٱبْنِ ٱللهِ، | ١ |
2 ୨ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନି ଜିସାୟ ସା଼ସ୍ତେରିତା ଏ଼଼ନିକିଁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ; “ମାହାପୂରୁ ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାନେସି, ମେହ୍ମୁ ନା଼ନୁ ନା଼ କାବ୍ରୁ ୱେହ୍ନାଣାଇଁ ନୀ ନ଼କିତା ପାଣ୍ତିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ୱାସି ନିଙ୍ଗେତାକି ଜିରୁ ତିୟାରା କିନେସି;
| كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي ٱلْأَنْبِيَاءِ: «هَا أَنَا أُرْسِلُ أَمَامَ وَجْهِكَ مَلَاكِي، ٱلَّذِي يُهَيِّئُ طَرِيقَكَ قُدَّامَكَ. | ٢ |
3 ୩ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ରଅଣି ହା଼ଡା ୱେ଼ଙ୍ଗିମାନେ, ପ୍ରବୁତି ଜିରୁ ତିୟାରା କିଦୁ, ଏ଼ୱାସି ତା଼କାଲି ତାକି ଜିରୁ ତିୟି କିଦୁ ।”
| صَوْتُ صَارِخٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ: أَعِدُّوا طَرِيقَ ٱلرَّبِّ، ٱصْنَعُوا سُبُلَهُ مُسْتَقِيمَةً». | ٣ |
4 ୪ ଏମ୍ବାଟିଏ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନି ଜହନ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ୱା଼ହାନା ବ଼ଲୁ ୱେ଼କ୍ହେସି, ଅ଼ଡ଼େ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଜାହାରା ପା଼ପୁଟି ପିସ୍ପି ଆୟାଲିତାକି ମ଼ନ ୱେଟ୍ହାନା ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅ଼ଦୁ, ଆତିହିଁ ମାହାପୂରୁ ମୀ ପା଼ପୁ ମ୍ଣେକ୍ହାନେସି ।”
| كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ وَيَكْرِزُ بِمَعْمُودِيَّةِ ٱلتَّوْبَةِ لِمَغْفِرَةِ ٱلْخَطَايَا. | ٤ |
5 ୫ ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀହୁଦା ଦେ଼ସା ଇଞ୍ଜାଁ ଜିରୁସାଲମ ଗା଼ଡ଼ାତି ବାରେ ଲ଼କୁ ତାନି ତା଼ଣା ୱା଼ହାଲି ମା଼ଟ୍ହେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତାମି କିତି ପା଼ପୁତି ୱେସାନା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଜର୍ଦନ କାଡାତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅ଼ତେରି ।
| وَخَرَجَ إِلَيْهِ جَمِيعُ كُورَةِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَأَهْلُ أُورُشَلِيمَ وَٱعْتَمَدُوا جَمِيعُهُمْ مِنْهُ فِي نَهْرِ ٱلْأُرْدُنِّ، مُعْتَرِفِينَ بِخَطَايَاهُمْ. | ٥ |
6 ୬ ଜହନ ଊଟୁ ବା଼ଣାୟାଁ ତଲେ କେ଼ପିତି ହିମ୍ବରିକା ତୁର୍ହିମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଟେଡେଲିତା ର଼ ତ଼ଲୁତି ବୁଡ଼୍ପା ମା଼ଡ଼ା କିହାଁ ଦସା କଡ୍ୱିତେସି, ଗପ୍ଏରିକା ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ଡ଼ାତି କ୍ରିୟାଁ ଏ଼ୱାଣି କା଼ଦି ମାଚେ ।
| وَكَانَ يُوحَنَّا يَلْبَسُ وَبَرَ ٱلْإِبِلِ، وَمِنْطَقَةً مِنْ جِلْدٍ عَلَى حَقْوَيْهِ، وَيَأْكُلُ جَرَادًا وَعَسَلًا بَرِّيًّا. | ٦ |
7 ୭ ଜହନ ଏଲେଇଞ୍ଜି ୱେ଼କ୍ହାଲି ମା଼ଟ୍ହେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ କିହାଁ ହା଼ରେକା ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ଗାଟାସି ଏ଼ୱାସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି; ନା଼ନୁ ମେଣ୍ତାକୁତାନା ଏ଼ୱାଣି ସେପୁୟାଁତି ଡ଼଼ର୍କା ଜିକେଏ ହୁକ୍ହାଲି ପା଼ଡ଼ାଆ଼ଅଁ ।
| وَكَانَ يَكْرِزُ قَائِلًا: «يَأْتِي بَعْدِي مَنْ هُوَ أَقْوَى مِنِّي، ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا أَنْ أَنْحَنِيَ وَأَحُلَّ سُيُورَ حِذَائِهِ. | ٧ |
8 ୮ ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ଏ଼ୟୁତଲେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଞ୍ଜାଇଁ, ସାମା ଏ଼ୱାସି ମିଙ୍ଗେ ସୁଦୁଜୀୱୁ ତଲେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହିୟାନେସି ।”
| أَنَا عَمَّدْتُكُمْ بِٱلْمَاءِ، وَأَمَّا هُوَ فَسَيُعَمِّدُكُمْ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ». | ٨ |
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ جَاءَ يَسُوعُ مِنْ نَاصِرَةِ ٱلْجَلِيلِ وَٱعْتَمَدَ مِنْ يُوحَنَّا فِي ٱلْأُرْدُنِّ. | ٩ |
10 ୧୦ ଜୀସୁ ଏ଼ୟୁଟି ନିଙ୍ଗା ୱା଼ହିମାଚାଟି ଦେବୁଣିଏ ଲାକପୂରୁ ଦେପି ଆ଼ତେ ଇଞ୍ଜାଁ ସୁଦୁଜୀୱୁ ପା଼ର୍ୱା ପଟାଲେହେଁ ତାନି ଲାକ ରେ଼ଚା ୱା଼ହିମାଚାଣି ମେସ୍ତେସି ।
| وَلِلْوَقْتِ وَهُوَ صَاعِدٌ مِنَ ٱلْمَاءِ رَأَى ٱلسَّمَاوَاتِ قَدِ ٱنْشَقَّتْ، وَٱلرُّوحَ مِثْلَ حَمَامَةٍ نَازِلًا عَلَيْهِ. | ١٠ |
11 ୧୧ ଅ଼ଡ଼େ ଲାକପୂରୁଟି ଈ ହା଼ଡା ଆ଼ତେ, “ନୀନୁ ନା଼ ଜୀୱୁତି ମୀର୍ଏଣାତି, ନୀ ତା଼ଣେଏ ନା଼ ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁ ମାନେ ।”
| وَكَانَ صَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاوَاتِ: «أَنْتَ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبُ ٱلَّذِي بِهِ سُرِرْتُ». | ١١ |
| وَلِلْوَقْتِ أَخْرَجَهُ ٱلرُّوحُ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ، | ١٢ |
13 ୧୩ ଜୀସୁ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ରୀ କ଼ଡ଼ି ଦିନା ପାତେକା ଡ଼ୟାନା ସୟତାନ ତା଼ଣାଟି ତାୟିପାରି କିୱିଆ଼ତେସି; ଏ଼ୱାସି ଜା଼ଡ଼ାତି ଜ଼ନ୍ତ ତଲେ ଡ଼ୟିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାଣି ସେ଼ବା କିହିମାଚୁ ।
| وَكَانَ هُنَاكَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا يُجَرَّبُ مِنَ ٱلشَّيْطَانِ. وَكَانَ مَعَ ٱلْوُحُوشِ. وَصَارَتِ ٱلْمَلَائِكَةُ تَخْدِمُهُ. | ١٣ |
| وَبَعْدَمَا أُسْلِمَ يُوحَنَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى ٱلْجَلِيلِ يَكْرِزُ بِبِشَارَةِ مَلَكُوتِ ٱللهِ | ١٤ |
15 ୧୫ “କା଼ଲା ଏଜିମାଞ୍ଜାନେ, ଲାକପୂରୁ ରା଼ଜି ଏଗାୱା଼ହିମାନେ, ପା଼ପୁତି ପିସାନା ମ଼ନ ୱେଟ୍ଦୁ ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁତି ନେହିଁ କାବ୍ରୁତି ନାମାଦୁ ।”
| وَيَقُولُ: «قَدْ كَمَلَ ٱلزَّمَانُ وَٱقْتَرَبَ مَلَكُوتُ ٱللهِ، فَتُوبُوا وَآمِنُوا بِٱلْإِنْجِيلِ». | ١٥ |
16 ୧୬ ଜୀସୁ ଗାଲିଲି ସାମ୍ଦୁରି ଗାଟୁଟି ହାଜିମାଚାଟି ସିମନ ଅ଼ଡ଼େ ତାମି ତାୟି ଆନ୍ଦ୍ରିୟଇଁ ସାମ୍ଦୁରିତା ମୀଣ୍କା ଜା଼ଲା ମେତ୍ହି ମାଚାଣି ମେସ୍ତେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ମୀଣ୍କା ଆହ୍ନାରି ମାଚେରି ।
| وَفِيمَا هُوَ يَمْشِي عِنْدَ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ أَبْصَرَ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ أَخَاهُ يُلْقِيَانِ شَبَكَةً فِي ٱلْبَحْرِ، فَإِنَّهُمَا كَانَا صَيَّادَيْنِ. | ١٦ |
| فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «هَلُمَّ وَرَائِي فَأَجْعَلُكُمَا تَصِيرَانِ صَيَّادَيِ ٱلنَّاسِ». | ١٧ |
| فَلِلْوَقْتِ تَرَكَا شِبَاكَهُمَا وَتَبِعَاهُ. | ١٨ |
19 ୧୯ ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ହିରେ ହେକ ହାଜାଲିଏ ଜେବଦି ମୀର୍କା ଜାକୁବ ଇଞ୍ଜାଁ ତାମି ତାୟି ଜହନଇଁ ଡଂଗତା ଜା଼ଲା ମୁଦା କିହିମାଚାଣି ମେସ୍ତେସି ।
| ثُمَّ ٱجْتَازَ مِنْ هُنَاكَ قَلِيلًا فَرَأَى يَعْقُوبَ بْنَ زَبْدِي وَيُوحَنَّا أَخَاهُ، وَهُمَا فِي ٱلسَّفِينَةِ يُصْلِحَانِ ٱلشِّبَاكَ. | ١٩ |
20 ୨୦ ମେସ୍ପନିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହା଼ଟିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ତାମି ଆ଼ବା ଜେବଦିଇଁ ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ତଲେ ଡଂଗତା ପିସାନା ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
| فَدَعَاهُمَا لِلْوَقْتِ. فَتَرَكَا أَبَاهُمَا زَبْدِي فِي ٱلسَّفِينَةِ مَعَ ٱلْأَجْرَى وَذَهَبَا وَرَاءَهُ. | ٢٠ |
21 ୨୧ ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାମି ସୀସୁୟାଁ କପର୍ନାହୁମ ଗା଼ଡ଼ାତା ୱା଼ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜ଼ମିନି ଦିନା ମାଚାକି ଜୀସୁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତା ହାଜାନା ଜା଼ପ୍ହାଲି ମା଼ଟ୍ହେସି ।
| ثُمَّ دَخَلُوا كَفْرَنَاحُومَ، وَلِلْوَقْتِ دَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ فِي ٱلسَّبْتِ وَصَارَ يُعَلِّمُ. | ٢١ |
22 ୨୨ ଲ଼କୁ ତାନି ଜା଼ପ୍ନାଣି ୱେଞ୍ଜାନା କାବା ଆ଼ହାହାଚେରି; ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ସା଼ସ୍ତେରି ୱେହନାରି ଲେହେଁ ଜା଼ପ୍ଆନା ଅଦିକାରା ବେଟାଆ଼ହାମାନି ଲେହେଁ ଜା଼ପ୍ହି ମାଚେସି ।
| فَبُهِتُوا مِنْ تَعْلِيمِهِ لِأَنَّهُ كَانَ يُعَلِّمُهُمْ كَمَنْ لَهُ سُلْطَانٌ وَلَيْسَ كَٱلْكَتَبَةِ. | ٢٢ |
23 ୨୩ ଜୀସୁ ଜା଼ପ୍ହି ମାଚିବେ଼ଲାତା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁଟି ର଼ ବୂତୁ ଆଲ୍ଗା ମାଚାସି କା଼ଲୱି ଆ଼ହିଁ ଏଲେଇଚେସି,
| وَكَانَ فِي مَجْمَعِهِمْ رَجُلٌ بِهِ رُوحٌ نَجِسٌ، فَصَرَخَ | ٢٣ |
24 ୨୪ “ଏ଼ ନା଼ଜରିତତି ଜୀସୁ ନୀ ତଲେ ମାଙ୍ଗେ ଏ଼ନି କାମା ମାନେ, ନୀନୁ କି ମାଙ୍ଗେ ନା଼ସା କିହାଲି ଇମ୍ବାଆଁ ୱା଼ହାମାଞ୍ଜି? ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତି ନା଼ନୁ ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ; ନୀନୁ ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ୱା଼ହାମାନି ଏ଼ ସୁଦୁ ମାଣ୍ସିତି ।”
| قَائِلًا: «آهِ! مَا لَنَا وَلَكَ يَا يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ؟ أَتَيْتَ لِتُهْلِكَنَا! أَنَا أَعْرِفُكَ مَنْ أَنْتَ: قُدُّوسُ ٱللهِ!». | ٢٤ |
| فَٱنْتَهَرَهُ يَسُوعُ قَائِلًا: «ٱخْرَسْ! وَٱخْرُجْ مِنْهُ!». | ٢٥ |
26 ୨୬ ଏଚେଟିଏ ଏ଼ ପ଼ଲ୍ଆ ବୂତୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମୁଡ଼ୁମାଡ଼ା କିହାନା, କାଜା ଗିୟାଁତଲେ କିର୍ଡ଼ିହିଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ହ଼ଚାହାଚେ ।
| فَصَرَعَهُ ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ وَصَاحَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَخَرَجَ مِنْهُ. | ٢٦ |
27 ୨୭ ଏମ୍ବାଟିଏ ବାରେଜା଼ଣା ହା଼ରେକା କାବା ଆ଼ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଇଲେକିଁ ଜ଼ଲ୍କି ଆ଼ତେରି, “ଈଦି ଏ଼ନିଲେହେଁତାୟି? ଈଦି ଅଦିକାରା ବେଟାଆ଼ହାମାନି ଲେହେଁତି ପୁଃନି ଜା଼ପ୍ନାୟି, ଏ଼ୱାସି ପ଼ଲ୍ଆ ବୂତୁୟାଁଇଁ ଜିକେଏ ହୁକୁମି ହୀହିମାନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱି ଏ଼ୱାଣି କାତା ଆସିମାନୁ ।”
| فَتَحَيَّرُوا كُلُّهُمْ، حَتَّى سَأَلَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا قَائِلِينَ: «مَا هَذَا؟ مَا هُوَ هَذَا ٱلتَّعْلِيمُ ٱلْجَدِيدُ؟ لِأَنَّهُ بِسُلْطَانٍ يَأْمُرُ حَتَّى ٱلْأَرْوَاحَ ٱلنَّجِسَةَ فَتُطِيعُهُ!». | ٢٧ |
28 ୨୮ ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି କିତି କାମାତି କାବ୍ରୁ ଏ଼ ରେ଼ଟୁଏ ଗାଲିଲି ରା଼ଜିତି ସା଼ରିୱାକିତି ନା଼ସ୍କାଣାଁ ୱେ଼ଙ୍ଗାହାଚେ ।
| فَخَرَجَ خَبَرُهُ لِلْوَقْتِ فِي كُلِّ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ بِٱلْجَلِيلِ. | ٢٨ |
29 ୨୯ ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁଟି ହ଼ଚାନା ଜାକୁବ ଅ଼ଡ଼େ ଜହନ ତଲେ ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ସିମନ ଇଞ୍ଜାଁ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଇଜ ହାଚେରି ।
| وَلَمَّا خَرَجُوا مِنَ ٱلْمَجْمَعِ جَاءُوا لِلْوَقْتِ إِلَى بَيْتِ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ مَعَ يَعْقُوبَ وَيُوحَنَّا، | ٢٩ |
| وَكَانَتْ حَمَاةُ سِمْعَانَ مُضْطَجِعَةً مَحْمُومَةً، فَلِلْوَقْتِ أَخْبَرُوهُ عَنْهَا. | ٣٠ |
31 ୩୧ ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଡାଗେ ହାଜାନା ତାନି କେୟୁ ଆସାନା ଏ଼ଦାନି ନିକ୍ହେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ଦାନି ନ଼ମେରି ପିସ୍ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାରି ସେ଼ବା କିତେ ।
| فَتَقَدَّمَ وَأَقَامَهَا مَاسِكًا بِيَدِهَا، فَتَرَكَتْهَا ٱلْحُمَّى حَالًا وَصَارَتْ تَخْدِمُهُمْ. | ٣١ |
32 ୩୨ ମିଡ଼୍ଅଲା ବେ଼ଲା ୱେ଼ଡ଼ା କୂଡ୍ହାଲିଏ ଲ଼କୁ ର଼ଗ ଗାଟାରାଇଁ ଇଞ୍ଜାଁ ବୂତୁୟାଁ ଆଲ୍ଗା ମାଚାରାଇଁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ତାତେରି,
| وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ، إِذْ غَرَبَتِ ٱلشَّمْسُ، قَدَّمُوا إِلَيْهِ جَمِيعَ ٱلسُّقَمَاءِ وَٱلْمَجَانِينَ. | ٣٢ |
| وَكَانَتِ ٱلْمَدِينَةُ كُلُّهَا مُجْتَمِعَةً عَلَى ٱلْبَابِ. | ٣٣ |
34 ୩୪ ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ବାରେଲେହେଁତି ର଼ଗ ଗାଟାରାଇଁ ନେହିଁ କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ବୂତୁଣି ପିସ୍ପି କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ବୂତୁୟାଁଣି ଜ଼ଲାଲି ହୀଆତେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜିମାଚୁ ।
| فَشَفَى كَثِيرِينَ كَانُوا مَرْضَى بِأَمْرَاضٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَأَخْرَجَ شَيَاطِينَ كَثِيرَةً، وَلَمْ يَدَعِ ٱلشَّيَاطِينَ يَتَكَلَّمُونَ لِأَنَّهُمْ عَرَفُوهُ. | ٣٤ |
35 ୩୫ ୱେ଼ୟାଆ ମାଚାଟିଏ ଆନ୍ଦେରି ମାଞ୍ଜା ମାଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାସି ନିଙ୍ଗା ହ଼ଚା ହାଜାନା ର଼ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ହାଜାନା ପ୍ରା଼ତାନା କିହିମାଚେସି ।
| وَفِي ٱلصُّبْحِ بَاكِرًا جِدًّا قَامَ وَخَرَجَ وَمَضَى إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ، وَكَانَ يُصَلِّي هُنَاكَ، | ٣٥ |
| فَتَبِعَهُ سِمْعَانُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ. | ٣٦ |
| وَلَمَّا وَجَدُوهُ قَالُوا لَهُ: «إِنَّ ٱلْجَمِيعَ يَطْلُبُونَكَ». | ٣٧ |
38 ୩୮ ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ୱା଼ଦୁ ମା଼ର ଏଟ୍କା ଗା଼ଡ଼ାତା, ଇଚିହିଁ ଦାରିମାରି ନା଼ସ୍କାଣାଁ ହାନ; ଏମ୍ବାଆଁ ଜିକେଏ ନା଼ନୁ ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ୱେ଼କ୍ଇଁ, ଇଚିହିଁ ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ୱା଼ହାମାଇଁ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِنَذْهَبْ إِلَى ٱلْقُرَى ٱلْمُجَاوِرَةِ لِأَكْرِزَ هُنَاكَ أَيْضًا، لِأَنِّي لِهَذَا خَرَجْتُ». | ٣٨ |
39 ୩୯ ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ବାରେ ଗାଲିଲି ନା଼ସ୍କାଣାଁ ରେ଼ଜି ରେ଼ଜିହିଁ ଏ଼ୱାରି ବାରେ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲ୍କାଣା ମାହାପୂରୁ ବ଼ଲୁ ୱେ଼କ୍ହେସି ଇଞ୍ଜାଁ ବୂତୁୟାଁଣି ପିସ୍ପି କିତେସି ।
| فَكَانَ يَكْرِزُ فِي مَجَامِعِهِمْ فِي كُلِّ ٱلْجَلِيلِ وَيُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ. | ٣٩ |
40 ୪୦ ଏମ୍ବାଟିଏ ର଼ କାଜା ର଼ଗ ଗାଟାସି ଜୀସୁ ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ମେଣ୍ତାକୁତାନା ବାତିମା଼ଲିହିଁ ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ମ଼ନ କିତିହିଁ ନାଙ୍ଗେ ନେହିଁ କିହାଲି ଆ଼ଡାଦି ।”
| فَأَتَى إِلَيْهِ أَبْرَصُ يَطْلُبُ إِلَيْهِ جَاثِيًا وَقَائِلًا لَهُ: «إِنْ أَرَدْتَ تَقْدِرْ أَنْ تُطَهِّرَنِي». | ٤٠ |
41 ୪୧ ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ କାର୍ମା ମେସ୍ତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ କେୟୁ ଦା଼ସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଡୀଗାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମ଼ନ କିହିମାଇଁ ନୀନୁ ନେହିଁଆ଼ମୁ ।”
| فَتَحَنَّنَ يَسُوعُ وَمَدَّ يَدَهُ وَلَمَسَهُ وَقَالَ لَهُ: «أُرِيدُ، فَٱطْهُرْ!». | ٤١ |
| فَلِلْوَقْتِ وَهُوَ يَتَكَلَّمُ ذَهَبَ عَنْهُ ٱلْبَرَصُ وَطَهَرَ. | ٤٢ |
| فَٱنْتَهَرَهُ وَأَرْسَلَهُ لِلْوَقْتِ، | ٤٣ |
44 ୪୪ “ଜାଗ୍ରାତା ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେହ୍ଆନି, ସାମା ହାଲାମୁ ଇଞ୍ଜାଁ ପୂଜେରା ତା଼ଣା ହାଜାନା ନିଙ୍ଗ ତ଼ସାକଡାମୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ମ଼ସା ଆମିନି ମେ଼ରା ହୀହାମାନେସି ଏ଼ଦାଆଁ ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ନେହିଁ ଆ଼ତାକି ସା଼କି ହୀନିଲେହେଁ ହେର୍ପାମୁ ।”
| وَقَالَ لَهُ: «ٱنْظُرْ، لَا تَقُلْ لِأَحَدٍ شَيْئًا، بَلِ ٱذْهَبْ أَرِ نَفْسَكَ لِلْكَاهِنِ وَقَدِّمْ عَنْ تَطْهِيرِكَ مَا أَمَرَ بِهِ مُوسَى، شَهَادَةً لَهُمْ». | ٤٤ |
45 ୪୫ ସାମା ଏ଼ୱାସି ପାଙ୍ଗାତା ହାଜାନା ତା଼ନୁ ନେହିଁ ଆ଼ତି କାତାତି ସା଼ରିୱାକି ୱେ଼କ୍ହାଲି ମା଼ଟ୍ହେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ଆମିନି ଗା଼ଡ଼ାତା ପୁଣ୍ମ୍ବେ ହ଼ଡାଲି ଆ଼ଡାଆତେସି, ସାମା ପାଙ୍ଗାତା ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ସ୍କାଣା ଡ଼ୟିତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ରି ୱାକିଟି ଲ଼କୁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ୱା଼ହାଲି ମା଼ଟ୍ହେରି ।
| وَأَمَّا هُوَ فَخَرَجَ وَٱبْتَدَأَ يُنَادِي كَثِيرًا وَيُذِيعُ ٱلْخَبَرَ، حَتَّى لَمْ يَعُدْ يَقْدِرُ أَنْ يَدْخُلَ مَدِينَةً ظَاهِرًا، بَلْ كَانَ خَارِجًا فِي مَوَاضِعَ خَالِيَةٍ، وَكَانُوا يَأْتُونَ إِلَيْهِ مِنْ كُلِّ نَاحِيَةٍ. | ٤٥ |
