ଲୂକ 9
1 ୧ ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ବା଼ରଜା଼ଣାତି ହା଼ଟାନା ରୁଣ୍ତା କିହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ବାରେ ବୂତୁୟାଁ ଲାକ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ଗଟି ନେହିଁ କିହାଲି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ଅ଼ଡ଼େ ଅଦିକାରା ହୀତେସି ।
फेर उसनै अपणे बारहां चेल्यां ताहीं बुलाकै उननै सारी ओपरी आत्मायाँ अर बिमारियाँ ताहीं दूर करण की सामर्थ अर हक दिया,
2 ୨ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ମାହାପୂରୁତି ରା଼ଜିତି କାତା ୱେ଼କ୍ହାଲି ଅ଼ଡ଼େ ର଼ଗ ଗାଟାରାଇଁ ନେହିଁ କିହାଲି ପାଣ୍ତିତେସି
अर उननै परमेसवर कै राज्य का प्रचार करण अर बिमारां ताहीं आच्छा करण खात्तर भेज्या।
3 ୩ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ହାଜାଲିତାକି କୁତା ବାଡ଼୍ଗା କି ମ଼ଣା କି ରୂଟି କି ଏ଼ନି ଟାକାୟାଁ ଜିକେଏ ଅ଼ଆଦୁ, ଅ଼ଡ଼େ ଜ଼ଡ଼େକା ସକାୟାଁ ଜିକେଏ ଅ଼ଆଦୁ ।
उसनै उनतै कह्या, “राह खात्तर कुछ ना लियो, ना तो लाठ्ठी, ना झोळी, ना रोट्टी, ना रपिये अर ना दो-दो कुड़ते।
जिस किसे घर म्ह उतरो, उड़ैए रहो, अर उड़ैए तै बिदा होइयो।
5 ୫ ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେକା ଲ଼କୁ ମିଙ୍ଗେ ଆବଅରି ଏ଼ୱାରି କ଼ପାଟି ସା଼କି ହୀହାଲି ଏ଼ ଗା଼ଡ଼ାଟି ହ଼ଚା ୱା଼ନାଟି ମୀ କଡାତି ଦୂଡ଼ି ହାଣ୍ହାଁନା ୱା଼ଦୁ ।”
जो कोए थमनै न्ही अपणावै, उस नगर तै जान्दे होए अपणे पायां की धूळ झाड़ दियो के उनपै गवाही होवै।”
6 ୬ ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ହାଜାନା ସା଼ରିୱାକି ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେ଼କ୍ହିହିଁ ର଼ଗ ଗାଟାରାଇଁ ନେହିଁ କିହିହିଁ ନା଼ୟୁଁ ନା଼ୟୁଁତା ରେ଼ଚେରି ।
आखर म्ह वे लिकड़कै गाम-गाम सुसमाचार सुणान्दे, अर हरेक माणसां नै ठीक करदे होए हांडदे रहे।
7 ୭ ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ ଦେ଼ସାତି ରାଜା ହେରଦ ଈ ବାରେ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା କାବା ଆ଼ତେସି, ଇଚିହିଁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନି ଜହନ ହା଼ତାରି ତା଼ଣାଟି ନିଙ୍ଗାମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଆମ୍ବା ଆମ୍ବାଆରି ଏଲେଇଞ୍ଜିମାଚେରି;
चौथाई देश के गलील परदेस का राजा हेरोदेस यो सारा सुणकै घबराग्या, क्यूँके कईयाँ नै कह्या, के यूहन्ना मरे होया म्ह तै जिन्दा होया सै,
8 ୮ ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବା ଆମ୍ବାଆରି ଏଲିୟ ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ହାମାନେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଏଟ୍କାତାରି ତଲିକା଼ଲାତି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅସି ନିଙ୍ଗାମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସିମାନେରି ।
अर कईयाँ नै न्यू कह्या के एलिय्याह दिख्या सै, अर औरां नै न्यू के पुराणे नबियाँ म्ह तै कोए जिन्दा होया सै।
9 ୯ ସାମା ହେରଦ ଏଲେଇଚେସି, “ଜହନତି ତା଼ର୍ୟୁଁ ମା଼ରତ ଦା଼ଚା ମାନାୟି, ସାମା ଆମ୍ବାଆରି କାତା ମା଼ର ୱେଞ୍ଜିମାନାୟି ଏ଼ୱାସି ଆମ୍ବାଆସି?” ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସାଲି ମ଼ନ କିହିମାଚେସି ।
पर हेरोदेस नै कह्या, “यूहन्ना का तो मन्नै सिर कटवाया, इब यो कौण सै जिसकै बाबत इसी बात सुणु सूं?” अर उसनै उस ताहीं देखण की चाहन्ना करी।
10 ୧୦ ଡା଼ୟୁ ପାଣ୍ତ୍ୱି ଆ଼ହାମାଚାରି ୱା଼ହାନା ଏ଼ନା ଏ଼ନାଆଁ କିହାମାଚେରି, ଏ଼ ବାରେ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେସ୍ତେରି । ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରିତଲେ ଏଟ୍କା ଆ଼ହାନା ବେତ୍ସାୟିଦା ଦ଼ରୁଗାଟି ଗା଼ଡ଼ାତା ହାଚେରି ।
फेर प्रेरितां नै बोहड़कै जो कुछ उननै करया था, उस ताहीं बता दिया, अर वो उननै न्यारे करकै बैतसैदा नामक नगर म्ह लेग्या।
11 ୧୧ ସାମା ଲ଼କୁ ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି; ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ କାର୍ମା ଆ଼ହାଁ ଆବାନା ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତି କାତା ୱେସ୍ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏମିନିଗାଟାରି ର଼ଗଟି ନେହିଁ ଆ଼ନାୟି ମାଚେ, ଏ଼ୱାରାଇଁ ନେହିଁ କିତେସି ।
न्यू जाणकै भीड़ उसकै पाच्छै हो ली, अर वो राज्जी होकै उनतै मिल्या, अर उनतै परमेसवर कै राज्य की बात करण लाग्या, अर जो चंगे होणा चाहवै थे उन ताहीं ठीक करया।
12 ୧୨ ଏଚେ଼ତା ମିଡ଼୍ଅଲା ଆ଼ହାଲି ମା଼ଟ୍ହେ; ଏଚେଟିଏ ବା଼ରଜା଼ଣା ସୀସୁୟାଁ ତାନି ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ ନା଼ସ୍କା ଅ଼ଡ଼େ ଗା଼ଡ଼ାତା ହାଜାନା ବାସାଟା଼ୟୁ ଅ଼ଡ଼େ ତିଞ୍ଜାଲି କା଼ଦି ପାରିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରାଇଁ ହେଲ ହୀମୁ ଇଚିହିଁ ମା଼ର ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ମାନାୟି ।”
जिब दिन छिपण लाग्या तो बारहां नै आकै उसतै कह्या, “भीड़ नै जाणदे के चौगरदे के गाम्मां अर बस्तियाँ म्ह जाकै ठहरै अर खाणे का जुगाड़ करै, क्यूँके हम उरै बियाबान जगहां म्ह सां।”
13 ୧୩ ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ୱାରାକି ତିଞ୍ଜାଲି ହୀଦୁ ।” ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ ତା଼ଣା ପା଼ସାଗଟା ରୂଟି ଇଞ୍ଜାଁ ରୀ ମୀଣ୍କା ପିସ୍ପେ ଆଗାଡ଼ା ହିଲାଉ; ଏ଼ନାଆଁ ମା଼ର ହାଜାନା ଈ ବାରେତାକି କା଼ଦି କଡିନାୟି?”
यीशु नै उनतै कह्या, “थमे उननै खाण नै द्यो।” उननै कह्या, “म्हारै धोरै पाँच रोट्टी अर दो मच्छियाँ नै छोड़कै और कुछ कोनी, पर हाँ, जै हम जाकै इन सारया खात्तर खाणा मोल ल्यावां, फेर हो सकै सै।” वे माणस तो पाँच हजार माणसां कै करीबन थे।
14 ୧୪ ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ପା଼ସାମା଼ଣା ଆ଼ବାୟାଁ ମାଚେରି । ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ତାନି ସୀସୁଣି ଏଲେଇଚେସି, “କଡ଼େଦସ ଜା଼ଣା ଲାକା କୁଗିକିଦୁ ।”
फेर उसनै अपणे चेल्यां तै कह्या, “उननै पचास-पचास करकै लैणपतार म्ह बिठा द्यो।”
उननै न्यूए करया, अर सारया ताहीं बिठा दिया।
16 ୧୬ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ପା଼ସାଗଟା ରୂଟି ଅ଼ଡ଼େ ରୀ ମୀଣ୍କାଣି ଆସାନା ଲାକପୂରୁ ୱାକି ସିନିକିହାନା ବ଼ର ହୀତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ରୂଟି ଡ଼ିକ୍ହାନା ଲ଼କୁକି ହା଼ସ୍ପାଲି ସୀସୁୟାଁକି ହୀତେସି ।
फेर यीशु नै वे पाँच रोट्टी अर दो मच्छियाँ ली, सुर्ग कान्ही लखाकै परमेसवर का धन्यवाद करया, अर रोट्टी तोड़-तोड़कै चेल्यां ताहीं देंदा गया के माणसां ताहीं बांडै।
फेर सारे खाकै छिकगे, अर चेल्यां नै बचे होड़ टुकड्या तै भरी होई बारहां टोकरी ठाई।
18 ୧୮ ର଼ ଦିନା ଜୀସୁ ରଅସିଏ ପ୍ରା଼ତାନା କିନି ବେ଼ଲାତା ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାରିତଲେ ମାଚେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, “ନା଼ନୁ ଆମ୍ବାଆତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ଲ଼କୁ ଏଲେଇଞ୍ଜିମାନେରି?”
जिब वो एक्ले म्ह प्रार्थना करै था अर चेल्लें उसकै गेल्या थे, तो उसनै उनतै बुझ्झया, “माणस मन्नै के कहवै सै?”
19 ୧୯ ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ଆମ୍ବାଆରି ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନି ଜହନ, ଆମ୍ବାଆରି ଏଲିୟ, ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରି ତଲିକା଼ଲାତି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅସି ନିଙ୍ଗାମାନେସି ।”
उननै जवाब दिया, “यूहन्ना बपतिस्मा देण आळा, अर कोए एलिय्याह, अर कोए यो के पुराणे नबियाँ म्ह तै कोए जिन्दा होया सै।”
20 ୨୦ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଆମ୍ବାଆତେଏଁ ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ଇଞ୍ଜିଁ ମାଞ୍ଜେରି?” ପିତର ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ମାହାପୂରୁତି କ୍ରୀସ୍ତ ।”
उसनै उनतै बुझ्झया, “पर थम मन्नै के कहो सो?” पतरस नै जवाब दिया, “परमेसवर का मसीह।”
फेर उसनै उनतै चिताकै कह्या के यो किसे तै ना कहियो।।
22 ୨୨ “ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ହା଼ରେକା ଦୁକୁ ପା଼ଣ୍ନାୟି ମାନେ ଇଞ୍ଜାଁ ଲ଼କୁତି କାଜାରି, କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଇଞ୍ଜାଁ ମେ଼ରାପୁନାରି ତା଼ଣାଟି ଅ଼ପାଆନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ୟିନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ତୀନି ଦିନାଟିଏ ନିଙ୍ଗିନେସି ।”
फेर उसनै कह्या, “मुझ माणस कै बेट्टे खात्तर जरूरी सै के मै घणा दुख ठाऊँ, अर यहूदी अगुवें, प्रधान याजक अर शास्त्री मन्नै तुच्छ समझकै मार देवै, अर मै तीसरे दिन जिन्दा हो जाऊँगा।”
23 ୨୩ ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ବାରେତି ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ଜେ଼ଚ ତା଼କାଲି ମ଼ନ କିନେସି, ଏ଼ୱାସି ତାଙ୍ଗେ ଅ଼ପାଆନା ବାରେଦିନା ତାନି କ୍ରୁସ ଡେ଼କାନାହାଁ ନା଼ ଜେ଼ଚ ତା଼କାପେସି ।
उसनै सारया तै कह्या, “जो कोए मेरै मेरा चेल्ला बणणा चाहवै, वो अपणी ए इच्छा पूरी ना करै बल्के हरेक दिन अपणे दुखां का क्रूस ठाकै, मेरै पाच्छै हो लेवै।
24 ୨୪ ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ଜାହାରା ଜୀୱୁ ଗେଲ୍ପାଲି ମ଼ନ କିନେସି ଏ଼ୱାସି ନା଼ସା କିନେସି; ସାମା ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ତାକି ନିଜେତି ଜୀୱୁ ନା଼ସା କିନେସି ଏ଼ୱାସି ଗେଲ୍ପି କିହାକଡିନେସି ।
क्यूँके जो कोए अपणी जान बचाणा चाहवैगा वो उसनै खोवैगा, पर जो कोए मेरी खात्तर अपणी जान खोवैगा वोए उसनै बचावैगा।
25 ୨୫ ଅ଼ଡ଼େ ମାଣ୍ସି ଈ ଦାର୍ତିତା ମାନାଣି ବାରେ ମେଡ଼ି କିହାନା ତାନି ଜୀୱୁତି ନା଼ସା କିନେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାଣାକି ଏ଼ନି ଲା଼ବା?
जै माणस सारी दुनिया नै पा लेवै अर अपणी जान खो दे या उसका नुकसान ठावै, तो उसनै के फायदा?
26 ୨୬ ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ନାଙ୍ଗେତାକି ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ କାତାତାକି ଲାଜା ଆ଼ନେସି, ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ତାନି କାଜାପା଼ଣା ତଲେ ଇଞ୍ଜାହାଁ ମାହାପୂରୁ ଆ଼ବା ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ସୁଦୁଗାଟି ଦୂତୁୟାଁ ତଲେ କାଜାପା଼ଣାଟି ୱା଼ନେସି ଏଚିବେ଼ଲା ଏ଼ୱାସି ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି ତାକି ଲାଜା ଆ଼ନେସି ।
जो कोए मेरै तै अर मेरी बात्तां तै सरमावैगा, मै माणस का बेट्टा भी, जिब अपणी अर अपणे पिता की अर पवित्र सुर्गदूत्तां की महिमा सुधां आऊँगा, तो उसतै सरमावैगा।
27 ୨୭ ସାମା ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ମାହାପୂରୁତି ରା଼ଜି ମେହ୍ଆ ପାତେକା ଇମ୍ବାଆଁ ନିଚାମାନାରି ଏଚରଜା଼ଣା ହା଼ଅରି ।”
“मै थमनै साच्ची कहूँ सूं, के जो याड़ै खड़े सै, उन म्ह तै कुछ इसे सै के जिब ताहीं परमेसवर का राज्य ना देख लेवैं, जद ताहीं मौत उननै कदे छू भी न्ही पावैगी।”
28 ୨୮ ଈ କାତା ୱେସାନା ଆ଼ଟାଦିନା ହାଜାଲିଏ ପିତର, ଜହନ ଅ଼ଡ଼େ ଜାକୁବଇଁ ଅ଼ହିଁ ହାଜାନା ପ୍ରା଼ତାନା କିହାଲି ହ଼ରୁତା ହାଚେସି ।
इन बात्तां कै कोए आठ दिनां पाच्छै वो पतरस, यूहन्ना अर याकूब नै गेल्या लेकै प्रार्थना करण खात्तर पहाड़ पै गया।
29 ୨୯ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ପ୍ରା଼ତାନା କିହିମାଚାଟି ତାନି ମୂମ୍ବୁତି ୱା଼ଣା ତିରିମ୍ଣିହେ ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି ହିମ୍ବରି ଦବ୍ଲା ଆ଼ହାନା ହା଼ରେକା ଉଜେଡ଼ି ଆ଼ତେ ।
जिब वो प्रार्थना करै था, तो उसके मुँह का रूप बदल ग्या, अर उसके लत्ते धोळे होकै चमकण लाग्गे।
अर लखाओ, मूसा नबी अर एलिय्याह नबी ये दो माणस उसकै गेल्या बतळावै थे।
ये महिमा सुधां दिक्खे अर यीशु के मरण का जिक्र करै थे, जो यरुशलेम म्ह होण आळा था।
32 ୩୨ ଏଚିବେ଼ଲା ପିତର ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ତ଼ଣେସିଙ୍ଗାକି ଗାଡି ଇଦାକାଣ୍କା ହ଼ଚିମାଚୁ; ସାମା ଏ଼ୱାରି ଇଦାଟି ନିଙ୍ଗାଲିଏ ତାନି ଗାୱୁରମି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣିତଲେ ରିଆରି ନିଚାମାନାଣି ମେସ୍ତେରି ।
पतरस अर उसके साथी नींद म्ह होरे थे, अर जिब ठीक तरियां सोध्दी म्ह आए, तो उसकी महिमा अर उन दो माणसां नै, जो उसकै गेल्या खड़े थे, देख्या।
33 ୩୩ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ହାଜିମାଚାଟି ପିତର ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଗୂରୁ ମା଼ମ୍ବୁ ଇମ୍ବାଆଁ ମାନାୟି ନେହେଁ; ମା଼ମ୍ବୁ ଇମ୍ବାଆଁ ତୀନିଗଟା ଗୂଡ଼ାୟାଁ କେ଼ପିନମି, ନିଙ୍ଗେତାକି ରଣ୍ତାଆଁ, ମ଼ସାକି ରଣ୍ତାଆଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଲିୟକି ରଣ୍ତାଆଁ ।” ସାମା ତା଼ନୁ ଏ଼ନାଆଁ ଇଞ୍ଜିମାଚେସି ତା଼ନୁଏ ପୁଞ୍ଜି ହିଲାଆତେସି ।
जिब वे उसकै धोरै तै जाण लाग्गे, तो पतरस नै यीशु तै कह्या, “हे माल्लिक, म्हारा उरै रहणा भला सै: आखर म्ह हम तीन मण्डप बणावा, एक तेरे खात्तर, एक मूसा नबी खात्तर, एक एलिय्याह नबी कै खात्तर।” उसनै बेरा कोनी था के कह के रह्या सै।
34 ୩୪ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାଚାଟି ଇଚାୟି ହା଼ଗୁ ଦୂନ୍ଦ୍ରା ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ପ୍ଡିକ୍ହେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଦୂନ୍ଦ୍ରାତା ହ଼ଡି ମାଚାଟି ଆଜିତେରି ।
वो न्यू कहवैए था के एक बाद्दळ आकै उनपै छाग्या, अर जिब वे उस बाद्दळ तै घिरण लाग्गे तो वे डरगे।
फेर उस बाद्दळ म्ह तै या वाणी लिकड़ी, “यो मेरा बेट्टा अर मेरा चुण्या होया सै, इसकी सुणो।”
36 ୩୬ ଏଲେଇଞ୍ଜି ୱେସ୍ତି ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ରଅସିଏ ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ତେସି । ଏ଼ୱାରି ଈ କାତାତାକି ପାଲେଏ ମାଞ୍ଜାନା, ଏ଼ନା ଏ଼ନାଆଁ ମେସାମାଚେରି ଏ଼ ବେ଼ଲାତା ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଜିକେଏ ୱେହ୍ଆତେରି ।
या आवाज होन्दे यीशु एक्ला होग्या, अर वे बोल-बाल्ले रहे, अर जो कुछ देख्या था उसकी कोए बात उन दिनां म्ह किसे तै न्ही कही।
दुसरे दिन जिब वो पहाड़ तै उतरया तो एक बड्डी भीड़ उसतै आ मिली।
38 ୩୮ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ମାନ୍ଦା ଲ଼କୁ ବିତ୍ରାଟି କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ନା଼ନୁ ବାତିମା଼ଲିମାଞ୍ଜାଇଁ ନା଼ ମୀର୍ଏଣାଇଁ କାର୍ମା ଆ଼ମୁ, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ ରଣ୍ତିଏ ମୀର୍ଏସି;
अर लखाओ, भीड़ म्ह तै एक माणस नै किल्की मारकै कह्या, “हे गुरु, मै तेरे तै बिनती करुँ सूं के मेरे बेट्टे पै दया की निगांह फेर दे, क्यूँके वो मेरा एक्ला बेट्टा सै।
39 ୩୯ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ର଼ ବୂତୁ ଆଲ୍ଗିମାନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ପେଦ୍ରାହାଁ ଦେବୁଣିଏ କିର୍ଡ଼ି ମାନେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଇଲେକିଁ ବୂମିତା ତ୍ରକ୍ହାନା ଗୂତିଟି ପମ୍ବଲି ହ଼ପ୍ହି ମାନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଗାଡି ବା଼ଦା କିହାନା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି କା଼କୁଲିଟି ହ଼ଚାହାନେ ।
अर दे, एक भुंडी ओपरी आत्मा उसनै पकड़ै थी, अर वो चाणचक किल्की मारै था, अर वा उसनै इसा मरोड़ै थी के वो मुँह म्ह तै झाग भर लावै सै, उसनै रोंदकै घणी मुश्किल तै छोड्डै थी।
मन्नै तेरे चेल्यां तै बिनती करी के उसनै लिकाड़ै, पर वे कोनी काढ सके।”
41 ୪୧ ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆଡ଼େ ନାମାଆଗାଟି ଏଟ୍କା ଜିରୁ ଆହ୍ନି କୂଡ଼ା, ନା଼ନୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେକା ମୀ ତଲେ ମାଞ୍ଜାନା ମୀ କାତା ଅ଼ର୍ହାଇଁ? ନୀ ମୀର୍ଏଣାଇଁ ଇମ୍ବାଆଁ ତାମୁ ।”
यीशु नै जवाब दिया, “हे अबिश्वासी अर जिद्दी माणसों, मै कद ताहीं थारे गेल्या रहूँगा अर थारी सहूँगा? अपणे बेट्टे नै उरै लिया।”
42 ୪୨ ବୂତୁ ଆଲ୍ଗାମାଚି କକାସି ୱା଼ହିମାଚାଟି ବୂତୁ ଏ଼ କକାଣାଇଁ ବୂମିତା ଡାଡ଼ି କିହାନା ତ୍ରେପ୍ହାତୁସ୍ତେ, ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ ପ଼ଲ୍ଆ ବୂତୁତି ଦାକା ହୀତେସି ଇଞ୍ଜାଁ କକାଣାଇଁ ନେହିଁ କିହାନା ତାମି ଆ଼ବା କେୟୁତା ହେର୍ପିତେସି ।
जिब वो आवै था तो ओपरी आत्मा नै उस ताहीं पटककै मरोड्या, पर यीशु नै उस ओपरी आत्मा ताहीं धमकाया अर छोरे ताहीं ठीक करकै पिता तै थमा दिया।
43 ୪୩ ଏଚେଟିଏ ବାରେ ଲ଼କୁ ମାହାପୂରୁତି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ମେସାନା ଜାଗ୍ଲା ଆ଼ତେରି । ସାମା ଏ଼ୱାସି କିହାମାନି ବାରେ କାମାତାକି ଜାଗ୍ଲା ଆ଼ହିମାଚାକି ଜୀସୁ ତାନି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେସି ।
फेर सारे माणस परमेसवर कै घणे सामर्थ तै हैरान होए। पर जिब सारे माणस उन सारे काम्मां तै जो वो करै था, हक्के-बक्के थे, तो उसनै अपणे चेल्यां तै कह्या,
44 ୪୪ “ଈ ବାରେ କାତା ମୀ କୀର୍କା ଅଡାନା ୱେଞ୍ଜୁ; ଇଚିହିଁ ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ସାତ୍ରୁୟାଁ କେୟୁତା ହେର୍ପିଆ଼ନେସି ।”
“थम इन बात्तां पै गौर करो, क्यूँके मै माणस का बेट्टा माणसां कै हाथ्थां म्ह पकड़वाया जाण पै सूं।”
45 ୪୫ ସାମା ଏ଼ୱାରି ଏ଼ କାତା ତେଲ୍ହାଆତେରି, ଏ଼ୱାରି ତେଲ୍ହାଲି ଆ଼ଡାଆରେଟୁ ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ଡ଼ୁଗାମାଚେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ କାତା ଜିକେଏ ଜୀସୁଇଁ ୱେଞ୍ଜାଲି ଆଜିମାଚେରି ।
पर वे इस बात नै कोनी समझै थे, अर या बात उनतै लुक्ही रही के उननै उसका बेरा न्ही पाट्टै, अर वे इस बात कै बारै म्ह उसतै बुझ्झण तै डरै थे।
फेर उन म्ह या बहस होण लाग्गी के म्हारै तै बड्ड़ा कौण सै।
47 ୪୭ ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରା ବା଼ଦିବା଼ଦା ଆ଼ହିମାନାଣି ପୁଞ୍ଜାନା, ର଼ ଊଣା କକାଣାଇଁ ତାନି ନ଼କିତା ନିପ୍ହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି,
पर यीशु नै उनकै मन के विचारां ताहीं पढ़ लिया, अर एक बाळक नै लेकै अपणे धोरै खड्या करया,
48 ୪୮ “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ଦ଼ରୁଟି ଈ ଊଣା କକାଣାଇଁ ଆବିନେସି, ଏ଼ୱାସି ନାଙ୍ଗେ ଆବାନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ନାଙ୍ଗେ ପାଣ୍ତାତାଣାଇଁ ଆବିନେସି; ଇଚିହିଁ ମୀ ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆସି ବାରେକିହାଁ ଊଣା ଏ଼ୱାସି କାଜାସି ।”
अर उनतै कह्या, “जो कोए मेरै नाम तै इस बाळक नै अपणावै सै, वो मन्नै अपणावै सै, अर जो कोए मन्नै अपणावै सै, वो मेरै भेजण आळे नै भी अपणावै सै, क्यूँके जो थारे म्ह सारया म्ह छोट्टे तै छोट्टा सै, वोए बड्ड़ा सै।”
49 ୪୯ ଏଚେଟିଏ ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ଗୂରୁ, ମା଼ମ୍ବୁ ନୀ ଦ଼ରୁଟି ବୂତୁୟାଁ ପେ଼ର୍ହି ମାଚାଣି ମେସ୍ତମି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ମା଼ ତଲେ ନୀ ଜେ଼ଚ ୱା଼ଆଲିଏ କା଼ହିକିତମି ।”
फेर यूहन्ना नै कह्या, “हे स्वामी, हमनै एक माणस ताहीं तेरे नाम तै ओपरी आत्मा लिकाड़दे देख्या, अर हमनै उसतै मना करया, क्यूँके वो म्हारी तरियां तेरा चेल्ला न्ही था।”
50 ୫୦ ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “କା଼ହିକିଆଦୁ, ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ମୀ କ଼ପାଟି ନିଙ୍ଗା ହିଲଅସି ଏ଼ୱାସି ମୀ ତଲେତାସି ।”
यीशु नै उसतै कह्या, “उसनै नाट्टो ना, क्यूँके जो थारे बिरोध म्ह न्ही, वो थारे कान्ही सै।”
51 ୫୧ ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ଲାକପୂରୁ ହାନି ବେ଼ଲା ଏଗାୱା଼ହିମାଚାକି ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ଜିରୁସାଲମତା ହାଜାଲି ମ଼ନତି ତୀରି କିତେସି ।
जिब उसके उप्पर ठाए जाण के दिन पूरे होण पै थे, तो उसनै यरुशलेम जाण का विचार पक्का करया।
52 ୫୨ ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ନ଼କେଏ କ଼ସ୍କାଣି ପାଣ୍ତିତେସି, ଏ଼ୱାରି ହାଜାନା ର଼ ସମିରଣ ନା଼ୟୁଁତା ଜୀସୁ ୱା଼ନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଜାଗ୍ରାତା କିହାନା କା଼ତେରି;
उसनै अपणे आग्गै दूत भेज्जै। वे सामरियाँ कै एक गाम म्ह गए ताके उसकै खात्तर जगहां त्यार करै।
पर उन माणसां नै उस ताहीं उतरण कोनी दिया, क्यूँके वो यरुशलेम जावै था।
54 ୫୪ ଈଦାଆଁ ମେସାନା ଜାକୁବ ଅ଼ଡ଼େ ଜହନ ଈ ରୀ ସୀସୁୟାଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ଏଲିୟ ଏ଼ନିକିଁ ଏଲେଇଞ୍ଜାମାଚେସି, ଏଲେକିହିଁଏ ହା଼ଗୁଲାକଟି ହିଚୁ ରିହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ନା଼ସା କିପେ, ଏଲେଇଞ୍ଜାଲି ନୀ ମ଼ନ ମାନେକି?”
न्यू देखकै उसके चेल्लें याकूब अर यूहन्ना नै कह्या, “हे प्रभु, तू के चाहवै सै के हम हुकम देवां, के अकास तै आग गिरकै उननै भस्म करदे?”
55 ୫୫ ସାମା ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍ତେ ସିନିକିହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଲା଼ଗାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନିଲେହେଁତି ଜୀୱୁ ଗାଟାତେରି, ମୀରୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅତେରି ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ମାଣ୍ସିୟାଁତି ଜୀୱୁ ନା଼ସା କିହାଲି ୱା଼ଆନା ଗେଲ୍ପାଲି ୱା଼ହାମାନେସି ।
पर उसनै बोहड़कै उन ताहीं धमकाया (अर कह्या, “थम न्ही जाणदे के थम किसी आत्मा के सो। क्यूँके माणस का बेट्टा लोग्गां नै जान तै मारण कोनी आया, बल्के उननै बचाण आया सै।”)
अर वे किसे दुसरे गाम म्ह चले गये।
57 ୫୭ ଏ଼ୱାରି ଜିରୁତା ହାଜିମାଚାଟି ରଅସି ୱା଼ହାନା ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଆମ୍ବିୟା ହାଜି, ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ନୀ ତଲେ ୱା଼ଇଁ ।”
जिब वे राह म्ह जावै थे, तो किसे नै उसतै कह्या, “जित्त-जित्त तू जावैगा, मै तेरे पाच्छै हो ल्यूँगा।”
58 ୫୮ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନାକାୟାଁକି ଡ଼ୟିନି ପା଼ୱୁୟାଁ ମାନୁ, ହା଼ଗୁ ଲାକ ଊମ୍ବିନି ପଟାୟାଁକି ବାସାଟା଼ୟୁ ମାନେ, ସାମା ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏଣାକି ତା଼ର୍ୟୁଁ ନେଟ୍ହାଲି ଟା଼ୟୁ ହିଲେଏ ।”
यीशु नै उसतै कह्या, “लोमड़ियां की घुरखाण अर अकास के पंछियाँ के बसेरे हो सै, पर माणस के बेट्टे खात्तर सिर छिपाण की भी जगहां कोनी।”
59 ୫୯ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଅ଼ଡ଼େ ରଅଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ମୁ ।” ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ପ୍ରବୁ ନ଼କେଏ ହାଜାନା ନା଼ ଆ଼ବାଇଁ ମାହ୍ଣିଣା ମୁସାଲି ହେଲ ହିୟାମୁ ।”
उसनै दुसरे तै कह्या, “मेरै पाच्छै हो ले।” उसनै कह्या, “हे प्रभु, पैहले मन्नै घर जाणदे, मै अपणे पिता के मरण कै बाद उस ताहीं दफना के आऊँगा, फेर तेरा चेल्ला बणुगाँ।”
60 ୬୦ ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ହା଼ତାରାଇଁ ତାମି ହା଼ତି ଲ଼କୁଣି ମୁସାଲି ପିହ୍ଦୁ, ସାମା ମୀରୁ ହାଜାନା ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତି କାତା ୱେହ୍ଦୁ ।”
उसनै उसतै कह्या, “जो आत्मिक रूप तै मर चुके सै, उननै मुर्दे दफणाण दे। पर तू जाकै परमेसवर कै राज्य की कथा सुणा।”
61 ୬୧ ଅ଼ଡ଼େ ରଅସି ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ପ୍ରବୁ ନା଼ନୁ ଜେ଼ଚ ୱା଼ଇଁ ସାମା ନ଼କେଏ ଇଜତି ଲ଼କୁ ତା଼ଣାଟି ହେଲ ଅ଼ହାଲି ହିୟାମୁ ।”
एक और नै भी कह्या, “हे प्रभु, मै तेरे पाच्छै हो लूँगा, पर पैहल्या मन्नै जाणदे के अपणे घर के माणसां तै बिदा ले आऊँ।”
62 ୬୨ ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ଙ୍ଗେଲି କେୟୁତା ଆସାନା ଡା଼ୟୁୱାକି ସିନିକିନେସି ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତା ପା଼ଡ଼ା ଆ଼ଅସି ।”
यीशु नै उसतै कह्या, “जो कोए अपणा हाथ हळ पै धरकै पाच्छै देक्खै सै, वो परमेसवर के राज्य कै जोग्गा कोनी।”
