کۆلۆسی 2

1 دەمەوێ بزانن چ خەباتێک دەکەم بۆ ئێوە و ئەوانەی لە شاری لاودیکییان و هەموو ئەوانەی ڕووبەڕوو منیان نەبینیوە،

Denn ich will, daß ihr wisset, welch großen Kampf ich habe um euch und die in Laodicäa und so viele mein Angesicht im Fleische nicht gesehen haben,

2 تاکو ورەیان بەرزبێتەوە و لە خۆشەویستیدا یەکبگرن بۆ ئەوپەڕی دەوڵەمەندی لە تێگەیشتنی تەواو، تاکو نهێنی خودا بناسین، واتە مەسیح،

auf daß ihre Herzen getröstet sein mögen, vereinigt in Liebe und zu allem Reichtum der vollen Gewißheit des Verständnisses, zur Erkenntnis des Geheimnisses Gottes,

3 کە لە ئەودا هەموو گەنجینەی دانایی و زانیاری شاردراوەتەوە.

in welchem verborgen sind alle Schätze der Weisheit und der Erkenntnis.

4 ئەمە دەڵێم تاکو کەس بە قسەی لووس چەواشەتان نەکات.

Dies sage ich aber, auf daß niemand euch verführe durch überredende Worte.

5 هەرچەندە بە جەستە لەلاتان نیم، بەڵام بە ڕۆح لەگەڵتانم، دڵشادم کاتێک ڕێکی و چەسپاوی باوەڕتان بە مەسیح دەبینم.

Denn wenn ich auch dem Fleische nach abwesend bin, so bin ich doch im Geiste bei euch, mich freuend und sehend eure Ordnung und die Festigkeit eures Glaubens an Christum.

6 ئیتر هەروەک چۆن عیسای مەسیحتان بە پەروەردگاری خۆتان وەرگرتووە، بە یەکبوون لەگەڵ ئەو بەردەوام بن لە ژیان،

Wie ihr nun den Christus Jesus, den Herrn, empfangen habt, so wandelt in ihm,

7 لە ئەودا ڕەگ دابکوتن و خۆتان بنیاد بنێن. وەک فێربوون چەسپاو بن لە باوەڕدا، هەروەها با دڵتان پڕ لە سوپاسگوزاری بێت.

gewurzelt und auferbaut in ihm und befestigt [W. auferbaut werdend befestigt werdend] in dem Glauben, so wie ihr gelehrt worden seid, überströmend in demselben mit Danksagung.

8 ئاگاداربن کەس بە فەلسەفەی پووچ و هەڵخەڵەتێنەر دیلتان نەکات، کە پشت بە نەریتی خەڵک و بنەما بنەڕەتییەکانی جیهان دەبەستێت، نەک بە مەسیح.

Sehet zu, daß nicht jemand sei, der euch als Beute wegführe durch die Philosophie und durch eitlen Betrug, nach der Überlieferung der Menschen, nach den Elementen der Welt, und nicht nach Christo.

9 خودا بە هەموو پڕیی خۆی لە جەستەی مەسیحدا نیشتەجێیە،

Denn in ihm wohnt die ganze Fülle der Gottheit leibhaftig;

10 ئێوەش بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا پڕ بوون لە خودا. مەسیح سەری هەموو سەرۆکایەتی و دەسەڵاتێکە.

und ihr seid vollendet [O. erfüllt, zur Fülle gebracht [vergl. v 9]] in ihm, welcher das Haupt jedes Fürstentums und jeder Gewalt ist;

11 هەروەها بە یەکبوونتان لەگەڵ مەسیحدا ئێوە خەتەنەیەک کراون کە بە دەستی مرۆڤ ناکرێت. پێشتر تەواوی سروشتە گوناهبارەکەتان لەلایەن جەستەوە بەڕێوەدەبردرا، بەڵام کاتێک ئێوە لەلایەن مەسیحەوە خەتەنە کران، سروشتە گوناهبارەکە داماڵرا.

in welchem ihr auch beschnitten worden seid mit einer nicht mit Händen geschehenen Beschneidung, in dem Ausziehen des Leibes des Fleisches, in der Beschneidung des Christus,

12 لە کاتی لەئاوهەڵکێشانتان لەگەڵ ئەودا نێژران، لەگەڵ ئەویش هەستانەوە بەهۆی باوەڕتان بە توانای خودا، کە لەنێو مردووان هەڵیستاندەوە.

mit ihm begraben in der Taufe, in welcher [O. welchem] ihr auch mitauferweckt worden seid durch den Glauben an die wirksame Kraft Gottes, der ihn aus den Toten auferweckt hat.

13 ئێوەش کە بەهۆی گوناه و خەتەنە نەکردنی جەستەتان مردبوون، خودا لەگەڵ مەسیحدا زیندووی کردنەوە. لە هەموو گوناهەکانمان خۆشبوو.

Und euch, als ihr tot waret in den Vergehungen und in der Vorhaut eures Fleisches, hat er mitlebendig gemacht mit ihm, indem er uns alle Vergehungen vergeben hat;

14 ئەو تۆمارە یاساییەی سڕییەوە کە ئێمەی پێ گوناهبار ببووین و لە دژمان بوو، هەڵیگرت و بە خاچەوە بزمارکوتی کرد.

als er ausgetilgt die uns entgegenstehende Handschrift [O. den Schuldbrief] in Satzungen, die wider uns war, hat er sie auch aus der Mitte weggenommen, indem er sie an das Kreuz nagelte;

15 سەرۆکەکان و دەسەڵاتدارانی چەککرد و بە ئاشکرا کردنییە پەند و لە خاچدا بەسەریاندا زاڵبوو.

als er die Fürstentümer und die Gewalten ausgezogen [d. h. völlig entwaffnet] hatte, stellte er sie öffentlich zur Schau, indem er durch dasselbe [O. an demselben, od. in sich] über sie einen Triumph hielt.

16 بۆیە با کەس لە خواردن و خواردنەوە یان لەبارەی جەژن یان ئاهەنگی دەستپێکی مانگ یان شەممە حوکمتان نەدات.

So richte euch nun niemand über Speise oder Trank, oder in Ansehung eines Festes oder Neumondes oder von Sabbathen,

17 ئەمانە سێبەری داهاتوون، بەڵام ڕاستییەکە لە مەسیحدایە.

die ein Schatten der zukünftigen Dinge sind, der Körper aber ist Christi.

18 مەهێڵن ئەوانەی کە حەز دەکەن خۆیان بە درۆ نزم بکەنەوە و فریشتەکان بپەرستن لە خەڵاتەکە بێبەشتان بکەن. ئەو جۆرە کەسانە زۆر بە وردی باسی ئەو شتانە دەکەن کە بینیویانە، لەخۆبایی بوون بەو بیرۆکە پووچە دنیاییانەی کە لە مێشکیاندایە.

Laßt niemand euch um den Kampfpreis bringen, der seinen eigenen Willen tut [And. üb.: der dies tun will] in Demut und Anbetung der Engel, [O. Engelverehrung] indem er auf Dinge eingeht, die er nicht gesehen hat, [Da "nicht" in vielen Handschriften fehlt, so übers. and.: das was er geschaut hat [d. h. das Gebiet von Gesichten] betretend] eitler Weise aufgeblasen von dem Sinne seines Fleisches,

19 ئەم جۆرە کەسانە دەست بە مەسیحەوە ناگرن، ئەوەی کە سەری تەواوی جەستەیە و بەهۆیەوە هەموو جەستەکە هێز وەردەگرێت، لە ڕێگەی جومگە و بەستەرەکانەوە بە یەکتر بەستراونەتەوە، بەو شێوەیەی کە خودا دەیەوێت گەشە دەکات.

und nicht festhaltend das Haupt, aus welchem der ganze Leib, durch die Gelenke und Bande Darreichung empfangend und zusammengefügt, das Wachstum Gottes wächst.

20 لەبەر ئەوەی ئێوە سەبارەت بە بنەماکانی جیهان لەگەڵ مەسیحدا مردن، بۆچی وەک ئەوەی لە جیهاندا بژین، ملکەچی ئەم ئەرکانە دەبن:

Wenn ihr mit Christo den Elementen der Welt [Eig. von den Elementen der Welt weg] gestorben seid, was unterwerfet ihr euch Satzungen, [O. was laßt ihr euch Satzungen auflegen] als lebtet ihr noch in der Welt?

21 «مەیگرە! تامی مەکە! دەستی لێ مەدە!»؟

Berühre nicht, koste nicht, betaste nicht!

22 ئەمانە هەموویان ئەرکی تایبەتن بەو شتانەی کە لەناودەچن، تەنها چەند یاسا و فێرکردنێکن کە خەڵک دایناون.

[Dinge, welche alle zur Zerstörung durch den Gebrauch bestimmt sind] nach den Geboten und Lehren der Menschen

23 بە ڕواڵەت شێوەی داناییان هەیە، لە پەرستنی هەڵبەستراو و خۆدەرخستن بە بێفیزی و توندوتیژی جەستە، بەڵام ئەوانە لە دامرکاندنەوەی هەوەسەکانی جەستە کاریگەرییان نییە.

[welche zwar einen Schein von Weisheit haben, in eigenwilligem Gottesdienst [O. eigenwilliger Verehrung] und in Demut und im Nichtverschonen des Leibes, und nicht in einer gewissen Ehre], [d. h. in dem, was dem Leibe zukommt] zur Befriedigung [And. üb: [ohne Klammer]: und nicht in irgendwelcher Ehre zur Befriedigung] des Fleisches.