Psalm 129

1 Israel, srumun luman akkeok lun mwet lokoalok nu suwos Oe ke kowos fusr ah me.

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 “Oe ke nga fusr ah me nwe inge, Mwet lokoalok luk elos akkeokyeyu arulana upa, Tusruktu elos tiana kutangyula.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Elos kanteya fintukuk arulana loal Oana ke elos pikin acn in orek ima lalos uh.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 Tusruktu LEUM GOD, su arulana suwoswos, El aksukosokyeyula liki moul in kohs.”

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Lela tuh elos nukewa su srunga Zion In kutangyukla ac lillilyak.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Lela tuh elos in oana mah su yoki oan fin mangon lohm uh, Su paola ac tia ku in kapak.

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 Wangin mwet sifelosyak inpaolos, Ku losani ac usla.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 Wangin mwet su fahsr alukela acn se inge fah fahk, “Lela God Elan akinsewowoye kom! Kut akinsewowoye kom ke Inen LEUM GOD.”

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.