Soakas 9
1 Lalmwetmet el musaeak lohm sel, ac orala sru itkosr kac.
Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
2 El sapkin in anwuki soko kosro nu ke sie kufwa, ac kurrauk mwe akyu mongo nu ke wain uh, ac akoela tepu nu kac.
Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
3 El supwala mutan fusr kulansap lal nu yen fulat ke siti uh elos in pang ac fahk,
Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
4 “Utyak, kowos su wangin etauk la!” Ac nu sin mwet lalfon el fahk,
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
5 “Fahsru, kang mwe mongo nak, ac nim ke wain ma nga kurrauk.
«Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
6 Fahsr liki mwet nikin ingan ac moul. Fahsr ke inkanek lun etauk.”
Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
7 Kom fin kai sie mwet filang, el ac folokin ke kas in akmwekin. Kom fin kai sie mwet koluk, el ac suk in akngalye kom.
Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
8 Nimet kai sie mwet filang; el ac srungakom. A kom fin aksuwosye sie mwet lalmwetmet, el ac akfulatye kom.
Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
9 Kutena ma kom ac fahk nu sin sie mwet lalmwetmet ac akyokye lalmwetmet lal, ac ma nukewa kom ac fahk nu sin sie mwet suwoswos ac laesla etauk lal.
Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
10 Sangeng sin LEUM GOD pa mutaweyen lalmwetmet. Ac eteyen El su Mutal pa etauk.
Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
11 Lalmwetmet uh ac akloesye moul lom.
«For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
12 Kom pa ac eis woiya kom fin lalmwetmet, ac kom fin srangesr eis, na kom ac keok.
Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
13 Lalfon el oana sie mutan wowon, su nikin ac sumwekin.
Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
14 El muta ke mutunoa in lohm sel, ku muta fin sie mwe muta fulat in siti uh,
Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
15 ac pang nu selos su fahsr alukella nu ke orekma lalos sifacna. El fahk,
og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
16 “Utyak, kowos su wangin etauk la!” Ac nu sin mwet lalfon el fahk,
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
17 “Kof pisrapasrla uh arulana emwem. Bread pisrapasrla uh pa arulana yu.”
«Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
