< Luo Corinth 2 >

1 Ouinge nga tuh sifacna sulela sik in tia sifilpa fahsrot nu yuruwos, tuh nga in tia akasorye kowos.
Maar ik heb dit bij mijzelven voorgenomen, dat ik niet wederom in droefheid tot u komen zou.
2 Mweyen nga fin oru kowos in asor, na su ac ku in akpwaryeyu? Elos na su nga tuh akasorye.
Want indien ik ulieden bedroef, wie is het toch, die mij zal vrolijk maken, dan degene, die van mij bedroefd is geworden?
3 Pa inge sripen nga tuh sim nu suwos meet ah — nga tia lungse fahsrot nu yuruwos ac aksupwaryeyuk sin mwet na ma fal in akenganyeyu. Tuh nga pula tari lah nga fin engan, na kowos nukewa wi pac engan.
En ditzelfde heb ik u geschreven, opdat ik, daar komende, niet zou droefheid hebben van degenen, van welke ik moest verblijd worden; vertrouwende van u allen, dat mijn blijdschap uw aller blijdschap is.
4 Ke nga tuh sim nu suwos, nga tuh inse asor ac supwarlana ac nga tung pac; tia tuh nga in akasorye kowos, a tuh kowos in ku in akilen lupan lungse luk nu suwos nukewa.
Want ik heb ulieden uit vele verdrukking en benauwdheid des harten, met vele tranen geschreven, niet opdat gij zoudt bedroefd worden, maar opdat gij de liefde zoudt verstaan, die ik overvloediglijk tot u heb.
5 Inge, fin oasr sie inmasrlowos su akasorye siena mwet, el tia oru nu sik, a nu suwos nukewa — ku sahp kutu na suwos. (Nga fahk ouinge mweyen nga tia lungse in upala nu sel.)
Doch indien iemand bedroefd heeft, die heeft niet mij bedroefd, maar ten dele (opdat ik hem niet bezware) ulieden allen.
6 Fal tari kaiyuk ma inkaiyowos tuh sang nu sin mwet se ingan.
Den zodanige is deze bestraffing genoeg, die van velen geschied is.
7 Na inge, kowos enenu in nunak munas nu sel ac akkeyal, tuh asor lal in tia yokelik, pwanang el fuhleak lulalfongi lal.
Alzo dat gij daarentegen hem liever moet vergeven en vertroosten, opdat de zodanige door al te overvloedige droefheid niet enigszins worde verslonden.
8 Ouinge nga kwafe suwos in akkalemye nu sel lah pwaye kowos lungse el.
Daarom bid ik u, dat gij de liefde aan hem bevestigt.
9 Nga tuh sim nu suwos mweyen nga ke srike kowos, ac liye lah kowos akola pacl nukewa in akos kas in luti luk.
Want daartoe heb ik ook geschreven, opdat ik uw beproeving mocht verstaan, of gij in alles gehoorzaam zijt.
10 Ke kowos nunak munas nu sin sie mwet, nga wi pac nunak munas nu sel. Tuh pacl nga nunak munas — fin oasr ma fal nga in nunak munas kac — nga oru ma inge ye mutun Christ, ke sripowos,
Dien gij nu iets vergeeft, dien vergeef ik ook; want zo ik ook iets vergeven heb, dien ik vergeven heb, heb ik het vergeven om uwentwil, voor het aangezicht van Christus, opdat de satan over ons geen voordeel krijge;
11 in kutongilya Satan elan tia kutangkutla, mweyen kut etu ouiya kutasrik lal.
Want zijn gedachten zijn ons niet onbekend.
12 Ke nga sun acn Troas in fahkak Pweng Wo ke Christ we, nga konauk lah Leum el ikasla tari inkanek nu ke orekma uh.
Voorts, als ik te Troas kwam, om het Evangelie van Christus te prediken, en als mij een deur geopend was in den Heere, zo heb ik geen rust gehad voor mijn geest, omdat ik Titus, mijn broeder, niet vond;
13 Tusruktu nga tuh arulana fosrnga, mweyen nga tia ku in konalak Titus, mwet wiasr in orekma uh. Ke ma inge nga wilkas nu sin mwet we, ac som nu Macedonia.
Maar, afscheid van hen genomen hebbende, vertrok ik naar Macedonie.
14 A kut in sang kulo nu sin God! Tuh ke kut ma sefanna yurin Christ, God El kol kut in kutangla pacl nukewa. Ac El orekmakin kut in oru tuh etauk ke Christ in fahsrelik nu yen nukewa oana sie foul na keng.
En Gode zij dank, Die ons allen tijd doet triomferen in Christus, en den reuk Zijner kennis door ons openbaar maakt in alle plaatsen.
15 Tuh kut oana sie mwe kisa keng fohlo, ma Christ el kisakin nu sin God, ac fohlo se inge fahsrelik nu inmasrlolos su fahsr ke inkanek in moul, oayapa nu inmasrlolos su fahsr ke inkanek in tuhlac.
Want wij zijn Gode een goede reuk van Christus, in degenen, die zalig worden, en in degenen, die verloren gaan;
16 Tuh nu selos su ac tuhlac, ma inge oana foulin ma misa su mwe uniya; a nu selos su ac moulla, ma inge sie foul keng ma ase moul. Na su ac fal in oru orekma ouinge uh?
Dezen wel een reuk des doods ten dode; maar genen een reuk des levens ten leven. En wie is tot deze dingen bekwaam?
17 Kut tia oana mwet puspis saya, su orekma ke kas lun God oana ma lusronten ma elos kukakin; a ke sripen God El supwekut, kut fahk ma na pwaye ye mutal, oana mwet kulansap lun Christ.
Want wij dragen niet, gelijk velen, het Woord Gods te koop, maar als uit oprechtheid, maar als uit God, in de tegenwoordigheid Gods, spreken wij het in Christus.

< Luo Corinth 2 >