잠언 5
1 내 아들아 내 지혜에 주의하며 내 명철에 네 귀를 기울여서
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 근신을 지키며 네 입술로 지식을 지키도록 하라
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 대저 음녀의 입술은 꿀을 떨어뜨리며 그 입은 기름보다 미끄러우나
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 나중은 쑥 같이 쓰고 두 날 가진 칼 같이 날카로우며
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 그는 생명의 평탄한 길을 찾지 못하며 자기 길이 든든치 못하여 그것을 깨닫지 못하느니라
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 그런즉 아들들아 나를 들으며 내 입의 말을 버리지 말고
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 네 길을 그에게서 멀리하라 그 집 문에도 가까이 가지 말라
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 두렵건대 네 존영이 남에게 잃어버리게 되며 네 수한이 잔포자에게 빼앗기게 될까 하노라
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 두렵건대 타인이 네 재물로 충족하게 되며 네 수고한 것이 외인의 집에 있게 될까 하노라
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 두렵건대 마지막에 이르러 네 몸, 네 육체가 쇠패할 때에 네가 한탄하여
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 말하기를 내가 어찌하여 훈계를 싫어하며 내 마음이 꾸지람을 가벼이 여기고
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 내 선생의 목소리를 청종치 아니하며 나를 가르치는 이에게 귀를 기울이지 아니하였던고
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 많은 무리들이 모인 중에서 모든 악에 거의 빠지게 되었었노라 하게 될까 하노라
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 너는 네 우물에서 물을 마시며 네 샘에서 흐르는 물을 마시라
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 어찌하여 네 샘물을 집 밖으로 넘치게 하겠으며 네 도랑물을 거리로 흘러가게 하겠느냐
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 그 물로 네게만 있게 하고 타인으로 더불어 그것을 나누지 말라
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 네 샘으로 복되게 하라 네가 젊어서 취한 아내를 즐거워하라
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 그는 사랑스러운 암사슴 같고 아름다운 암노루 같으니 너는 그 품을 항상 족하게 여기며 그 사랑을 항상 연모하라
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 내 아들아 어찌하여 음녀를 연모하겠으며 어찌하여 이방 계집의 가슴을 안겠느냐
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 대저 사람의 길은 여호와의 눈 앞에 있나니 그가 그 모든 길을 평탄케 하시느니라
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 악인은 자기의 악에 걸리며 그 죄의 줄에 매이나니
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 그는 훈계를 받지 아니함을 인하여 죽겠고 미련함이 많음을 인하여 혼미하게 되느니라
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
