< 누가복음 14 >

1 안식일에 예수께서 바리새인의 한 두령의 집에 떡 잡수시러 들어가시니 저희가 엿보고 있더라
Sabbath nyn hypoet awh, Jesu taw Farasi a hqamca thlang pynoet a im awh buh ai na cet hy, cawh Jesu ce ngaihtaak doena doen uhy.
2 주의 앞에 고창병 든 한 사람이 있는지라
Ce a hun awh a haiawh ak phoen tawng nawh ak hling thlang pynoet ce awm hy.
3 예수께서 대답하여 율법사들과 바리새인들에게 일러 가라사대 안식일에 병 고쳐 주는 것이 합당하냐? 아니하냐?
Jesu ing Farasikhqi ingkaw anaa awi ak sim thlangkhqi ce doet khqi hy, “Sabbath nyn awh thlak tlo qoei sak ve ak ciim nu, amak ciim nu?” tinak khqi hy.
4 저희가 잠잠하거늘 예수께서 그 사람을 데려다가 고쳐 보내시고
Cehlai cekkhqi ing ikaw awm ap kqawn pe uhy. Cedawngawh Jesu ing cawhkaw thlak tlo ce tu nawh a qoei sak coengawh tyi hy.
5 또 저희에게 이르시되 `너희 중에 누가 그 아들이나 소나 우물에 빠졌으면 안식일에라도 곧 끌어내지 않겠느냐?' 하시니
Cekcoengawh cekkhqi venawh, “Nangmih ak khuiawh kaw thlang pynoet oet a ca aw, vaitaw mai aw Sabbath nyn awh lawk-kqawng khuina ang tlaak mantaw, am namik dawk hly nawh nu?” tinak khqi hy.
6 저희가 이에 대하여 대답지 못하니라
Cawh ikaw awm ap kqawn uhy.
7 청함을 받은 사람들의 상좌 택함을 보시고 저희에게 비유로 말씀하여 가라사대
Buh veelnaak kungawh thlangkhqi ing ngawihdoelh ak sang sang amik tyk ce a huh awh, vawhkaw nyhtahnaak awi ve kqawn pehy:
8 `네가 누구에게나 혼인 잔치에 청함을 받았을 때에 상좌에 앉지 말라 그렇지 않으면 너보다 더 높은 사람이 청함을 받은 경우에
Thlang ing buh ai na anik khy khqi awh, ngawihdoelh sang ce koeh tyk uh, nangmih anglakawh thlang qypawm ngai ce buh ai na khy hly mai hy.
9 너와 저를 청한 자가 와서 너더러 이 사람에게 자리를 내어 주라 하리니 그 때에 네가 부끄러워 말석으로 가게 되리라
Cemyihna a awm mai mantaw, imkung na venawh, ‘Nang ngawihnaak awh ve ak thlang ve ngawih sak’ ni tina kaw. Cawhtaw chah doena ngawihnaak ak nem awh ngawi zawk ka kawp ti.
10 청함을 받았을 때에 차라리 가서 말석에 앉으라 그러면 너를 청한자가 와서 너더러 벗이여 올라 앉으라 하리니 그 때에야 함께 앉은 모든 사람 앞에 영광이 있으리라
Cedawngawh thlang ing buh ai na anik khy awh, ngawihnaak ak nem soeih awh ngawi mai, cawh ni imkung ce a law awh na venawh, “Ka pyi ngawihnaak ak leek awh ngawi,” a haiawh kqihchahnaak ce na huh hly. Cawh buh ai na ak lawkhqi boeih a haiawh kqihchahnaak ce na huh hly.
11 무릇 자기를 높이는 자는 낮아지고 자기를 낮추는 자는 높아지리라
U awm amah ingkaw amah ak zoeksang qu taw ak kaina nung tla kaw, cehlai ak kaina ak awmkhqi ing zoeksangnaak ce hu kawm uh,” tinak khqi hy.
12 또 자기를 청한 자에게 이르시되 네가 점심이나 저녁이나 베풀거든 벗이나 형제나 친척이나 부한 이웃을 청하지 말라 두렵건대 그 사람들이 너를 도로 청하여 네게 갚음이 될까 하라
Jesu ing imkung a venawh, “Khawnghyp awh aw, am awhtaw khawmy ben awh aw thlang buh ai na nak khy awhtaw, na pyikhqi, na naakhqi ingkaw na cakaw paqengkhqi koeh khy; nak khy mantaw, cekkhqi ingawm buh ai na nik khy lawt kawm usaw ni thung hlyk tlang uhy.
13 잔치를 배설하거든 차라리 가난한 자들과 병신들과 저는 자들과 소경들을 청하라
Cedawngawh thlang buh ai na nak khy awh, hahqahkhqi, khawk khem khqi, khawkzui khqi ingkaw mikhypkhqi ce khy kawp ti,
14 그리하면 저희가 갚을 것이 없는고로 네게 복이 되리니 이는 의인들의 부활 시에 네가 갚음을 받겠음이니라' 하시더라
cawhtaw zoseennak hu kawm uk ti. A mingmih ing amni thung lawk khqi qoe seiawm, thlakdyngkhqi thawh tlaihnaak khawnghi awh ni thung law tlaih kaw,” tina hy.
15 함께 먹는 사람 중에 하나가 이 말을 듣고 이르되 `무릇 하나님의 나라에서 떡을 먹는 자는 복되도다' 하니
Cawhkaw awi ce amah cawh amah ing anik ngawi haih thlang pynoet ing ang zaak awh Jesu a venawh, “Khawsa qam khuiawh poei buh veelnaak kung awh ak pa kawi thlang taw a zoseen hy,” tina hy.
16 이르시되 `어떤 사람이 큰 잔치를 배설하고 많은 사람을 청하였더니
Jesu ing, “Thlang pynoet ing poei ak bau soeih sai nawh buh ak ai na thlang khawzah ce khy hy.
17 잔치할 시간에 그 청하였던 자들에게 종을 보내어 가로되 오소서 모든 것이 준비되었나이다 하매
buh ainaak tym a pha awh imkung ing buh ai na ak khy thlangkhqi venawh a tyihzawih thlang ce tyi nawh khy sak hy, ‘law lah uh, ik-oeihkhqi coeng boeih hawh hy,’ tinak khqi hy.
18 다 일치하게 사양하여 하나는 가로되 나는 밭을 샀으매 불가불 나가 보아야 하겠으니 청컨대 나를 용서하도록 하라 하고
Cehlai cekkhqi boeih ing ami peelnaak lam ce sui boeih uhy. Lamma cyk thlang ing, ‘lo thlai thai nyng saw, toek lah vang nyng. Ni hlah mai cang,’ tina hy.
19 또 하나는 가로되 나는 소 다섯겨리를 샀으매 시험하러 가니 청컨대 나를 용서하도록 하라 하고
Ak chang pynoet bai ing, ‘Vaitaw bawh nga thlai nyng saw, noek a dak lah vang nyng. Ni hlah mai cang,’ tina bai hy.
20 또 하나는 가로되 나는 장가 들었으니 그러므로 가지 못하겠노라 하는지라
Pynoet bai ing, ‘kai zu lo thai nyng saw, am law hly thai nyng,’ tina hy.
21 종이 돌아와 주인에게 그대로 고하니 이에 집주인이 노하여 그 종에게 이르되 빨리 시내의 거리와 골목으로 나가서 가난한 자들과 병신들과 소경들과 저는 자들을 데려오라 하니라
A tyihzawih ce law nawh a boeipa a venawh ce mihkhqi boeih ce kqawn pehy. Cawh imkung ce ak kaw so nawh a tyihzawih a venawh ‘Khawmdek khuina kaw lampyi ingkaw lamkel awh ang tawnna cet nawhtaw khawdeng hahqahkhqi, khawk khemkhqi, mikhyp khqi ingkaw khawkzui khqi ce law pyi,’ tina hy.
22 종이 가로되 주인이여 명하신대로 하였으되 오히려 자리가 있나이다
A tyihzawih ing, ‘Bawipa, awi nani peek amyihna sai hawh hlai nyng, a hun hoeng toeng toeng hyn hy,’ tina hy.
23 주인이 종에게 이르되 길과 산울 가로 나가서 사람을 강권하여 데려다가 내 집을 채우라
Cawh Bawipa ing a tyihzawih a venawh, ‘lampyi ak bau ingkaw lam ak cawng ak kekhqi na ce cet nawhtaw na huh a saqui ce lawpyi kawp ti, cawh ni ka im awh a be hly hy.
24 내가 너희에게 말하노니 전에 청하였던 그 사람은 하나도 내 잔치를 맛보지 못하리라 하였다' 하시니라
Ka nik kqawn peek, kak thlang ceikhqi ak khuiawh kaw thlang pynoet ca ingawm ka poei buh ve am tan kaw,’ tina hy.
25 허다한 무리가 함께 갈새 예수께서 돌이키사 이르시되
Thlang khawzah Jesu a hu awh bat unawh khin na cet haih uhy, cekkhqi venawh Jesu ing:
26 `무릇 내게 오는 자가 자기 부모와 처자와 형제와 자매와 및 자기 목숨까지 미워하지 아니하면 능히 나의 제자가 되지 못하고
U awm ka venawh law nawh a nu ingkaw a Pa, a zucakhqi, a koeinu koeinaakhqi boeih, amah a hqingnaak ha awm – a mak sawhnaak thlang taw kai a hubat na am awm thai kaw.
27 누구든지 자기 십자가를 지고 나를 좇지 않는 자도 능히 나의 제자가 되지 못하리라
U awm amah a thinglam ce kawt nawh kai a hu awh amak bat taw kai a hubat na am coeng thai hy.
28 너희 중에 누가 망대를 세우고자 할진대 자기의 가진 것이 준공하기까지에 족할는지 먼저 앉아 그 비용을 예산하지 아니하겠느냐
Nangmih ak khuiawh thlang pynoet ing ip sang sak aham ngaih lah seh. Anih ing ngawi lamma cang nawh a saknaak khoek tangka a taak ingkaw ama taak am nym am nai hly ma nawh nu?
29 그렇게 아니하여 그 기초만 쌓고 능히 이루지 못하면 보는 자가 다 비웃어
Ak poek ma kaana tung ce ling sawhqat bai seiawm im ce amak coeng lawk awhtaw, ak hu saqui ing qaih na kawm uh,
30 가로되 이 사람이 역사를 시작하고 능히 이루지 못하였다 하리라
‘Ve ak thlang ing im taw sa mylyk lawt nawh, ak coeng na awm ap coeng lak law hy,’ tina kawm uh.
31 또 어느 임금이 다른 임금과 싸우러 갈 때에 먼저 앉아 일만으로서 저 이만을 가지고 오는 자를 대적할 수 있을까 헤아리지 아니하겠느냐
Kqawnnaak mai awh sangpahrang pynoet taw a qaal sangpahrang ing tuk qu aham cai lah seh. Ngawi lamma cang nawh, a qaal ben awhkaw thlang thongkul amah ben awhkaw thlang thonghqa ing a tuk thai hly ingkaw ama tuk thai hly ce poek lamma kaana awm kawm nu?
32 만일 못할터이면 저가 아직 멀리 있을 동안에 사신을 보내어 화친을 청할지니라
Ama tuk thai hly mantaw, a qaalkhqi lam na ami law hui awh, dyihthing tyi nawh qoepnaak ce sai kaw.
33 이와 같이 너희 중에 누구든지 자기의 모든 소유를 버리지 아니하면 능히 내 제자가 되지 못하리라
Cemyih lawtna, u awm ik-oeih soepkep amak cehtaak thai taw kai a hubat na am kawih hy.
34 소금이 좋은 것이나 소금도 만일 그 맛을 잃었으면 무엇으로 짜게 하리요
Ci taw leek hy, cehlai alnaak ce a paih mantaw ikawmyihna nu a alnaak thai tlaih kaw?
35 땅에도 거름에도 쓸데 없어 내어버리느니라 들을 귀가 있는 자는 들을지어다!' 하시니라
Dek leek na awm am awm nawh, vaitaw pana a ek anglakawh za am leek kaw; khawng aham doeng na ni a awm hawh hy. U awm zaaknaak haa ak ta ingtaw za seh,” tinak khqi hy.

< 누가복음 14 >