Matayo 20
1 Kwa ndabha bhufalme bhwa kumbinguni bhwifwanana ni mmiliki ghwa n'gonda, jha ajhumuiki lukhela na mapema ili kuajili bhabhombambombo mu n'gonda bhwa muene bhwa mizabibu.
Jezus kontynuował: —Królestwo niebieskie podobne jest do właściciela winnicy, który o świcie wyszedł z domu, by zatrudnić ludzi do pracy.
2 Baada j'ha kujha akubaliene ni bhabhomba mbombo dinari jhimonga kwa kutwa, akabhatuma kulola kun'gonda ghwa mizabibu.
Uzgodnił z nimi dniówkę i wysłał na pole.
3 Akalota kabhele baada j'ha masaa madatu ivi na akabhabhona bhabhombambombo bhangi bhajhele bhajhemili bila mbombo mu lieneo lya soko.
Gdy wyszedł o dziewiątej, zobaczył na rynku innych ludzi bez pracy.
4 Akabhajobhela, 'Muenga pia, mlotayi kun'gonda lya mizabibu, na kyokioha kya kij'hele halali nibetakubhapela.' Hivyo bhakalota kubhomba mbombo.
„Idźcie pracować w mojej winnicy”, powiedział. „Uczciwie wam zapłacę”.
5 Akalota kabhele baada jha masaa sita ni kabhele katika saa jha tisa, na abhombili mebhu.
Poszli więc pracować. Właściciel zrobił to samo około dwunastej i trzeciej po południu.
6 Mara j'henge kabhele mnamo saa kumi na moja, akalota ni kubhakolela bhangi bhajhemili bila mbombo. Akabhajobhela, 'kwa ndabha jhakiki mujhemili apa bila mbombo j'hoj'hioha j'hela kwa ligono lyoha?
Gdy wychodził około piątej, spotkał kolejnych ludzi i zapytał: „Czemu staliście tu bezczynnie cały dzień?”.
7 Bhakan'jobhela, kwa ndabha ajhelepi munu jhejhioha j'hola j'haatuajiri. Akabhajobhela, 'Ni muenga mulotayi mu n'gonda ghwa mizabibu.'
„Ponieważ nikt nas nie zatrudnił”—odpowiedzieli. „No to idźcie szybko do mojej winnicy!”.
8 Bhwakati bhwa kimihi bho bhufikiri, n'kolo n'gonda ghwa mizabibu akan'jobhela msimamizi ghwa muene, 'Ubhakutayi bhabhombambombo na ubhalepayi mishahara, kwa kubhwanja ni bhwa mwishu hadi ghwa kubhwandelu.'
Wieczorem właściciel powiedział zarządcy: „Zwołaj pracowników i wypłać im należność—zaczynając od tych ostatnich, a kończąc na pierwszych”.
9 Bhobhahidili bhabhaajiribhu saa kumi na moja, kila mmonga ghwa bhene apelibhu dinari.
Podeszli więc ci, którzy przyszli o piątej, i dostali całą dniówkę.
10 Bho bhahidili bhabhomba mbomo bha kubhwandelu bhafikirileghe kujha bhibeta kukabha zaidi, lakini bhapokili pia kila munu dinari jhimonga kwa kila munu.
Gdy przyszła kolej na pierwszych zatrudnionych, spodziewali się, że dostaną więcej. Ale oni również otrzymali dniówkę.
11 Baada jha kupokela malipo gha bhene, bhandalamikili mmiliki ghwa n'gonda.
Wzięli pieniądze, ale robili właścicielowi wymówki:
12 Bhakajobha, “Abha bhabhombambombo bha mwishu bhabhombili lisaa limonga tu kubhombambombo, lakini ubhalenganisi ni tete, tete tup'hendili misighu ligono lyoha ni kupya ni lifukhe.'
„Jak to? Ci ostatni pracowali tylko godzinę, a dałeś im tyle samo co nam, którzy przez cały dzień ciężko pracowaliśmy w upale!”.
13 Lakini n'kolo n'gonda akajibu ni kujobha kwa mmonga ghwa bhene, 'Rafiki, nabhombili lepi khenu kibhibhi. Je! tukakubaliene lepi ni nene dinari j'himonga?
„Przyjacielu, przecież cię nie skrzywdziłem”—zwrócił się do jednego z nich właściciel. „Czy nie umówiliśmy się na dniówkę?
14 Pokelayi khela kya kijhele halali jha bhebhe naubho kayi. turahe ya nene kubhap'hela abha bhabhomba mbombo bhabhaajiribhu kumwishu sawasawa ni muenga.
Weź swoje pieniądze i wracaj do domu! Chcę temu ostatniemu pracownikowi dać tyle samo, co tobie.
15 Je! hakilepi kwa nene kubhomba khela kyanilonda ni mali syangu? au lihu lya bhebhe liovu kwa ndabha nene ne mwema?
Czy nie mam prawa wydawać swoich pieniędzy tak, jak chcę? Nie podoba ci się, że jestem dobry?”.
16 Efyo ghwa mwishu ij'ha ghwa kubhwandelu nighwa kubhwandelu ijha ghwa mwishu”
W przyszłym świecie będzie podobnie. Wielu ludzi, obecnie uznawanych za wielkich, przestanie się liczyć, a inni, teraz uznawani za najmniejszych, będą wielkimi.
17 Yesu bho ikwela kulota Yerusalemu, akabhatola bhanafynzibha muene kumi na bhabhale palubhafu, na mun'jhela akabhajibhela,
W drodze do Jerozolimy Jezus wziął na bok Dwunastu i powiedział im:
18 Langai twilota Yerusalemu, ni Mwana ghwa Adamu ibetakujha mmabhoko gha bhakuu bha makuhani ni bhaandishi.
—Gdy znajdziemy się w Jerozolimie, Ja, Syn Człowieczy, zostanę schwytany i postawiony przed najwyższymi kapłanami i przywódcami religijnymi, którzy skażą Mnie na śmierć i wydadzą w ręce Rzymian, aby Mnie zabili.
19 Na bhibetakun'hukumula kifo na bhibetakumbosya kwa bhanu bha mataifa ili kundhihaki, kun'tobha ni kunsulubisya. Lakini ligono lya tatu ibetakufufuka.”
Będą śmiać się ze Mnie i pluć na Mnie; ubiczują Mnie i zabiją. Lecz po trzech dniach powrócę do życia.
20 Kisha mabhu ghwa bhana bha Zebedayo ahidili kwa Yesu ni bhana munu. Apigili magoti mbele jha muene ni kun'soma khenu kuhoma kwa muene.
Wtedy podeszła do Jezusa żona Zebedeusza z synami (Jakubem i Janem). Pokłoniła się i powiedziała, że ma do Niego pewną prośbę.
21 Yesu akan'jobhela, “Ghwilonda kiki?” Akanijobhela, “Amuru kujha abha bhanabhangu bhabhele bhatamayi, mmonga kibhoko kya kulia ni mmonga kibhoko kya bhebhe kya kushoto mu bhufalme bhwa jhobhi.”
—Jaka to prośba?—zapytał. —Pozwól, by moi synowie zasiedli w Twoim królestwie tuż obok Ciebie—po prawej i lewej stronie.
22 Lakini Yesu akan'jibu ni kujobha, “Ukimanyili lepi khela kyaghwis'oma. Je! Ghwibhwesya kukinyuela kikombi ambakyo nibetakunywela?” bhakan'jobhela, “Twibhwesya.”
—Nie wiecie, o co prosicie!—odrzekł Jezus. —Czy jesteście gotowi wypić mój „kielich cierpienia”? —Tak—odpowiedzieli bracia.
23 Akabhajobhela, “Kikombi kya nene hakika mwibeta kukinywela. Lakini kutama kibhoko kya nene kya kulia ni kibhoko kya nene kya kushoto sio jukumu la nene kubhap'hela, lakini ni kwa bhala ambabho bhamalili kuandalibhwa ni dadiyangu.”
—Rzeczywiście, wypijecie ten kielich—kontynuował Jezus—ale nie mam prawa posadzić was na tronie obok siebie. Te miejsca są już rozdzielone przez mojego Ojca.
24 Bhanafunzi bhangi kumi bho bhapeliki naha, bhakahuzunishwa sana ni bhala bhanu bhabhele.
Gdy pozostałych dziesięciu uczniów dowiedziało się o tej prośbie, oburzyli się na braci.
25 Lakini Yesu akabhakuta bhene ni kubhajobhela, “Mmanyili kujha bhatawala bha mataifa bhakabhalisya, ni bhabhaha bha bhene bhibetakelesya mamlaka juu jha bhene.
Wtedy Jezus zawołał wszystkich do siebie i powiedział: —Jak wiecie, wielcy tego świata nadużywają swojej władzy nad ludźmi.
26 Lakini isijhi naha kwa muenga. Badala yake, yeyote atakayetaka kuwa mkubwa miongoni mwenu lazima awe mtumishi wenu.
Lecz wśród was powinno być inaczej. Jeśli ktoś z was chce być wielki, powinien stać się sługą.
27 Na jhaibeta kujha ghwa kubhuandu kati jha muenga lazima ajhiaghe n'tumishi ghwa muenga.
A kto chce być największy ze wszystkich, musi stać się niewolnikiem wszystkich.
28 Kama vile Mwana ghwa Adamu ahidilepi kutumikibhwa, bali kutumika, ni kuhomesya bhuhai bhwake kujha bhukhombozi kwa bhingi.”
Przecież nawet Ja, Syn Człowieczy, nie przyszedłem po to, aby Mi służono, lecz aby służyć innym i złożyć własne życie jako okup za wielu ludzi.
29 Bhwakati bhihomela Yeriko, bhumati m'baha bhwa n'kesisi.
Gdy wychodzili z Jerycha, za Jezusem ciągnął wielki tłum.
30 Na bhabhabhuene fipofu mbabhele bhatamili kando j'ha barabara. Bho bhapeliki kuj'ha Yesu ipeta, bhakakuesya sauti ni kujobha, “Bwana, Mwana ghwa Daudi, utuhurumilayi.”
A przy drodze siedzieli dwaj niewidomi. Gdy usłyszeli, że zbliża się Jezus, zaczęli wołać: —Potomku króla Dawida, zmiłuj się nad nami!
31 Lakini bhumati ukabhakhemela, ni kubhajobhela mgudamayi. Hata ivyo, bhene bhakazidi kukwesya sauti ni kujobha, “Bwana, Mwana ghwa Daudi, utuhurumilayi.”
—Cicho bądźcie!—krzyczeli na nich ludzie. Oni jednak tym głośniej wołali: —Pomóż nam, Panie, potomku Dawida!
32 Kisha Yesu akajhema na akabhakuta ni kubhakota, “Mwilonda nibhambombilayi kiki?”
Jezus zatrzymał się, zawołał ich i zapytał: —Co mogę dla was zrobić?
33 Bhakan'jobhela, “Bwana kuj'ha mihu gha tete ghabhwesiaghe, kulola.”
—Panie, chcemy odzyskać wzrok!—prosili.
34 Basi Yesu, akajha avutibhu ni huruma, akaghagusa mihu gha bhene, mara ej'hu bhakapokela bhuwezo bhwa kulola na bhakan'kesya.
Ogarnięty współczuciem, Jezus dotknął ich oczu. Natychmiast odzyskali wzrok i poszli z Nim.
