< Yoana 10 >

1 Nichali, chimali enibhabwila ati, uliya atakwingila nokutula mu mulyango gwa ligutu lya jinama, nawe nalinyila kwa injila eindi, omunu oyo nimwifi no musakusi.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi drzwiami do owczarni, ale wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca;
2 Oyo kengila mu mulyango ni mulefi wa jinama.
Lecz kto wchodzi drzwiami, pasterzem jest owiec.
3 Oyo omwigasi wo mulyango kamwigulila. Jinama ejungwa obhulaka bwae najibhilikila jinama jae kwa masina gabho najiulusha anja.
Temu odźwierny otwiera i owce słuchają głosu jego, a on swoich własnych owiec z imienia woła i wywodzi je.
4 Woli amala okujiulusha anja ejae jona, najitangatila, na jinama nijimulubha kwo kubha, abhamenya obhulaka bwae.
A gdy wypuści owce swoje, idzie przed niemi, a owce idą za nim; bo znają głos jego.
5 Jitakumulubha omugenyi nawe nibheya nijimwiluka, okubha jitakumenya elaka lya bhagenye.”
Ale za cudzym nie idą, lecz uciekają od niego; bo nie znają głosu obcych.
6 Yesu nabhabwila echijekekanyo chinu kubhene, nawe bhatamenyele emisango jinu ejoaliga naika kubhene.
Tę im przypowieść Jezus powiedział; lecz oni nie zrozumieli tego, co im mówił.
7 Yesu nabhabwila lindi ati,”nichimali, chimali nabhabwila ati, Anye nili mulyango gwa jinama.
Rzekł im tedy zasię Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, iżem ja jest drzwiami owiec.
8 Bhona bhanu bhatangatiye ni bhefi na bhasakusi, nawe jinama jitabhonguwe.
Wszyscy, ile ich przede mną przyszło, złodzieje są i zbójcy; ale ich nie słuchały owce.
9 Anye ni mulyango. Wona wona akengila okulabha kwanye, alikila alingila munda nauluka, nomwene alibhona obhulebhelo.
Jamci jest drzwiami; jeźli kto przez mię wnijdzie, zbawiony będzie, a wnijdzie i wynijdzie, a pastwisko znajdzie.
10 Omwifi atakuja tali kaletwa okwibha, no kwita, no kusimagisha. Nijili koleleki bhabhone obhuanga na bhabhe nabho bhufule.
Złodziej nie przychodzi, jedno żeby kradł, a zabijał i tracił; jam przyszedł, aby żywot miały, i obficie miały.
11 Anye ni mulefi wa kisi. Omulefi wakisi kategayo obhuanga kulwa jinama.
Jam jest on dobry pasterz; dobry pasterz duszę swoję kładzie za owce.
12 Omukosi unu kalebhela omuyelo, atali omulefi, unu jinama jitali jae, kalola omusige nibhaja nabhasiga neluka jinama.
Lecz najemnik i ten, który nie jest pasterzem, którego nie są owce własne, widząc wilka przychodzącego, opuszcza owce i ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce.
13 No musege abhajigwata no kubhanyalambula. Neluka okubha ni mukosi wa muyelo natakujimenya jinama.
A najemnik ucieka, iż jest najemnik i nie ma pieczy o owcach.
14 Anye ni mulefi we kisi, nimenyele abhani na bhani enibhamenya anye.
Jam jest on pasterz dobry i znam moje, a moje mię też znają.
15 Lata amenyele one nimumenyele Lata one enitegayo obhuanga bwani kulwa jinama.
Jako mię zna Ojciec i ja znam Ojca, i duszę moję kładę za owce.
16 Ninajo jinama ejindi jitali ja mwigutu linu. Nabho bheile okubhaleta one jilungwa lilaka lyani jilibha eijo limwi no mulefi umwi.
A mam i drugie owce, które nie są z tej owczarni, i teć muszę przywieść; i głosu mego słuchać będą, a będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.
17 Nikwo kubha Lata anyendele: Nisoshe obhuanga bwani nibhugege lindi.
Dlatego mię miłuje Ojciec, iż ja kładę duszę moję, abym ją zasię wziął.
18 Atalio kabhugega okusoka kwanye, nawe anye enibhusosha omwene, Ndino bhuinga bwo kusosha, na ndino bhuinga bwo kubhugega ona. Niyabwilwe echilagilo chinu okusoka ku Lata.”
Żaden jej nie bierze ode mnie, ale ja kładę ją sam od siebie; mam moc położyć ją i mam moc zasię wziąć ją. Toć rozkazanie wziąłem od Ojca mego.
19 Okwaukana lindi nikusokelela agati ya bhayaudi kwo kubha ye misango ejo.
Tedy się stało znowu rozerwanie między Żydami dla tych słów.
20 Abhafu mwabho nibhaika ati,”Ali no musambwa na asalile. kulwaki omumutegelesha?”
I mówiło ich wiele z nich: Dyjabelstwo ma i szaleje; czemuż go słuchacie?
21 Abhandi nibhaika ati,”Emisango jinu jitali ja munu unu ali no musambwa. Omusambwa ogutula okwigula ameso go muofu?”
Drudzy mówili: Te słowa nie są dyjabelstwo mającego; izali dyjabeł może ślepych oczy otwierać?
22 Niwo nigaja amalya gokuchuma Yerusalemu.
A było w Jeruzalemie poświęcanie kościoła, a zima była.
23 gwaliga guli omwanya gwa mbeo, na Yesu aliga nalibhata mu yekalu muchisunya cha Sulemani.
I przechadzał się Jezus w kościele, w przysionku Salomonowym.
24 Niwo Abhayaudi nibhamusingila nibhamubwila ati, “Ulikigyalii ulichitula mukwitimata? alabha awe ni Kristo, chibwile bwelu.
Tedy go obstąpili Żydowie i rzekli mu: Dokądże dusze nasze na rzeczy trzymasz? Jeźliżeś ty jest Chrystus, powiedz nam jawnie.
25 Yesu nabhasubya ati, “Nabhabwiliye nawe mutakwikilisha. Emilimu ejo enikola mwisina lya Lata wani, ejo enibhambalila ingulu yani.
Odpowiedział im Jezus: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; sprawy, które ja czynię w imieniu Ojca mego, te o mnie świadczą.
26 Nolwo kutyo mutakwikilisha okubha emwe mutali bha jinama jani
Ale wy nie wierzycie; bo nie jesteście z owiec moich, jakom wam powiedział.
27 Jinama jani abhongwa lilaka lyani; Nibhamenyele, ejene nijindubha anye.
Owce moje głosu mego słuchają, a ja je znam i idą za mną;
28 Nabhayanile obhuanga bwa kajanende; bhatalisingalika kata na atalio nolwo umwi unu alijinyugumbula okusoka mu kubhoko kwani. (aiōn g165, aiōnios g166)
A ja żywot wieczny daję im i nie zginą na wieki, ani ich żaden wydrze z ręki mojej. (aiōn g165, aiōnios g166)
29 Lata wani, abhoanae bhanu, ni mukulu kukila abhandi bhona, na atalio nolwo umwi unu katula okujinyungumbula okusoka mu kubhoko kwa Lata.
Ojciec mój, który mi je dał, większy jest nad wszystkie, a żaden nie może ich wydrzeć z ręki Ojca mego.
30 Anye na Lata chili amwi.”
Ja i Ojciec jedno jesteśmy.
31 Nibhagega amabhui okumulasa lindi.
Porwali tedy znowu kamienie Żydowie, aby go ukamionowali.
32 Yesu nabhasubha ati, “Nabhelesha emilimu myafu emilesi okusoka ku Lata. Kwe milimu mwijo omwenda okundasa amabhui?”
Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych uczynków ukazałem wam od Ojca mego, dla któregoż z tych uczynków kamionujecie mię?
33 Abhayaudi nibhamusubya ati,”Chikulasa amabhui kwo mulimu gwona gwona guli gwa kisi, nawe kulwo kufuma, kwo kubha awe, uli munu, kowikola kubha Nyamuanga.”
Odpowiedzieli mu Żydowie, mówiąc: Dla dobrego uczynku nie kamionujemy cię, ale dla bluźnierstwa, to jest, że ty będąc człowiekiem, czynisz się sam Bogiem.
34 Yesu nabhasubya ati, “jitandikilwe mubhilagilo byemwe, 'Naikile, “Amwe muli bhanyamuanga'”?'
Odpowiedział im Jezus: Izali nie jest napisano w zakonie waszym: Jam rzekł: Bogowie jesteście?
35 ALabha abhatogele bhanyamuanga, kubhaliya abho Omusango gwa Nyamuanga libhbejiye (na mandiko gatakutula kuwao),
Jeźliżeć one nazwał bogami, do których się stało słowo Boże, a nie może być Pismo skażone;
36 Nibhaika ingulu ya uliya unu Lata amusosishe na mutuma musi, 'Kafuma, 'kwo kubha naikile, 'anye ni Mwana wa Nyamuanga'?
A mnie, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz, żem rzekł: Jestem Synem Bożym?
37 Nikabha nitakukola emilimu ja Lata wani, musige kunyikilisha.
Jeźliż nie czynię spraw Ojca mego, nie wierzcież mi.
38 Nolwo kutyo, alabha nikajikola, nolwo mutakunyikilisha, mujikilishe emilimu koleleki mumenye ati Lata ali mwanye nanye ndi Mulata.”
A jeźliż czynię, chociażbyście mnie nie wierzyli, wierzcież uczynkom, abyście poznali i wierzyli, żeć Ojciec jest we mnie, a ja w nim.
39 Nibhayenja lindi okumugwata Yesu, nawe nagenda jaye nasoka mumabhoko gebwe.
Tedy zasię szukali, jakoby go pojmać; ale uszedł z rąk ich.
40 Yesu nagenda jae lindi ngego ya Yordani anu Yohana aliga nabhatija okwamba niyanja eyo.
I odszedł zasię za Jordan na ono miejsce, gdzie przedtem Jan chrzcił, i tamże mieszkał.
41 Abhanu bhafu nibhaja ku Yesu. Nibhagendelela nibhaika ati, “Yohana chimali atakolele echibhalikisho chona chona, nawe emisango jona ejoaikile Yohana ingulu ya unu omunu nijechimali.”
A wiele ich do niego przychodziło i mówili: Janci wprawdzie żadnego cudu nie uczynił; wszakże wszystko, cokolwiek Jan o tym powiedział, prawdziwe było.
42 Abhanu bhafu nibhamwikilisha Yesu awo.
I wiele ich tam uwierzyło weń.

< Yoana 10 >