ಕೀರ್ತನೆಗಳು 78
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 ೫ ಆತನು ಯಾಕೋಬವಂಶದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕಟ್ಟಳೆಯನ್ನಿಟ್ಟು, ಇಸ್ರಾಯೇಲರಿಗೆ ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು, ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದ್ದೇನೆಂದರೆ, “ಇವುಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಡಿರಿ;
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 ೬ ಇದರಿಂದ ಅವು ಅವರ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ, ಅವರ ಮಕ್ಕಳು ಅವುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಿಳಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುವರು.
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 ೧೭ ಆದರೂ ಅವರು ನಿರ್ಜಲಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಪರಾತ್ಪರನಾದ ದೇವರಿಗೆ ಪದೇಪದೇ ಅವಿಧೇಯರಾಗಿ, ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಪಾಪಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದರು.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 ೨೦ ಬಂಡೆಯನ್ನು ಹೊಡೆದು, ನೀರು ಚಿಮ್ಮಿ ಹೊರಗೆ ಬರುವಂತೆಯೂ, ಪ್ರವಾಹವು ದಡಮೀರಿ ಹರಿಯುವಂತೆಯೂ ಮಾಡಿದನಲ್ಲವೋ? ಆತನು ರೊಟ್ಟಿಯನ್ನು ಕೊಡಲು ಶಕ್ತನೋ? ತನ್ನ ಜನರಿಗೆ ಮಾಂಸವನ್ನೂ ಒದಗಿಸುವನೋ” ಎಂಬುದೇ.
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 ೨೫ ಅವರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನು ದೇವದೂತರ ಆಹಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸಿದನು. ಆತನು ಅವರಿಗೆ ಭೋಜನವನ್ನು ಸಂತೃಪ್ತಿಯಾಗಿ ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದನು.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 ೩೧ ದೇವರ ಕೋಪವು ಅವರಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಎದ್ದು, ಅವರಲ್ಲಿ ಕೊಬ್ಬಿದವರನ್ನು ವಧಿಸಿ, ಇಸ್ರಾಯೇಲರ ಪ್ರಾಯಸ್ಥರನ್ನು ನೆಲಕ್ಕುರುಳಿಸಿತು.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 ೩೮ ಆದರೂ ಆತನು ಕರುಣಾಳುವೂ, ಅಪರಾಧಿಗಳನ್ನು ಸಂಹರಿಸದೆ ಕ್ಷಮಿಸುವವನೂ ಆಗಿ, ತನ್ನ ಸಿಟ್ಟನ್ನೆಲ್ಲಾ ಏರಗೊಡಿಸದೆ, ಅದನ್ನು ಹಲವು ಸಾರಿ ತಡೆಯುತ್ತಾ ಬಂದನು.
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 ೫೫ ಜನಾಂಗಗಳನ್ನು ಅವರ ಮುಂದಿನಿಂದ ಓಡಿಸಿಬಿಟ್ಟು, ಅವರ ದೇಶವನ್ನು ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ ಗೋತ್ರಗಳಿಗೆ ಸ್ವತ್ತಾಗಿರುವಂತೆ ಹಂಚಿಕೊಟ್ಟು, ಆ ಜನಾಂಗಗಳ ಬಿಡಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ನೆಲೆಗೊಳಿಸಿದನು.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 ೬೦ ತಾನು ಜನರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವುದಕ್ಕೋಸ್ಕರ, ಶಿಲೋವ್ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಸಿದ ನಿವಾಸಸ್ಥಾನವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿಬಿಟ್ಟು,
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 ೭೧ ಕುರಿಮರಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಕೆಲಸದಿಂದ ಬಿಡಿಸಿ, ಅವನನ್ನು ತನ್ನ ಪ್ರಜೆಗಳಾದ ಯಾಕೋಬ್ಯರನ್ನು ಅಂದರೆ ತನ್ನ ಸ್ವತ್ತಾಗಿರುವ ಇಸ್ರಾಯೇಲರನ್ನು ಸಾಕುವುದಕ್ಕೆ ನೇಮಿಸಿದನು.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
