Esta 3

1 Hagi ana knama evutegeno'a, kini ne' Serksisi'a Agagi nagapinti ne' Hamedata nemofo Hemanina eri'zama'afintira azeri anaga atregeno maka agranema eri'zama e'neriza eri'za vahetmina zmagatereno rankva manino kegava huzmantene.

Po tych wydarzeniach król Aswerus uczynił wielkim Hamana, syna Hammedaty, Agagitę, wywyższył go i umieścił jego tron ponad wszystkimi książętami, którzy [byli] przy nim.

2 Hagi maka ranra kva vahe'ma kini ne'mofo kuma kafante'ma mani'naza vahe'mo'za zamare'na re'za ra agia Hemanina ami'naze. Na'ankure kini ne'mo'a, e'ina hiho huno huzmante'negu anara hu'naze. Hianagi Modekai'a ana nera antahiminora arena reno ra agia omi'ne.

A wszyscy słudzy króla, którzy [stali] w bramie królewskiej, klękali przed Hamanem i oddawali mu pokłon. Tak bowiem rozkazał co do niego król. Ale Mardocheusz nie klękał przed nim ani nie oddawał mu pokłonu.

3 Anante kini ne'mofo eri'za vahe'ma kini ne' kuma kafante'ma nemani'za vahe'mo'za Modekaina antahige'za, nahigenka kini ne'mo'ma hiankea rutagre'nane?

Dlatego też słudzy króla, którzy [stali] w bramie królewskiej, pytali Mardocheusza: Czemu przekraczasz rozkaz króla?

4 Hagi maka knane knanena Modekaina nanekea asami'nazanagi, kezmia ontahige'za ana zantera Hemani'a na'a huntegahifi ke'nune nehu'za Hemanina ome asmi'naze. Na'ankure Modekaia'a huno nagra Jiu vahe mani'noanki'na Hemanintera narena oregosue huno hu'ne.

A gdy tak do niego dzień po dniu mówili, a on ich nie słuchał, donieśli [o tym] Hamanowi, aby się przekonać, czy Mardocheusz będzie obstawał przy swoim. Powiedział im bowiem, że jest Żydem.

5 Hagi Hemani'ma keama Modekaia'ma arenama reno ragima omigeno'a, tusi arimpa Modekaina ahente'ne.

A gdy Haman zobaczył, że Mardocheusz nie klęka ani nie oddaje mu pokłonu, Haman napełnił się gniewem.

6 Hianagi Modekai'ma agriake'ma ahe frizankura avresra Hemani'a hu'ne. Na'ankure Modekai'a Jiu ne' mani'noema huno'ma higenoma keno antahinoma nehuno'a, Jiu vahetmima Serksisima kegavama hu'nea maka mopafima mani'naza vahera maka zamahe fanene hu vagarenaku agesa antahi'ne.

Uważał to za rzecz zbyt łagodną podnieść rękę na samego Mardocheusza, ponieważ doniesiono mu, z jakiego ludu pochodzi Mardocheusz. Szukał więc Haman sposobności, aby wytracić wszystkich Żydów, którzy byli w całym królestwie Aswerusa, to jest lud Mardocheusza.

7 Hagi kini ne' Serksisi'ma 12fu'a kafuma kinima nemanigeno'a, ese ikana Nisanie nehaza ikantera Hemanima Jiu vahe'ma zamahenia kna erintenaku hige'za agri avuga satu zokago re'za ke'naze. Hagi satu zokagoma re'za kazana 12fu ikana Adarie nehaza ikamofonte efore hu'ne.

[Tak więc] w pierwszym miesiącu, w miesiącu Nisan, w dwunastym roku króla Aswerusa, rzucano przed Hamanem Pur, czyli los, od dnia do dnia i od miesiąca do miesiąca, [aż] do dwunastego [miesiąca], to jest miesiąca Adar.

8 Hagi anante Hemani'a kini ne' Serksisinte vuno amanage huno ome asmi'ne, Kegavama hu'nana mopafina mago'a vahera ruzahu vahetami mani'naze. Zamagri zamavu'zmavamo'a ama mopafi vahe'mokizmi zamavuzmava knara osu'ne. Hagi kasegezmimo'a ruzahu hu'neankino, kagri kasegea novaririze. E'ina hu'negu zamatresanke'za amafina omanitfa hanaze.

Potem Haman powiedział do króla Aswerusa: Jest pewien lud rozproszony i rozsypany pomiędzy ludami we wszystkich prowincjach twego królestwa. Jego prawa są inne od [praw] wszystkich ludów, a praw króla nie przestrzega. Dlatego więc nie jest korzystne dla króla tak go pozostawić.

9 Hagi kini ne'moka ama ana kere'ma musema hanunka, ana vahetmima zamahe friho hunka huvempa hunka avona krenanke'na kna'amo'a 375 tani hu'nenia silva zago, feno zanka'arema kegavama hu'naza vahera zamisuge'za fenoma nentana nompina ome antegahaze.

Jeśli król uzna to za słuszne, niech zostanie zapisane, że [ten lud] ma być wytracony. A [ja] odważę dziesięć tysięcy talentów srebra do rąk przełożonych nad tą pracą, aby je wnieśli do skarbca królewskiego.

10 Hagi ana kema kini ne'mo'ma nentahino'a, avonkreno hu izoma huno renekamrea rini azampinti zafino Agati nagapinte ne' Hamedata nemofo Jiu vahe ha' ne' Hemanina nemino,

Wtedy król zdjął pierścień ze swojej ręki i dał go Hamanowi Agagicie, synowi Hammedaty, wrogowi Żydów.

11 amanage hu'ne, Zagoma naminaku'ma hanana kagraka'a enerinka, na'anoma hunaku'ma hanana zana amne ana vahetmina huzmanto.

Król powiedział do Hamana: Przekazuję ci to srebro i ten lud, abyś uczynił z nim, co ci się podoba.

12 E'inage higeno ese ikantera 13ni kna zupa Hemani'a kehige'za kini nete'ma avonkre eri'zama e'neri'za vahe'mo'za eme atru hu'naze. Hagi maka kema zamasamia kea mago mago kumate vahe'mofo agerupinti'ene avompinti avona krete'za kini nemofo rinireti avame'za ana avontera rekamrentete'za ranra kva vahetegane (Satraps), gavana vahetamintegane atrazageno mago mago provinsifima mani'nazarega vuno eno hu'ne.

Wezwano więc pisarzy króla w pierwszym miesiącu, dnia trzynastego tego miesiąca, i napisano wszystko tak, jak Haman rozkazał, do satrapów królewskich, do namiestników z każdej prowincji i do dowódców każdego ludu z każdej prowincji według jej pisma i do każdego narodu według jego języka. [Listy] napisano w imieniu króla Aswerusa i opieczętowano [je] sygnetem króla.

13 Hagi avoma atrazageno maka kumategama vuno eno'ma hu'nea avomo'a anage hu'ne, 12fu ikamofona 13ni knazupa magoke knafinke Jiu vahera mofavrereti vuno tavava ozafare'ma uhanati'neana zamahe hana hinkeno, kini ne'mo'ma kegavama hu'nea mopafina miko omanitfa hina, maka zazmi eriho huno kretre'ne.

Potem rozesłano je przez gońców do wszystkich prowincji królewskich, aby zgładzono, wymordowano i wytracono wszystkich Żydów, od młodego do starca, dzieci i kobiety, w jeden dzień, mianowicie trzynastego [dnia] dwunastego miesiąca, miesiąca Adar, a ich mienie zagrabiono.

14 Hagi maka kumate vahe'mo'za ana avona eri'za kasege me'nenige'za amage antegahaze hu'za nehu'za, ana knama esigu tro hu'za manigahaze.

A odpis tego pisma [miał być] podany we wszystkich prowincjach, ogłoszony wszystkim ludom, aby były gotowe na ten dzień.

15 Hagi kini ne'mo'a hankave ke huzmantege'za ana avontafera maka kumatega ame hu'za eri'za vu'za eza hu'naze. Hagi vihuma hugagi'naza rankumapima Susama nemani'naza vahera ama ana nanekea eriama hazage'za maka vahe'mo'za antahi'naze. Hagi anama huteke kini ne'ene kea waini tina nenekema mani'nakeno'a Susa kumapi vahera antahintahi zamimo'a savri hige'za tusi koro nehu'za antahitahi hakare hu'naze.

Gońcy więc wyruszyli przynaglani rozkazem króla, a dekret ogłoszono także w pałacu Suza. A król i Haman zasiedli, aby pić, lecz miasto Suza było zatrwożone.