< 2 Samue 9 >

1 Hagi Deviti'a mago'a vahe zamatahigeno, Soli nagapintira mago'a vahera mani'nafi? Mani'nenigeta keta antahita hu'nenuta, nasaminke'na Jonatani'ma knare avu'ava'zama hunante'nere nona huntegahue.
Und David sprach: Ist auch noch jemand übriggeblieben von dem Hause Sauls, daß ich Barmherzigkeit an ihm tue um Jonathans willen?
2 Hagi Siba'a korapara Soli eri'za ne' mani'neankino, kini ne' Deviti'a kehigeno egeno Sibana antahigeno, Kagra Sibago? Higeno agra huno, Izo ramoka nagre kagri eri'za vahere.
Es war aber ein Knecht vom Hause Sauls, der hieß Ziba; den riefen sie zu David. Und der König sprach zu ihm: Bist du Ziba? Er sprach: Ja, dein Knecht.
3 Hagi kini ne'mo'a antahigeno, Mago'a Soli nagapinti vahera mani'nafi? Mago'ma mani'nenigenka nasamige'na, knare avu'ava'zana hunte'na Anumzamofo avesi averi ha'neno. Anage higeno Siba'a kenona huno, Izo magora Jonatani nemofo'a mani'neanagi tare agiamo'a haviza hu'negeno kana vano nosie.
Der König sprach: Ist noch jemand vom Hause Sauls, daß ich Gottes Barmherzigkeit an ihm tue? Ziba sprach: Es ist noch da ein Sohn Jonathans, lahm an den Füßen.
4 Higeno kini ne'mo'a antahigeno, Ana risera iga mani'ne? huno kini ne'mo'a antahigegeno Siba'a huno, Ammieli nemofo Makiri nompi Lodeba kumate mani'ne.
Der König sprach zu ihm: Wo ist er? Ziba sprach zum König: Siehe, er ist zu Lo-Dabar im Hause Machirs, des Sohnes Ammiels.
5 Anage higeno kini ne' Deviti'a huzamantege'za vu'za ana risera Lodeba kumateti Ammieli nemofo Makiri nompintira ome avre'za e'naze.
Da sandte der König David hin und ließ ihn holen von Lo-Dabar aus dem Hause Machirs, des Sohnes Ammiels.
6 Hagi Mefiboseti'a Jonatani nemofo Soli negehokino, kini ne' Devitinte'ma ehanatino'a avugosaregati mopafi emasegeno, Deviti'a huno, Mefibosetigo? Huno higeno, izo eri'za vahekamo'na nagre.
Da nun Mephiboseth, der Sohn Jonathans, des Sohnes Sauls, zu David kam, fiel er auf sein Angesicht und beugte sich nieder. David aber sprach: Mephiboseth! Er sprach: Hier bin ich, dein Knecht.
7 Higeno Deviti'a asamino, Korera osuo. Na'ankure negafa Jonatani'enema huvempa hu'nogu kagrira knare navu'nava hunegante'na, negageho Soli mopa ete kamigahue. Ana hanugenka kagra maka zupa nagrane ne'zama nenoa tratetira ne'zana negahane.
David sprach zu ihm: Fürchte dich nicht; denn ich will Barmherzigkeit an dir tun um Jonathans, deines Vaters, willen und will dir allen Acker deines Vaters Saul wiedergeben; du sollst aber täglich an meinem Tisch das Brot essen.
8 Hagi Mefiboseti'a mago'ane avugosaregati umaseno nahigenka kini ne'moka eri'za vahekamo'na fri'nea kraganama hu'noa vahera e'inahu knare kavukavara hunantane huno hu'ne.
Er aber fiel nieder und sprach: Wer bin ich, dein Knecht, daß du dich wendest zu einem toten Hunde, wie ich bin?
9 Hagi Deviti'a Soli eri'za ne' Sibana kehigeno egeno amanage huno asami'ne, Mika Soline naga'amofo mopane maka zazamia ete kvakamofo Soli negeho Mefiboseti ami vagaroe.
Da rief der König Ziba, den Diener Sauls, und sprach zu ihm: Alles, was Saul gehört hat und seinem ganzen Hause, habe ich dem Sohn deines Herrn gegeben.
10 Hagi kagrane mofavre raminka'ane eri'za vahekane ana mopafina hoza anteta erita eme amigahaze. Hianagi kvakamofo negeho Mefiboseti'a nagrane maka zupa ne'zane tratera mani'neno ne'zana negahie. Hagi Sibana 15ni'a ne' mofavre'a manigeno, 20'a eri'za vahe'a mani'ne.
So arbeite ihm nun seinen Acker, du und deine Kinder und Knechte, und bringe es ein, daß es das Brot sei des Sohnes deines Herrn, daß er sich nähre; aber Mephiboseth, deines Herrn Sohn, soll täglich das Brot essen an meinem Tisch. Ziba aber hatte fünfzehn Söhne und zwanzig Knechte.
11 Hagi Siba'a kenona'a huno, Rana kini nimoka mikazama huo hunka hunantana zana hugahue. Hagi ana knaretima agafa hiana Mefiboseti'a kini ne'mofo mofavregna huno ne'zane trate ne'zana ne'ne.
Und Ziba sprach zum König: Alles, wie mein Herr, der König, seinem Knecht geboten hat, so soll dein Knecht tun. Und Mephiboseth (sprach David) esse an meinem Tisch wie der Königskinder eins.
12 Hagi Mefiboseti'a ne' mofavre mago ante'ne, agi'a Mika'e. Hagi maka Siba naga'mo'za Mefiboseti eri'za vahe mani'naze.
Und Mephiboseth hatte einen kleinen Sohn, der hieß Micha. Aber alles, was im Hause Zibas wohnte, das diente Mephiboseth.
13 Hagi Mefiboseti'a Jerusalemi kini ne'ene mani'neno, nezama nenea tratetira maka zupa ne'zana ne'ne. Na'ankure tarega agiamo'a haviza hu'ne.
Mephiboseth aber wohnte zu Jerusalem; denn er aß täglich an des Königs Tisch, und er hinkte mit seinen beiden Füßen.

< 2 Samue 9 >