2 Kva 7

1 Hianagi Elisa'a amanage huno hu'ne, Ra Anumzamo'a amanage huno hianki antahio, knare witireti trohu flauara, kna'amo'a 3'a kiloma hu'nesiane, balia kna'amo'a 6si'a kiloma hu'nesiana Sameria rankumamofo kafantera, ama ana knare okina kna'amo'a 11ni'a gremi hu'nesia silva zagore atresage'za mizasegahaze.

Wtedy Elizeusz powiedział: Słuchajcie słowa PANA. Tak mówi PAN: Jutro o tej porze w bramie Samarii jedna miara mąki pszennej będzie za jednego sykla i dwie miary jęczmienia [też] za sykla.

2 Hagi anagema higeno'a, kini ne'mofo avate'ma kva nehia eri'za ne'mo'a, Elisa ke nona'a amanage hu'ne, Nagrama antahuana Ra Anumzamo'ma mona kahama erinagi hagaro hanigeno, ko'ma riaza huno nezamo'a tamisnianagi magoke zupagera ame huno ana ne'zamo'a aviraotegahie. Hianagi Elisa'a ana nera asmino, kagra kavufinti ana ne'zana kegahananagi, tamage hunka ana nezampintira magore hunka onetfa hugahane.

Wówczas książę, na którego ramieniu król się wspierał, odezwał się do męża Bożego: Choćby PAN zrobił okna w niebie, czy mogłoby tak się stać? Odpowiedział mu: Oto zobaczysz to na własne oczy, ale jeść z tego nie będziesz.

3 Hanki ana knafina, Sameria rankumamofoma ufre kafantera fugo kri eri'naza vahera 4'a nemani'zanki'za, zamagra'a amanage hu'za hu'naze, Nahanigeta tagra amarera mani'neta frigahune?

A było czterech trędowatych mężczyzn u wejścia bramy. Mówili oni jeden do drugiego: Po co tu siedzimy, aż umrzemy?

4 Hagi Sameria kumapina ufreta ne'zankura hakosinagi, zamaga tonto higeno ne'zana kumamofo agu'afina omne'neankita ufresuta ufrigahune. Hagi ama anante'ma manisunana ana zanke huta frigahune. E'ina hu'negu otinketa Siria vahe'mo'zama seli nonkuma'ma eme ante'za mani'nafi vanunke'zama tahe frisazana knare hugahie. Hagi ontahe'zama tatresazana knare hugahie.

Jeśli powiemy: Wejdziemy do miasta, w mieście jest głód i tam umrzemy. A jeśli zostaniemy tu, również umrzemy. Teraz więc chodźcie i przejdźmy do obozu Syryjczyków. Jeśli pozostawią nas przy życiu, będziemy żyć, a jeśli nas zabiją, umrzemy.

5 Anage hute'za kinaga rehanima hiama'a oti'za, Siria vahe'ma seli nonkuma'ma eme ante'za mani'nafi vu'naze. Hanki ana kuma'ma ome atretegama unehanati'zama kazana, ana kumapina magore hu'za vahera omani'nage'za ke'naze.

Wstali więc o zmierzchu, aby przejść do obozu Syryjczyków. A gdy dotarli do krańca obozu Syryjczyków, oto nikogo tam nie było.

6 Na'ankure ana maka Siria vahe'mo'zama koro'ma fre'nazana, ana kinaga Siria vahera Ra Anumzamo'a zamagesa eri hagro hige'zama antahi'zana, tusi'a sondia vahe krefamo hosi afu agumpine, karisifine mani'ne'za ha' eme huzmanteku eri'za neaza agasasagna agasasa nentahi'za, amanage hu'za hu'naze, Keho Israeli kini ne'mo'a, Hiti kinine, Isipi kinine zago misa sezmantageke erimago hu'za ha' huranteku neaze hu'naze.

PAN bowiem sprawił, że w obozie Syryjczyków słychać było turkot rydwanów, tętent koni i gwar wielkiego wojska. Mówili jeden do drugiego: Oto król Izraela najął przeciwko nam królów chetyckich i królów Egiptu, aby na nas napadli.

7 Hagi ana Siria vahe'mo'za anagema nehu'za, ame hu'za ana kinagage, seli nozamima, hosi afu'zamima, tonki afu'zamine, ana maka zazmia fragu vazitre'za zamavapa atre'za korora fre'naze.

Wstali więc i uciekli o zmierzchu, zostawiając swoje namioty, swoje konie [i] osły – cały obóz tak, jak był, i uciekli, aby ratować swoje życie.

8 Hanki zamagra ana 4'a fugo namuma zamarenea vahe'mo'zama Siria vahe kumapima ehanatite'za, mago seli nompi ufre'za kazana, ne'zane tine me'nege'za ome eri'za nene'za, silvane, goline tavaraveraminena eri'za ome fraki'naze. Ete mago'ene e'za mago seli nompi umareri'za mago'a zantamina eme eri'za ome fraki'naze.

A gdy trędowaci dotarli do krańca obozu, weszli do jednego namiotu, jedli, pili, wynieśli stamtąd srebro, złoto i szaty, po czym poszli i ukryli to. Następnie wrócili, weszli do drugiego namiotu, [również] wynieśli stamtąd [łup], odeszli i ukryli [go].

9 Anama hute'za anante zamagra'a amanage hu'naze, Amanahu'ma hunana knare tavu'tavara osune. Hanki menina musema hanuna kna efore hu'negu, tagraguke'ma nentahita atre'nesunkeno'ma meno ko'mataniana, tagra knazana erigahunanki, otinketa vuta kinimofo nagara ama ana zamofonkea ome zamasamimneno.

Wtedy powiedzieli jeden do drugiego: Niedobrze czynimy. Ten dzień jest dniem dobrej nowiny, a my milczymy. Jeśli będziemy czekać aż do brzasku, spotka nas kara. Chodźcie więc teraz, pójdźmy i opowiadajmy o tym domowi króla.

10 Anagema hute'za vu'za Sameria rankuma kafante'ma kvama nehaza vahera kezanke hu'za zamasmi'za, Siria vahe'mo'zama seli noma eme ki'za mani'naza kumapima uhanatitama konana, tamage huta mago vahera onketa, mago vahe'mofo ageru'enena ontahi'none. Hagi hosi afu'ene, tonki afu'ma rente'naza zanke megeno, seli nontamimpina maka zamo'a anante me'ne

Przyszli więc i zawołali na strażnika bramy miejskiej. Powiedzieli im: Przyszliśmy do obozu Syryjczyków, a oto nikogo tam nie było, nie słychać było głosu ludzkiego, widzieliśmy tylko uwiązane konie i osły oraz namioty, tak jak były.

11 Hagi rankumamofo kafante'ma kvama nehaza vahe'mo'za anankema nentahi'za, agu'afima mani'naza vahera kezati'za zamasamizage'za, kini ne'mofo nontega vu'za naga'amofona anazamofo agenkea ome asami'naze.

Wtedy zawołał on innych strażników, a ci opowiedzieli o tym we wnętrzu domu króla.

12 Hagi ana kenageke kini ne'mo'a ana nanekea nentahino, oti'no eri'za vahe'a amanage huno zamasami'ne, Siria vahe'mo'za e'inahu'ma hazana antahiho, zamagrama ke'za antahi'zama hazana tagra tagazanku frunanki'za, zamagra amanahu zamagesa antahigahaze, trampi vuta ome frakinesunke'za zamagra rankuma'zamima atre'zama fegi'ma esageta, ome zamazenerita, rankumazaminena erigahune hu'za fraki'naze.

Wówczas król wstał w nocy i powiedział do swoich sług: Powiem wam, co nam uczynili Syryjczycy: wiedzą, że głodujemy. Wyszli więc z obozu i ukryli się w polu, mówiąc: Gdy wyjdą z miasta, pojmiemy ich żywych i wejdziemy do miasta.

13 Hagi ana kema hia kemofo nona'a, kini ne'mofo eri'za vahepinti mago eri'za ne'amo'a anage huno asmi'ne, 5fu'a hosi afutaminke mani'nazanki zamatrege'za eri'za vu'za Siria vahetera naza fore hu'nefi ome keho. Hanki Siria vahe'mo'zama ana vahe'ma zamahe frisazana, e'i knare hugahie. Na'ankure tagrama ama rankumapima mani'nona vahe'motanena, anazanke huta frigahune.

Jeden z jego sług odpowiedział: Niech wezmą, proszę, pięć spośród reszty koni, które zostały w mieście – oto są one jak całe mnóstwo Izraela, które zostało w nim, oto [są] one jak całe mnóstwo Izraela, które już zginęło – wyślemy [je] i zobaczymy.

14 Hanki tare karisi'ma me'ne hosi afutrena avrenezamino, kini ne'mo'a Siria vahetera naza fore hu'nefi vuta ome keho huno huzmante'ne.

Wzięli więc dwa konie zaprzęgowe, które król posłał do obozu Syryjczyków, mówiąc: Idźcie i zobaczcie.

15 Anage hige'za Siria vahera zamavariri'za vuvava hu'za Jodani tintegama nevu'za kazana, koro'ma fre'za nevu'za, karankama kukenafi, ha'zampi mago'azama atrete atretema hu'za vu'naza zana ome nege'za, ete vu'za kini nera ome asmi'naze.

Szli za nimi aż do Jordanu. A oto cała droga była pełna szat i naczyń, które Syryjczycy porzucili w pośpiechu. Wtedy posłańcy wrócili i oznajmili to królowi.

16 Hagi Sameria vahe'mo'zama ana kema nentahi'za, Siria vahe'mo'zama kuma'ma eme ante'za mani'naza kumapi ame hu'za vu'za, ana kumapima atre'za vu'naza zantamina maka ome eri'naze. Hagi anampintira tusi'a bali raisine, rama'a flaua'ene erite'za, Ra Anumzamo'ma hu'nea kante ante'za, kna'amo'a 3'a kilo hu'nea flauate'ene, kna'amo'a 6si'a kiloma hu'nea balia, kna'amo'a 11ni'a gremi hu'nea silva zagoreke atre'naze.

Wówczas lud wyszedł i złupił obóz Syryjczyków. I jedna miara mąki pszennej była za sykla i dwie miary jęczmienia za sykla, według słowa PANA.

17 Hagi kini ne'mo'a avate kva nera huntegeno vuno, rankumamofo kafante'ma kvama nehaza sondia vahe' ome kegava huzmante'ne. Hagi ana ne'mo'a kahamofo tava'onte oti'nege'za, erintagu hu'zama fegi'ma vaza vahe'mo'za reraraka hutre'za rerari hazageno fri'ne. E'inama hu'neana Anumzamofo eri'za ne' Elisa'ma kini ne'ma asami'nea kasnampa kemo'a nena'a efore hu'ne.

A król ustanowił tego księcia, na którego ramieniu się wspierał, [nadzorcą] bramy. Lud jednak zadeptał go w bramie na śmierć, jak powiedział mąż Boży, który [o tym] mówił, gdy król zszedł do niego.

18 Hagi Ra Anumzamofo eri'za ne' Elisa'ma kini ne'ma asmino, amana knare oki'na, Sameria rankuma'mofo kafantera, knare witireti trohu flauara, kna'amo'a 3'a kiloma hu'nesiane, bali raisia kna'amo'a 6si'a kiloma hu'nesiana 11ni'a gremi hu'nea silva zagoreke atregahazema hu'nea ke'mo'a, nena'a efore hu'ne.

I stało się tak, jak powiedział królowi mąż Boży: Dwie miary jęczmienia za sykla i jedna miara mąki pszennej za sykla będą jutro o tej porze w bramie Samarii.

19 Hagi kora anama rerari'ma hazageno'ma fria eri'za ne'mo'a, Elisana kenona'a amanage hu'neane, Nagrama antahuana Ra Anumzamo'ma mona kahama erinagi hagro hanigeno, ko'ma riaza huno ne'zamo'a herafiramigahianagi magoke zupagera ame huno ana ne'zamo'a avira otegahie hu'ne. Hianagi Elisa'a ana nera asmino, kagra kavufinti ana ne'zana kegahane. Hianagi tamage hunka ana ne'zampintira magore hunka onetfa hugahane huno,

Wtedy ten książę odpowiedział mężowi Bożemu: Choćby PAN zrobił okna w niebie, czy mogłoby tak się stać? Odpowiedział: Oto zobaczysz to na własne oczy, ale jeść z tego nie będziesz.

20 Elisa'ma asmi'nea kemo'a nena'a efore higeno, ana nera ran kuma'mofo kahampi zamagareti rehapati'za rerari hazageno fri'ne.

I tak się z nim stało. Lud bowiem zadeptał go w bramie i [książę] umarł.