ルカの福音書 2
1 そのころ、全世界の住民登録をせよという勅令が、皇帝アウグストから出た。
I dei dagarne let keisar Augustus lysa ut at det skulde takast manntal yver heile verdi.
2 これは、クレニオがシリヤの総督であったときの最初の住民登録であった。
Dette var fyrste gongen dei tok manntal med Kvirinius var landshovding i Syria.
3 それで、人々はみな、登録のために、それぞれ自分の町に向かって行った。
Då for alle heim, kvar til sin eigen by, og skulde skriva seg i manntalet.
4 ヨセフもガリラヤの町ナザレから、ユダヤのベツレヘムというダビデの町へ上って行った。彼は、ダビデの家系であり血筋でもあったので、
Josef og for frå Galilæa, frå den byen som heiter Nasaret, upp til Judæa, til Davidsbyen, den som dei kallar Betlehem - for han høyrde til Davids hus og ætt -
5 身重になっているいいなずけの妻マリヤもいっしょに登録するためであった。
og vilde skriva seg der. Maria, festarmøyi hans, var med honom; ho gjekk då med barn,
6 ところが、彼らがそこにいる間に、マリヤは月が満ちて、
og med dei var der, bar det so til at tidi hennar kom,
7 男子の初子を産んだ。それで、布にくるんで、飼葉おけに寝かせた。宿屋には彼らのいる場所がなかったからである。
og ho åtte den fyrste sonen sin; ho sveipte honom og lagde honom i ei krubba, for det var ikkje rom åt dei i herbyrget.
8 さて、この土地に、羊飼いたちが、野宿で夜番をしながら羊の群れを見守っていた。
Det var nokre hyrdingar der i bygdi som låg ute og vakta buskapen sin um natti.
9 すると、主の使いが彼らのところに来て、主の栄光が回りを照らしたので、彼らはひどく恐れた。
Best det var, stod ein engel frå Herren innmed deim, og Herrens herlegdom lyste kringum deim. Då vart dei fælande rædde;
10 御使いは彼らに言った。「恐れることはありません。今、私はこの民全体のためのすばらしい喜びを知らせに来たのです。
men engelen sagde til deim: «Ver ikkje rædde! Eg kjem med bod til dykk um ei stor gleda som skal timast alt folket:
11 きょうダビデの町で、あなたがたのために、救い主がお生まれになりました。この方こそ主キリストです。
I dag er det fødd dykk ein frelsar i Davids by; han er Kristus, Herren!
12 あなたがたは、布にくるまって飼葉おけに寝ておられるみどりごを見つけます。これが、あなたがたのためのしるしです。」
Og det skal de hava til merke: de skal finna eit lite barn som er sveipt og ligg i ei krubba.»
13 すると、たちまち、その御使いといっしょに、多くの天の軍勢が現われて、神を賛美して言った。
Og brått var det ein stor her av himmelånder med engelen; dei lova Gud og kvad:
14 「いと高き所に、栄光が、神にあるように。 地の上に、平和が、 御心にかなう人々にあるように。」
«Æra vere Gud i det høgste, og fred på jordi, og hugnad med menneskje!»
15 御使いたちが彼らを離れて天に帰ったとき、羊飼いたちは互いに話し合った。「さあ、ベツレヘムに行って、主が私たちに知らせてくださったこの出来事を見て来よう。」
Då englarne hadde fare burt att og upp til himmelen, sagde hyrdingarne seg imillom: «Lat oss no ganga radt til Betlehem og sjå dette som hev hendt, og som Herren hev vitra oss um!»
16 そして急いで行って、マリヤとヨセフと、飼葉おけに寝ておられるみどりごとを捜し当てた。
So skunda dei seg dit, og fann Maria og Josef, og det vesle barnet som låg i krubba.
17 それを見たとき、羊飼いたちは、この幼子について告げられたことを知らせた。
Og då dei hadde set det, fortalde dei alt som hadde vorte sagt deim um dette barnet.
18 それを聞いた人たちはみな、羊飼いの話したことに驚いた。
Alle som høyrde på hyrdingarne, undra seg yver det dei fortalde;
19 しかしマリヤは、これらのことをすべて心に納めて、思いを巡らしていた。
men Maria gøymde alle desse ordi i hjarta, og gruna på deim.
20 羊飼いたちは、見聞きしたことが、全部御使いの話のとおりだったので、神をあがめ、賛美しながら帰って行った。
Og hyrdingarne for heim att, og lova og prisa Gud for alt det dei hadde høyrt og set, og som høvde so vel med det som var sagt deim.
21 八日が満ちて幼子に割礼を施す日となり、幼子はイエスという名で呼ばれることになった。胎内に宿る前に御使いがつけた名である。
Då åtte dagar var lidne, og han skulde umskjerast, kalla dei honom Jesus; det var det namnet engelen hadde nemnt, fyrr han var komen i morsliv.
22 さて、モーセの律法による彼らのきよめの期間が満ちたとき、両親は幼子を主にささげるために、エルサレムへ連れて行った。
So snart reinsingstidi som er fyreskrivi i Moselovi, var til endes for deim, tok dei honom med seg upp til Jerusalem; dei vilde te honom fram for Herren
23 ――それは、主の律法に「母の胎を開く男子の初子は、すべて、主に聖別された者、と呼ばれなければならない。」と書いてあるとおりであった。――
- soleis som det stend skrive i Herrens lov: «Alt mannkyn som kjem fyrst frå morsliv, skal kallast heilagt åt Herren» -
24 また、主の律法に「山ばと一つがい、または、家ばとのひな二羽。」と定められたところに従って犠牲をささげるためであった。
og vilde bera fram offer, etter det som er sagt i Herrens lov: «eit par turtelduvor eller tvo duveungar.»
25 そのとき、エルサレムにシメオンという人がいた。この人は正しい、敬虔な人で、イスラエルの慰められることを待ち望んでいた。聖霊が彼の上にとどまっておられた。
I Jerusalem var det då ein mann som heitte Simeon, ein rettferdig og gudleg mann, som venta på Israels trøyst; den Heilage Ande var yver honom,
26 また、主のキリストを見るまでは、決して死なないと、聖霊のお告げを受けていた。
og hadde vitra honom um at han ikkje skulde fara or verdi, fyrr han hadde set Herrens Messias.
27 彼が御霊に感じて宮にはいると、幼子イエスを連れた両親が、その子のために律法の慣習を守るために、はいって来た。
No kom han til templet - det var Anden som dreiv honom - og då foreldri kom berande inn med Jesus-barnet, og vilde fara med det som visi var etter lovi,
28 すると、シメオンは幼子を腕に抱き、神をほめたたえて言った。
tok han det og på armarne, og lova Gud og sagde:
29 「主よ。今こそあなたは、あなたのしもべを、 みことばどおり、安らかに去らせてくださいます。
«Herre, no gjev du din tenar heimlov, som ordet ditt lydde, og let han fara i fred!
30 私の目があなたの御救いを見たからです。
For no fekk auga mitt skoda di frelsa,
31 御救いはあなたが 万民の前に備えられたもので、
som du hev skipa til for åsyni åt alle folk,
32 異邦人を照らす啓示の光、 御民イスラエルの光栄です。」
eit ljos som for heidningarn’ lyser, ein herlegdom og ei æra for Israel, folket ditt eige.»
33 父と母は、幼子についていろいろ語られる事に驚いた。
Far hans og mor hans undra seg yver det som vart sagt um honom.
34 また、シメオンは両親を祝福し、母マリヤに言った。「ご覧なさい。この子は、イスラエルの多くの人が倒れ、また、立ち上がるために定められ、また、反対を受けるしるしとして定められています。
Og Simeon velsigna deim og sagde til Maria, mor hans: «Dette barnet er sett til fall og uppreising for mange i Israel og til eit motsegjingsteikn;
35 剣があなたの心さえも刺し貫くでしょう。それは多くの人の心の思いが現われるためです。」
men deg og skal sverdet stinga gjenom hjarta; då kjem det upp kva tankar mange gøymde i hugen.»
36 また、アセル族のパヌエルの娘で女預言者のアンナという人がいた。この人は非常に年をとっていた。処女の時代のあと七年間、夫とともに住み、
Det var og ei profetkvinna der, Anna Fanuelsdotter av Assers-ætti. Ho var langt ut i åri; etter ho vart gift, hadde ho butt i hop med mannen sin i sju år,
37 その後やもめになり、八十四歳になっていた。そして宮を離れず、夜も昼も、断食と祈りをもって神に仕えていた。
og sidan sete enkja i heile fire og åtteti år. Ho kom aldri frå templet, og tente Gud i bøn og fasta natt og dag.
38 ちょうどこのとき、彼女もそこにいて、神に感謝をささげ、そして、エルサレムの贖いを待ち望んでいるすべての人々に、この幼子のことを語った。
I denne stundi gjekk ho fram og takka og prisa Gud, og tala um barnet til alle som venta på frelsa for Jerusalem.
39 さて、彼らは主の律法による定めをすべて果たしたので、ガリラヤの自分たちの町ナザレに帰った。
Då dei hadde gjort alt som er fyreskrive i Herrens lov, for dei attende til heimstaden sin, Nasaret i Galilæa.
40 幼子は成長し、強くなり、知恵に満ちて行った。神の恵みがその上にあった。
Og barnet voks, og vart sterkt og fullt av visdom, og Guds nåde var yver honom.
41 さて、イエスの両親は、過越の祭りには毎年エルサレムに行った。
År um anna for foreldri hans til Jerusalem i påskehelgi.
42 イエスが十二歳になられたときも、両親は祭りの慣習に従って都へ上り、
Då han var tolv år, drog dei og dit upp, som skikk og bruk var på høgtidi;
43 祭りの期間を過ごしてから、帰路についたが、少年イエスはエルサレムにとどまっておられた。両親はそれに気づかなかった。
men då dei hadde vore der høgtidsdagarne til endes, og skulde taka på heimvegen, vart Jesus-barnet att i Jerusalem, og foreldri hans gådde det ikkje.
44 イエスが一行の中にいるものと思って、一日の道のりを行った。それから、親族や知人の中を捜し回ったが、
Dei tenkte han var med i ferdafylgjet, og for ei dagsleid fram, og leita etter honom millom skyldfolk og kjenningar.
45 見つからなかったので、イエスを捜しながら、エルサレムまで引き返した。
Som dei no ikkje fann honom, for dei attende til Jerusalem, og leita etter honom der;
46 そしてようやく三日の後に、イエスが宮で教師たちの真中にすわって、話を聞いたり質問したりしておられるのを見つけた。
og då tri dagar var lidne, fann dei honom i templet; der sat han midt ibland lærarane og lydde på deim og spurde deim,
47 聞いていた人々はみな、イエスの知恵と答えに驚いていた。
og alle som høyrde på honom, var reint upp i under kor vitug han var, og for svar han gav.
48 両親は彼を見て驚き、母は言った。「まあ、あなたはなぜ私たちにこんなことをしたのです。見なさい。父上も私も、心配してあなたを捜し回っていたのです。」
Då dei fekk sjå honom, vart dei mest frå seg av undring, og mor hans sagde: «Kvi for du soleis åt mot oss, barn? Far din og eg hev leita so sårt etter deg!»
49 するとイエスは両親に言われた。「どうしてわたしをお捜しになったのですか。わたしが必ず自分の父の家にいることを、ご存じなかったのですか。」
«Kvifor leita de etter meg?» svara han; «visste de ikkje at eg lyt vera i huset åt far min?»
50 しかし両親には、イエスの話されたことばの意味がわからなかった。
Men dei skyna ikkje kva han meinte med det ordet.
51 それからイエスは、いっしょに下って行かれ、ナザレに帰って、両親に仕えられた。母はこれらのことをみな、心に留めておいた。
So fylgde han deim heim til Nasaret, og var lydug mot deim. Men mor hans gøymde alt dette i hjarta sitt.
52 イエスはますます知恵が進み、背たけも大きくなり、神と人とに愛された。
Og Jesus gjekk fram i visdom og vokster og velvilje hjå Gud og menneskje.
