ローマ人への手紙 3

1 然らばユデア人に何の長ぜる所かある、又割禮に何の益かある、

Hvad fortrin har da jøden? eller hvad gagn er det i omskjærelsen?

2 其は各方面に多し、即ち先神の曰し御言は彼等に托せられたるなり。

Meget i alle måter; først og fremst det at Guds ord blev dem betrodd.

3 假令彼等の中に信ぜざる者ありしも、是何かあらん、彼等の不信仰は神の眞實を空しからしむべきか、決して然らず。

For hvorledes er det? om somme var utro, skulde da deres utroskap gjøre Guds troskap til intet?

4 神は眞實にて在し、人は総て僞る者なり。録して「（主よ）是汝が其言に於て義とせられ、審判せられ給ふも勝を得給はん為なり」、とあるが如し。

Langt derifra! la det stå fast at Gud er sanndru, men hvert menneske en løgner, som skrevet er: At du må kjennes rettferdig i dine ord og vinne når du fører din sak.

5 若我等の不義が神の義を顕すとせば、我等何をか云はん、怒を加へ給ふ神は不義なるか、――

Men dersom vår urettferdighet viser Guds rettferdighet, hvad skal vi da si? Er vel Gud urettferdig når han fører sin vrede over oss? Jeg taler på menneskelig vis.

6 是は人の云ふ如くに云へり――決して然らず、若然りとせば、神は如何にしてか此世を審判し給ふべき。

Langt derifra! hvorledes kunde Gud da dømme verden?

7 若我等の僞によりて神の眞實顕れ、其光榮の増したらんには、争でか我も罪人と定めらるる事あらんや。

Ja, men dersom Guds sanndruhet ved min løgn åpenbarte sig rikelig til hans ære, hvorfor blir da jeg enda dømt som en synder?

8 また――我等の罵られて然稱ふと或人々に云はるる如く――善を來さん為に惡を為すべけんや、斯る人々の罪せらるるは宜なり。

Og skal vi da ikke - som vi spottes for, og som nogen sier at vi lærer - gjøre det onde forat det gode kan komme derav? Rettferdig er den dom som treffer slike.

9 然らば何ぞや、我等は異邦人に先つ者なるか、決して然らず、其は既にユデア人もギリシア人も皆罪の下に在りと證したればなり。

Hvad da? har vi nogen fordel? Nei, aldeles ikke; vi har jo før anklaget både jøder og grekere for at de alle sammen er under synd,

10 録して、「誰も義しき者なく、

som skrevet er: Det finnes ikke en rettferdig, enn ikke en;

11 覚る者なく、神を求むる者なし、

det finnes ikke en som er forstandig; det finnes ikke en som søker Gud;

12 皆迷ひて相共に空しき者となれり、善を為す者なし、一人だもある事なし。

alle er avveket; alle til hope er de blitt uduelige; det finnes ikke nogen som gjør godt, det finnes ikke en eneste.

13 彼等の喉は開きたる墓なり、其舌を以て欺き、其唇の下に蝮の毒あり、

Deres strupe er en åpnet grav; med sine tunger gjorde de svik, ormegift er under deres leber.

14 其口は詛と苦とに充ち、

Deres munn er full av forbannelse og bitterhet.

15 其足は血を流す為に疾く、

Deres føtter er snare til å utøse blod;

16 破と禍とは、其道途に在り、

ødeleggelse og usælhet er det på deres veier,

17 彼等は平和の道を知らず、

og freds vei kjenner de ikke.

18 其目前に神に對する畏れなし」とあるが如し。

Det er ikke gudsfrykt for deres øine.

19 但総て律法の言ふ所は律法の下に在る人々に向ひて言ふこと、我等之を知れり、是凡ての口塞りて、全世界が神に屈服するに至らん為なり。

Men vi vet at alt det som loven sier, det taler den til dem som har loven, forat hver munn skal lukkes og hele verden bli skyldig for Gud,

20 蓋神の御前には、如何なる人も律法の業に由りて義とせらるる事あらじ、律法に由りて得るは罪の意識なればなり。

siden intet kjød blir rettferdiggjort for ham ved lov-gjerninger; for ved loven kommer syndens erkjennelse.

21 然るに律法と預言者とに證せられて、神の[賜ふ]義は今や律法の外に顕れたり。

Men nu er Guds rettferdighet, som loven og profetene vidner om, åpenbaret uten loven,

22 即ちイエズス、キリストに於る信仰に由て神の「賜ふ」義は信仰する者の凡に及び、凡ての上に在り、蓋し差別ある事なし、

det vil si Guds rettferdighet ved troen på Jesus Kristus for alle og over alle som tror. For det er ingen forskjell;

23 其は皆罪を犯したる者にして、神の光榮を要すればなり。

alle har syndet og fattes Guds ære,

24 人々の義とせらるるは、功なくして唯神の恩寵に由り、キリスト、イエズスに於る贖に由りてなり。

og de blir rettferdiggjort uforskyldt av hans nåde ved forløsningen i Kristus Jesus,

25 即ち神は從前の罪を忍び給ひしに、其赦を以て己が正義を顕さん為に、イエズス、キリストを宥の犠牲に供へ、其御血に於る信仰を有たしめ、

som Gud stilte til skue i hans blod, som en nådestol ved troen, for å vise sin rettferdighet, fordi han i sin langmodighet hadde båret over med de synder som før var gjort -

26 今は己が正義を證せんとて、自ら其正義を顕し給ひ、イエズス、キリストに於る信仰の人をも義と為し給ひしなり。

for å vise sin rettferdighet i den tid som nu er, så han kunde være rettferdig og gjøre den rettferdig som har troen på Jesus.

27 然らば誇る所何處にか在る、其は除かれたり。如何なる法を以て除かれたるか、業を以てなるか、然らず、信仰の法を以てなり。

Hvor er så vår ros? Den er utelukket. Ved hvilken lov? Gjerningenes? Nei, ved troens lov.

28 蓋我等謂ふに、人の義とせらるるは律法の業に由らずして信仰に由る。

For vi holder for at mennesket blir rettferdiggjort ved troen, uten lov-gjerninger.

29 神豈ユデア人のみの神ならんや、異邦人にも亦然るに非ずや、然り異邦人にも神たるなり。

Eller er Gud bare jøders Gud? er han ikke også hedningers? Jo, han er også hedningers,

30 其は神は唯一に在して、割禮の人を信仰に由りて義とし、無割禮の人をも信仰に由りて義とし給へばなり。

så sant Gud er én, og han rettferdiggjør de omskårne av troen og de uomskårne ved troen.

31 然らば我等は信仰を以て律法を亡ぼすか、然らず、却て律法を固うするなり。

Ophever vi da loven ved troen? Langt derifra! vi stadfester loven.