< ローマ人への手紙 2 >

1 然れば総て是非する人よ、汝は弁解する事を得ず、蓋他人を是非するは己を罪する所以なり、其自ら是非する所と同じ事を為せばなり。
Tua ahikom, pasal pa awng, kuapo nahizong ngualdang tung thu a khen nangma in bangma paulap na nei bua hi: banghangziam cile ngualdang thu na khen na mun ah nangma le nangma thu a ki khen na hihi.
2 我等は斯の如き事を為す人に對して、神の審判が眞理に適へる事を知れり。
Ahihang tabang thu te a vawt te tung ah Pathian thukhenna a thuman bangma in vawt hi, ci thiangtak i he hi.
3 然て斯る事を為す者を是非しつつ自ら之を行ふ人よ、汝は神の審判を免れんと思ふか、
Maw pasal pa awng, tabang te a vawt te bang in na vawt uh ahile, Pathian thukhenna taw kipeal thei tu, ci ngai sun ni ziam?
4 神の仁慈と堪忍と耐久との豊なるを軽んずるか、神の慈愛の汝を改心に導きつつあるを知らざるか。
Ahi bale Pathian phatna in kisikik na ah hong makai hi, ci he ngawl in, a dimlet a phatna, thuakzawkna le thinsauna te thusimngawl ni ziam?
5 然て汝が頑固と悔悛めざる心とに由りて、己の為に神の御怒を積み、
Ahihang asak mama le a kisik nuam ngawl na thinsung in nangma vateak atu in thin-ukna ni le a thutang Pathian thukhenna a kilang natu in a khol na hihi.
6 各其業に應じて報い給ふべき神の正しき審判の顕るべき御怒の日に當りて之に触れん。
Pathian in mihing khatsim sia ama ngamtat na bang in piakik tu hi:
7 即ち忍耐を以て善行を力め、光榮と尊貴と不朽とを求むる人々には永遠の生命を以て報い給ふべしと雖も、 (aiōnios g166)
Thinsau in napha seam paisuak a, minthanna, upatna le thi thei ngawl nuntakna a zong peuma tawntung nuntakna pia tu hi: (aiōnios g166)
8 争へる人、眞理に服せず不義に就く人には、怒と憤とあるべし。
Ahihang thu ki nial na a piangsak te le thuman zui ngawl a, thutan ngawl na a zui te tung ah, Pathian thin-ukna pia tu hi,
9 凡て惡を行ふ者の霊魂には、ユデア人を初めギリシア人にも、患難と辛苦とあるべけれど、
Na phangawl a vawt te, a masabel in Judah mite, taciang Gentile mite zong, mihing khatsim tung ah haksatna le thin ngimna om tu hi;
10 凡て善を行ふ者にはユデア人を初めギリシア人にも光榮と尊貴と平安とあるべし。
Ahihang na phangawl a vawt te, a masabel in Judah mi, taciang Gentile mite zong, mihing khatsim tung ah minthanna, upatna le thinnopna om tu hi:
11 其は人に就きて偏り給ふ事は神に無き所なればなり。
Banghangziam cile Pathian in mihing doidan nei ngawl hi.
12 蓋総て律法なくして罪を犯しし人は律法なくして亡びん、又総て律法ありて罪を犯しし人は律法によりて審判せられん、
Banghangziam cile thukham nei ngawl in mawna a vawt te theampo sia thukham nei ngawl in lalcip tu uh hi: taciang thukham sung ah mawna a vawt te sia thukham in thukhen tu hi;
13 其は律法の聴聞者は神の御前に義人たらずして、律法の實行者こそ義とせらるべければなり。
Banghangziam cile thukham a za te theampo in Pathian mai ah thutang suana nga ngawl hi, ahihang thukham bang in a vawt peuma thutang suana nga tu uh hi.
14 蓋律法を有たざる異邦人等が、自然に律法の事を行ふ時は、斯る律法を有たずと雖も自ら己に律法たるなり。
Banghangziam cile thukham a nei ngawl Gentile mite in, thukham sung ah a om thu te sia amate pianpui heakna taw a vawt uh ciang in, thukham nei ngawl napi, tua te sia amate atu in thukham hi veve tu hi.
15 彼等は律法の働の己が心に銘されたるを顕し、其良心之が證を為し、其思相互に、或は咎め或は弁解する事あればなり。
Tabang te in amate thinsung pan thukham nasep kilangsak a, amate sia le pha heak na in zong tettipang hi, taciang amate ngaisutna in amate mawsiat hi, a hibale, maisak hi;
16 是我福音に宣ぶる如く、神がイエズス、キリストを以て人々の密事を審判し給ふべき日に明かならん。
Keima i lungdamna thu bang in mihing te thuku te sia Jesus Christ tungtawn in Pathian in tua ni ciang thukhen tu hi.
17 然るに汝はユデア人と稱せられて律法に安んじ、神を以て誇と為し、
En in, nangma sia Judah mi a kici khat na hi a, thukham sung ah na tawlnga hi, taciang Pathian sung ah na ki suangtak hi,
18 其御旨を知り、律法に諭されて一層有益なる事を認め、
Thukham sung pan a ki hil na hikom in, Pathian deina na he a, taciang a phazaw nate zong teal thei ni hi;
19 敢て己を以て盲者の手引、暗黒に在る人の燈火、
Nangma le nangma sia mittaw te lamlak pa, khuazing sung ah a omte atu in khuavak,
20 愚者の教師、兒等の師匠なりとし、律法に於て學識と眞理との則を有てる者と思へり。
Taciang a mawmaw te le patang te a hil tu, thukham sung pan in heakna le thuman a nei, ci in kimuanna na nei hi.
21 然りながら汝は人を教へて己を教へず、盗む勿れと述べて自ら盗み、
Tua ahikom ngualdang ahil nangma in, nangma le nangma ki hil ngawl ni ziam? ngualdang tung ah nguta ngawl tu, ci na hil a, nangma na nguta ziam?
22 姦淫する勿れと云ひて自ら姦淫し、偶像を憎みて聖なるものを冒し、
Nangma in palngul mawna vawt ngawl tu ci napi, nangma in vawt ni ziam? milim te lipkhap hi napi, biakinn sung van le nate phuul na hi ziam?
23 律法に誇りつつ自ら律法を破りて神を辱しむ、
Thukham sung ah na ki suangtak napi, thukham paltan nataw in na Pathian melsia ni ziam?
24 録して、「神の御名は汝等によりて異邦人の中に罵らる」、とあるが如し。
Banghangziam cile Gentile mite sung ah nangma hang in Pathian min ki sonsia hi, ci in a ki at sa om hi.
25 汝律法を守る時は割禮其益ありと雖も、律法を破る時は汝の割禮は既に無割禮となれるなり。
Banghangziam cile thukham na zui ahile vunteap tanna sia phatuam takpi hi: ahihang thukham na paltan ahile, na vunteap tanna zong vunteap tan ngawl hong suak hi.
26 然れば無割禮[の人]律法の禁令を守らば、其無割禮は割禮と斉しく視做さるべきに非ずや。
Tua ahikom vunteap tan ngawl te in thukham i thuman na a zui le, ama vunteap tan ngawl na sia vunteap tan na bang in kisimsak tu hi ngawl ziam?
27 斯て生來無割禮[の人]律法を全うせば、儀文及び割禮ありながら律法を破れる汝を罪に定めん。
Taciang nangma sia a ki at thukham nei le vunteap tanna in thukham na paltan a, ngeina taw vunteap tan ngawl na in, thukham kicingsak ahile, ama in thu hong khen hi ngawl ziam?
28 蓋表に然ある人がユデア人たるに非ず、又陽に身に在るものが割禮たるに非ず。
Banghangziam cile a puasang bek Judah mi a hi sia Judah mi hi ngawl hi; a puasang cilesa vunteap tan zong vunteap tanna hi ngawl hi:
29 心中に然ある人こそユデア人、儀文によらず霊による心のものこそ割禮にして、其誉は人より來らず而も神より來る。
Ahihang a sungsang Judah mi a hi sia, Judah mi tatak hi; taciang lai taw a ki at thukham hi ngawl in, thinsung le thaa sung ah vunteap tanna sia vunteap tan na tatak a hihi; tua lapsangna sia mihing tung pan hi ngawl a, Pathian tung pan a hihi.

< ローマ人への手紙 2 >