マタイの福音書 15
1 時に、エルザレムより律法學士とファリザイ人と來り、イエズスに近づきて云ひけるは、
Da kom fariseere og skriftlærde fra Jerusalem til Jesus og sa: Mark.
2 汝の弟子等は何故に古人の傳を犯すぞ。蓋麪を食する時に手を洗はざるなり、と。
Hvorfor bryter dine disipler de gamles vedtekt? de vasker jo ikke sine hender når de holder måltid.
3 答へて曰ひけるは、汝等も亦己が傳の為に神の掟を犯すは何ぞや、蓋神曰く、
Men han svarte og sa til dem: Og I, hvorfor bryter I Guds bud for eders vedtekts skyld?
4 「父母を敬へ。又父或は母を詛ふ人は殺さるべし」と。
For Gud har gitt det bud: Hedre din far og din mor; og: Den som banner far eller mor, skal visselig dø;
5 然るに汝等は云ふ、誰にても父或は母に向ひて、我献物は皆汝の為ならんとだに云へば、
men I sier: Den som sier til far eller mor: Det du skulde hatt til hjelp av mig, det gir jeg til templet - han skylder ikke å hedre sin far eller sin mor.
6 其父或は母を敬はずして可なりと、斯て汝等は己が傳の為に神の掟を空しくせり。
Og I har gjort Guds lov til intet for eders vedtekts skyld.
7 僞善者よ、イザヤは汝等に就きて能く預言して、
I hyklere! rett spådde Esaias om eder da han sa:
8 云らく「此人民は唇に我を敬へども、其心は我に遠ざかり、
Dette folk ærer mig med lebene; men deres hjerte er langt borte fra mig;
9 人の訓戒を教へて徒に我を尊ぶなり」と。
men de dyrker mig forgjeves, idet de lærer lærdommer som er menneskebud.
10 イエズス群衆を召集めて曰ひけるは、
Og han kalte folket til sig og sa til dem: Hør dette og forstå det:
11 汝等聞きて暁れ、
Ikke det som kommer inn i munnen, gjør mennesket urent; men det som går ut av munnen, det gjør mennesket urent.
12 口に入る物人を汚すに非ず、口より出づる者こそ人を汚すなれ、と。其時弟子等近づきて云ひけるは、ファリザイ人が此言を聞きて躓けるを知り給ふか。
Da gikk hans disipler til ham og sa: Vet du at fariseerne tok anstøt ved å høre dette ord?
13 イエズス答へて曰ひけるは、総て我天父の植ゑ給はざる植物は抜かるべし、
Men han svarte og sa: Enhver plante som min himmelske Fader ikke har plantet, skal rykkes op med rot.
14 汝等彼人々を措け、彼等は瞽者にして瞽者の手引なり、瞽者若瞽者を手引せば二人とも坑に陥るべし、と。
La dem fare! de er blinde veiledere for blinde; men når en blind leder en blind, faller de begge i grøften.
15 ペトロ是に答へて、此喩を我等に釈き給へ、と云ひしかば、
Da svarte Peter og sa til ham: Tyd denne lignelse for oss!
16 イエズス曰ひけるは、汝等猶智恵なき者なるか、
Men han sa: Er også I ennu uforstandige?
17 総て口に入る物は腹に至りて厠に落つと暁らざるか、
Skjønner I ikke at alt det som kommer inn i munnen, går i buken og kastes ut den naturlige vei?
18 然れど口より出づる物は、心より出でて人を汚すなり、
Men det som går ut av munnen, det kommer fra hjertet, og dette er det som gjør mennesket urent.
19 即ち惡念人殺姦淫私通偸盗僞證冒涜は心より出づ、
For fra hjertet kommer onde tanker: mord, hor, utukt, tyveri, falskt vidnesbyrd, bespottelse.
20 是等こそ人を汚すものなれ、然れど手を洗はずして食する事は人を汚さざるなり、と。
Dette er det som gjør mennesket urent; men å ete med uvaskede hender gjør ikke mennesket urent.
21 イエズス此處を去りて、チロとシドンとの地方に避け給ひしに、
Og Jesus gikk bort derfra, og trakk sig tilbake til landet ved Tyrus og Sidon.
22 折しもカナアンの或婦其地方より出で、叫びて、主よ、ダヴィドの子よ、我を憫み給へ、我が女甚く惡魔に苦しめらる、と云へるに、
Og se, en kananeisk kvinne kom fra de landemerker og ropte: Herre, du Davids sønn! miskunn dig over mig! min datter plages ille av en ond ånd.
23 イエズス一言も答へ給はざれば、弟子等近づきて、彼婦我等の後に叫ぶ、彼を去らしめ給へ、と請へども、
Men han svarte henne ikke et ord. Da gikk hans disipler til ham og bad ham og sa: Skill dig av med henne! for hun roper efter oss.
24 イエズス答へて、我は唯イスラエルの家の迷へる羊に遣はされしのみ、と曰へり。
Men han svarte og sa: Jeg er ikke utsendt til andre enn de fortapte får av Israels hus.
25 然るに婦來り禮拝して、主よ、我を助け給へ、と云ひしに、
Men hun kom og falt ned for ham og sa: Herre, hjelp mig!
26 答へて、子等の麪を取りて犬に投與ふるは可からず、と曰ひしかば、
Men han svarte og sa: Det er ikke rett å ta brødet fra barna og kaste det for de små hunder.
27 婦云ひけるは、主よ、然り、然れども子犬も其主人の食卓より落つる屑を食ふなり、と。
Men hun sa: Det er sant, Herre! for de små hunder eter jo av de smuler som faller fra deres herrers bord.
28 イエズス遂に彼に答へて、嗚呼婦よ、大なる哉汝の信仰、望める儘に汝に成れと、曰ひければ、其女即時に痊えたり。
Da svarte Jesus og sa til henne: Kvinne! din tro er stor; dig skje som du vil! Og hennes datter blev helbredet fra samme stund.
29 イエズス此處を過ぎて、ガリレアの湖辺に至り、山に登りて坐し給ひければ、
Og Jesus gikk bort derfra og kom til den Galileiske Sjø, og han gikk op i fjellet og satte sig der.
30 夥しき群衆あり、唖者瞽者跛者不具者其外多くの者を携へて彼に近づき、其足下に放置きしに、イエズス是等を醫し給へり。
Og meget folk kom til ham, og de hadde med sig halte, blinde, stumme, vanføre og mange andre; og de la dem for hans føtter, og han helbredet dem,
31 然れば群衆は唖者の言ひ、跛者の歩み、瞽者の見ゆるを見て感嘆し、光榮をイスラエルの神に歸し奉れり。
så at folket undret sig da de så stumme tale, vanføre helbredes, halte gå og blinde se; og de priste Israels Gud.
32 時にイエズス、弟子等を召集めて曰ひけるは、我[此]群衆を憐む、蓋忍びて我と共に居る事既に三日にして食すべき物なし、我之を空腹にして去らしむるを好まず、恐らくは途にて倒れん、と。
Men Jesus kalte sine disipler til sig og sa: Jeg ynkes inderlig over folket; for de har alt vært hos mig i tre dager, og de har ikke noget å ete; og la dem fare fastende fra mig vil jeg ikke, forat de ikke skal vansmekte på veien.
33 弟子等云ひけるは、然りとて此荒野にて、斯程の群衆を飽かすべき麪を、我等何處よりか求め得ん。
Og hans disipler sa til ham: Hvorfra skal vi her i ørkenen få brød nok til å mette så meget folk?
34 イエズス曰ひけるは、汝等幾個の麪をか有てる、と。答へて、七と少しの小魚とあり、と云ひしかば、
Og Jesus sa til dem: Hvor mange brød har I? De sa: Syv, og nogen få småfisker.
35 イエズス命じて群衆を地に坐らせ、
Da bød han folket sette sig ned på jorden,
36 七の麪と其魚とを取り、謝して擘き、弟子等に與へ給ひ、弟子等之を人民に與へ、
og han tok de syv brød og fiskene, takket og brøt dem og gav dem til disiplene, og disiplene til folket.
37 皆食して飽足れり。殘の屑を拾ひて七の筐に満ちしが
Og de åt alle sammen og blev mette; og de tok op det som blev tilovers av stykkene, syv kurver fulle.
38 食せし者は、婦女と幼童とを除きて四千人なりき。
Men de som hadde ett, var fire tusen menn foruten kvinner og barn.
39 イエズス群衆を去らしめ、小舟に乗りてマゲダンの地方に至り給へり。
Og da han hadde latt folket fare, gikk han i båten og kom til landet ved Magadan.
