ルカの福音書 1
1 我等の中に成立ちし事の談を、初より親しく目撃して教の役者たりし人々の
Eftersom mange har tatt sig fore å sette op en fortelling om de ting som er fullbyrdet iblandt oss,
2 我等に言傳へし如く書列ねんとて、多くの人既に着手せるが故に、
således som de som fra først av var øienvidner og blev ordets tjenere, har overgitt oss det,
3 貴きテオフィロよ、我も凡ての事を最初より詳しく取調べて、順序よく汝に書贈るを善と思へり。
så har også jeg foresatt mig, efterat jeg nøie har gransket alt sammen fra først av, å nedskrive det i sammenheng for dig, gjæveste Teofilus,
4 是汝をして教へられし教の確實なるを暁らしめん為なり。
forat du kan lære å kjenne hvor pålitelige de lærdommer er som du er oplært i.
5 第一款 洗者ヨハネ誕生の次第 第一篇 キリスト御幼年及私生活 第一項 キリスト降誕の豫備 抑ユデアの王ヘロデの時、アビアの班にザカリアと云へる司祭あり。其妻はアアロンの裔なる女にて、名をエリザベトと云へり。
I de dager da Herodes var konge i Jødeland, var det en prest ved navn Sakarias, av Abias skifte, og han hadde en hustru av Arons døtre, og hennes navn var Elisabet.
6 二人ながら神の御前に義しき人にして、主の凡ての禁令と規律とを過なく履行ひ居たりしが、
De var begge rettferdige for Gud, og vandret ulastelig i alle Herrens bud og forskrifter.
7 エリザベトは石女なれば、彼等に子なくして、二人とも年老いたりき。
Og de hadde ikke barn; for Elisabet var ufruktbar, og de var begge kommet langt ut i årene.
8 然るにザカリア其班の順によりて、神の御前に司祭の務を行ひけるに、
Men det skjedde mens han gjorde prestetjeneste for Gud, da raden var kommet til hans skifte,
9 司祭職の慣例に從ひ、籤を抽きて、主の殿に入り、香を焼く事を得たり。
at det efter preste-tjenestens sedvane tilfalt ham å gå inn i Herrens tempel og ofre røkelse;
10 香を焼く時に當り、人民群集して、皆外にて祈り居けるに、
og hele folkemengden stod utenfor og bad i røkofferets stund.
11 主の使、香台の右に立ちてザカリアに現れしかば、
Da åpenbarte en Herrens engel sig for ham og stod på høire side av røkoffer-alteret.
12 ザカリア之を見て心騒ぎ、且恐ろしさに撲たれたり。
Og da Sakarias så ham, blev han forferdet, og frykt falt på ham.
13 天使之に云ひけるは、懼るる事勿れザカリア、蓋汝の祈聴容れられたり。妻エリザベト汝に一子を生まん、汝其名をヨハネと名くべし。
Men engelen sa til ham: Frykt ikke, Sakarias! din bønn er hørt, og din hustru Elisabet skal føde dig en sønn, og du skal kalle ham Johannes;
14 而して汝には喜に堪へざる事となり、多くの人も亦其誕生に由りて喜ばん。
og han skal bli dig til glede og fryd, og mange skal glede sig over hans fødsel.
15 即ち彼は主の御前に偉大にして、葡萄酒と酔ふ物とを飲まず、母の胎内より既に聖霊に満たされん。
For han skal være stor for Herren, og han skal ikke drikke vin og sterk drikk, og han skal fylles med den Hellige Ånd like fra mors liv;
16 又イスラエルの多くの子を、主たる其神に歸らしめ、
og han skal omvende mange av Israels barn til Herren deres Gud,
17 エリアの精神と能力とを以て主の先に往かん、是主の為に完全なる人民を備へんとて、先祖の心を子孫に立歸らせ、不信者を義人の知識に立歸らせん為なり、と。
og han skal gå i forveien for ham i Elias' ånd og kraft, for å vende fedres hjerter til barn og ulydige til rettferdiges sinnelag, for å berede Herren et velskikket folk.
18 ザカリア、天使に云ひけるは、我何に據りてか此事あるを知るべき。蓋我は老人にして、妻も亦年老いたればなり。
Og Sakarias sa til engelen: Hvorav skal jeg vite dette? Jeg er jo en gammel mann, og min hustru er langt ute i årene.
19 天使答へて云ひけるは、我は神の御前に立つガブリエルにして、我が遣はされたるは、汝に語りて是等の福音を告げん為なり。
Og engelen svarte ham: Jeg er Gabriel, som står for Guds åsyn, og jeg er utsendt for å tale til dig og forkynne dig dette glade budskap;
20 看よ、時期至りて成就すべき我言を信ぜざりしにより、汝は唖となりて、此事の成る日まで言ふこと能はじ、と。
og se, du skal bli målløs, og ikke kunne tale før den dag da dette skjer, fordi du ikke trodde mine ord, som skal fullbyrdes i sin tid.
21 人民はザカリアを待ちつつ、其殿内に滞るを怪しみたりしが、
Og folket stod og ventet på Sakarias, og de undredes over at han blev så lenge i templet.
22 出づるに及びて言ふ能はざれば、人々彼が殿内にて幻影を見し事を暁れり。彼は手眞似するのみにて、唖は其儘なりしが、
Men da han kom ut, kunde han ikke tale til dem, og de skjønte at han hadde sett et syn i templet, og han nikket til dem, og var og blev stum.
23 遂に其務の日數満ちて己が家に歸りしに、
Og det skjedde da hans tjenestedager var til ende, da drog han hjem til sitt hus.
24 日ならずして妻エリザベト懐胎せしかば、隠るる事五箇月にして、
Men efter disse dager blev hans hustru Elisabet fruktsommelig, og hun trakk sig tilbake i ensomhet i fem måneder, og sa:
25 云へらく、主は人々の間に我が恥を雪がしめんとて、我を顧み給ひたる日に斯も我に為し給ひしなり、と。
Så har Herren gjort med mig i de dager da han så til mig for å bortta min vanære iblandt menneskene.
26 第二款 マリア天使の告を蒙る 然て六月目に當り、天使ガブリエルガリレアのナザレトと云へる町に、
Men i den sjette måned blev engelen Gabriel sendt fra Gud til en by i Galilea som heter Nasaret,
27 ダヴィド家のヨゼフと名る人の聘定せし童貞女に神より遣されしが、其童貞女名をマリアと云へり。
til en jomfru som var trolovet med en mann ved navn Josef, av Davids hus, og jomfruens navn var Maria.
28 天使彼の許に入來りて云ひけるは、慶たし、恩寵に満てる者よ、主汝と共に在す。汝は女の中にて祝せられたる者なり、と。
Og engelen kom inn til henne og sa: Vær hilset, du benådede! Herren er med dig; velsignet er du blandt kvinner!
29 マリア之を見て其言に由りて大いに心騒ぎ此祝詞は如何なるものぞ、と案じ居るを、
Men hun blev forferdet over hans ord, og grundet på hvad dette skulde være for en hilsen.
30 天使云ひけるは、懼るる事勿れマリア、汝神の御前に恩寵を得たればなり、
Og engelen sa til henne: Frykt ikke, Maria! for du har funnet nåde hos Gud;
31 然て汝懐胎して一子を生まん、其名をイエズスと名くべし。
og se, du skal bli fruktsommelig og føde en sønn, og du skal kalle ham Jesus.
32 彼は偉大にして、最高き者の子と稱へられん。又主なる神之に其父ダヴィドの玉座を賜ひて、
Han skal være stor og kalles den Høiestes Sønn, og Gud Herren skal gi ham hans far Davids trone,
og han skal være konge over Jakobs hus evindelig, og det skal ikke være ende på hans kongedømme. (aiōn g165)
34 マリア天使に云ひけるは、我夫を知らざるに、如何にしてか此事あるべき。
Men Maria sa til engelen: Hvorledes skal dette gå til, da jeg ikke vet av mann?
35 天使答へて曰く、聖霊汝に臨み給ひ、最高き者の能力の蔭汝を覆はん、故に汝より生るべき聖なるものは神の子と稱へらるべし。
Og engelen svarte henne: Den Hellige Ånd skal komme over dig, og den Høiestes kraft skal overskygge dig; derfor skal også det hellige som fødes, kalles Guds Sønn.
36 夫汝の親族エリザベトすら、老年ながら一子を懐胎せり、斯て石女と呼ばれたる者今既に六月目なり。
Og se, Elisabet, din slektning, har også undfanget en sønn i sin alderdom, og hun, som kaltes ufruktbar, er nu i sin sjette måned.
37 蓋何事も神には能はざる所あらじ、と。
For ingen ting er umulig for Gud.
38 マリア云ひけるは、我は主の御召使なり、汝の言の如く我に成れかし、と。是に於て天使彼を去れり。
Da sa Maria: Se, jeg er Herrens tjenerinne; mig skje efter ditt ord! Og engelen skiltes fra henne.
39 第三款 マリア エリザベトを訪問す。 日ならずして、マリア立ちて山地なるユダの町に急行きしが、
Men Maria stod op i de dager og skyndte sig til fjellbygdene, til en by i Juda,
40 ザカリアの家に入りて、エリザベトに挨拶せしに、
og hun kom inn i Sakarias' hus og hilste på Elisabet.
41 エリザベト、マリアの挨拶を聞くや、其子は胎内にて躍り、エリザベトは聖霊に満たされ、
Og det skjedde da Elisabet hørte Marias hilsen, da sprang fosteret i hennes liv, og Elisabet blev fylt med den Hellige Ånd
42 聲高く呼はりて云ひけるは、汝は女の中にて祝せられたり、御胎内の御子も祝せられ給ふ。
og ropte med høi røst og sa: Velsignet er du blandt kvinner, og velsignet er ditt livs frukt!
43 我何によりて我主の母の來臨を辱うしたるぞ。
Og hvorledes times mig dette, at min Herres mor kommer til mig?
44 抑汝が挨拶の聲我耳に響くや、子喜びて我胎内に躍れり。
For se, da lyden av din hilsen nådde mitt øre, sprang fosteret i mitt liv med fryd.
45 福なる哉信ぜし者。是主より云はれし事必ず成就すべければなり、と。
Og salig er hun som trodde; for fullbyrdes skal det som er sagt henne av Herren.
46 マリア云ひけるは、我魂主を崇奉り、
Da sa Maria: Min sjel ophøier Herren,
47 我精神我救主にて在す神に由て喜びに堪へず、
og min ånd fryder sig i Gud, min frelser,
48 其は其御召使の賤しきを顧み給ひたればなり。蓋看よ今より萬代迄も、人我を福なる者と稱へん、
han som har sett til sin tjenerinnes ringhet. For se, fra nu av skal alle slekter prise mig salig,
49 全能にて在す者、我に大事を為し給ひたればなり。聖なる哉其御名。
fordi han har gjort store ting imot mig, han, den mektige, og hellig er hans navn,
50 其矜恤は代々之を畏るる人々の上に在り。
og hans miskunn er fra slekt til slekt over dem som frykter ham.
51 自ら御腕の権能を現し、己が心の念に驕れる人々を打散らし、
Han gjorde veldig verk med sin arm, han adspredte dem som var overmodige i sitt hjertes tanke;
52 権力ある者を其座より下し、賎しき者をば高め、
han støtte stormenn fra deres høiseter og ophøiet de små;
53 飢ゑたる者を佳物に飽かせ、富める者をば手を空しうして去らしめ給へり。
hungrige mettet han med gode gaver, og rikmenn lot han gå bort med tomme hender.
54 御矜恤を忘れず、其僕イスラエルを引受け給ひ、
Han tok sig av Israel, sin tjener, for å komme miskunn i hu
- således som han talte til våre fedre - mot Abraham og hans ætt til evig tid. (aiōn g165)
56 斯てマリア、エリザベトと共に留る事凡三月にして、己が家に歸れり。
Og Maria blev hos henne omkring tre måneder, og vendte så hjem igjen til sitt hus.
57 然てエリザベト、産期満ちて男子を生みしが、
Men for Elisabet kom tiden da hun skulde føde, og hun fødte en sønn,
58 隣人親戚等、主の之に大いなる恵を賜ひし事を聞きて、祝賀し居たり。
og hennes granner og frender fikk høre at Herren hadde gjort sin miskunn stor mot henne, og de gledet sig med henne.
59 八日目に至り、人々其子に割禮を施さんとて來り、父の名によりてザカリアと名けんとせしに、
Og det skjedde på den åttende dag, da kom de for å omskjære barnet, og de vilde kalle ham Sakarias efter hans far.
60 母答へて、然るべからず、ヨハネと名くべし、と云ひしかば、
Da tok hans mor til orde og sa: Nei, han skal hete Johannes.
61 人々、汝の親戚の中に、此名を付けられたる者なしとて、
Og de sa til henne: Men det er jo ingen i din ætt som har dette navn.
62 父に手眞似して、何と名づけんと欲するぞ、と問ひけるに、
De gjorde da tegn til hans far for å få vite hvad han vilde han skulde hete.
63 ザカリア書板を求めて、其名はヨハネなりと記したれば、皆感嘆したりしが、
Og han bad om en tavle og skrev disse ord: Johannes er hans navn. Og de undret sig alle.
64 軈てザカリアの口開け、舌解け、言ひて神を祝し奉れり。
Men straks blev hans munn oplatt og hans tunge løst, og han talte og lovet Gud.
65 斯て隣人皆懼を懐き、此凡ての事ユデアの山里に徧く言弘められしかば、
Og det kom frykt på alle dem som bodde deromkring, og i alle Judeas fjellbygder talte de med hverandre om alle disse ting,
66 聞く人皆之を記憶に止めて、此子は如何なる者に成らんと思ふか、と言合へり、蓋主の御手彼と共に在りき。
og alle som hørte det, la det på hjerte og sa: Hvad skal det da bli av dette barn? For Herrens hånd var med ham.
67 斯て其父ザカリア聖霊に満たされ、預言して云ひけるは、
Og hans far Sakarias blev fylt med den Hellige Ånd og talte profetiske ord og sa:
68 祝すべき哉、イスラエルの神在す主。其は親ら臨て其民の贖を為し、
Lovet være Herren, Israels Gud, han som så til sitt folk og forløste det!
69 其僕ダヴィドの家に於て、救の角を我等の為に與し給ひたればなり。
Og han opreiste oss et frelsens horn i sin tjener Davids hus,
således som han talte gjennem sine hellige profeters munn fra fordums tid av, (aiōn g165)
71 我等の敵より、又総ての我等を憎む者の手より我等を救ひ給ひ、
en frelse fra våre fiender og fra alle deres hånd som hater oss,
72 我等の先祖に矜恤を垂れて、其聖約を記憶し給はん為なり。
for å gjøre miskunn mot våre fedre og komme sin hellige pakt i hu,
73 而して是我等に賜はんと、我父アブラハムに誓ひ給ひし誓なり。
den ed han svor Abraham, vår far,
74 然れば我等の敵の手より救はれて、怖なく主に事へ奉り、
for å fri oss av våre fienders hånd og gi oss å tjene ham uten frykt
75 聖と義とに於て生涯主の御前に侍らん。
i hellighet og rettferdighet for hans åsyn alle våre dager.
76 孩兒よ、汝は最高き者の預言者と稱へられん。其は主の面前に先ちて其道を備へ、
Men også du, barn, skal kalles den Høiestes profet; for du skal gå frem for Herrens åsyn for å rydde hans veier,
77 其民に罪を赦さるべき救霊の知識を與ふべければなり。是我神の慈悲の腸に由れり。
for å lære hans folk frelse å kjenne ved deres synders forlatelse
78 是が為に旭日は上より我等に臨み給ひて、
for vår Guds miskunnelige hjertelags skyld, som lot solopgang fra det høie gjeste oss,
79 暗黒及死の蔭に坐せる人々を照らし、我等の足を平安の道に導かんとし給ふ、と。
for å lyse for dem som sitter i mørke og dødsskygge, for å styre våre føtter inn på fredens vei.
80 斯て孩兒成長し、精神愈強健にして、イスラエルに顕るる日まで荒野に居れり。
Men barnet vokste og blev sterkt i ånden, og han var i ødemarkene til den dag da han blev ført frem for Israel.
