< ルカの福音書 19 >

1 イエズスエリコに入りて歩行き給ふに、
Et ingressus perambulabat Jericho.
2 折しもザケオと云へる人あり、即ち税吏の長にして、而も富豪なりしが、
Et ecce vir nomine Zachæus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
3 イエズスの何人なるかを見んとすれど、丈低くして群衆の為に見得ざりければ、
et quærebat videre Jesum, quis esset: et non poterat præ turba, quia statura pusillus erat.
4 見ゆる様にと、前に趨行きて桑葉無花果樹に上れり、其處をば通り給ふべければなり。
Et præcurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
5 イエズス其所に至りて目を翹げ、彼を見て曰ひけるは、ザケオ急ぎ下りよ、今日我汝の家に宿らざるべからず、と。
Et cum venisset ad locum, suspiciens Jesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachæe, festinans descende: quia hodie in domo tua oportet me manere.
6 彼急ぎ下りて歓迎せしかば、
Et festinans descendit, et excepit illum gaudens.
7 衆人之を見て、イエズス罪人の客となれり、と呟きければ、
Et cum viderent omnes, murmurabant, dicentes quod ad hominem peccatorem divertisset.
8 ザケオ立ちて主に云ひけるは、主看給へ、我は我財産の半を貧者に施し、若人を損害せし事あらば、償ふに四倍を以てせんとす、と。
Stans autem Zachæus, dixit ad Dominum: Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus: et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum.
9 イエズス之に曰ひけるは、此家今日救を得たり、其は此人もアブラハムの子なればなり。
Ait Jesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahæ.
10 蓋人の子の來りしは、亡びたる者を尋ねて救はん為なり、と。
Venit enim Filius hominis quærere, et salvum facere quod perierat.
11 人々之を聞きつつ居りしに、イエズス之に加へて一の喩を語り給へり、是身は既にエルザレムに近く、又彼等が神の國直に現るべしと思ひ居れるを以てなり。
Hæc illis audientibus adjiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Jerusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
12 乃ち曰ひけるは、或貴人遠國へ往き、封國を受けて歸らんとて、
Dixit ergo: Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum, et reverti.
13 己が家來十人を呼びて金十斤を渡し、我が來るまで商売せよ、と命じ置きしが、
Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiamini dum venio.
14 國民彼を憎みければ後より使を遣りて、我等は彼人の我王と成る事を否む、と云はせたれど、
Cives autem ejus oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
15 彼封國を受けて歸り來り、曾て金を與へ置きし家來が各商売して如何許の贏ありしかを知らん為に、命じて之を呼ばしめしが、
Et factum est ut rediret accepto regno: et jussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
16 初の者來りて、主君よ、汝の金一斤は十斤を儲けたり、と云ひしに、
Venit autem primus dicens: Domine, mna tua decem mnas acquisivit.
17 主人云ひけるは、善し、良僕よ、汝は僅なものに忠なりしが故に十の都會を宰るべし、と。
Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
18 次の者來りて、主君よ、汝の金一斤は五斤を生じたり、と云ひしに、
Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque mnas.
19 主人云ひけるは、汝も五の都會を宰れ、と。
Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
20 又一人來りて、主君よ、是汝の金一斤なり、我之を袱紗に包置けり、
Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
21 其は汝が厳しき人にして、置かざる物を取り播かざる物を穫るを以て、我汝を懼れたればなり、と云ひしに、
timui enim te, quia homo austerus es: tollis quod non posuisti, et metis quod non seminasti.
22 主人云ひけるは、惡僕よ、我汝を其口によりて鞫かん、汝は我が厳しき人にして、置かざる物を取り播かざる物を穫るを知りたるに、
Dicit ei: De ore tuo te judico, serve nequam. Sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
23 何ぞ我金を銀行に渡さざりしや、然らば我來りて之を利と共に受取りしならん、と。
et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
24 斯て立會へる人々に向ひ、彼より其金一斤を取りて、十斤を有てる者に與へよ、と云ひければ、
Et astantibus dixit: Auferte ab illo mnam, et date illi qui decem mnas habet.
25 彼等、主君よ、彼は既に十斤を有てり、と云ひしかど、
Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
26 我汝等に告ぐ、総て有てる人はなお與へられて餘あらん、然れど有たぬ人は、其有てる物までも奪はれん。
Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
27 然て己等に我が王たる事を否みし敵等を此處に引來りて、我眼前に殺せ、[と云へり]と。
Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc: et interficite ante me.
28 斯く曰ひ終りて、先ちてエルザレムに上り往き給へり。
Et his dictis, præcedebat ascendens Jerosolymam.
29 第一款 エルザレムにて歓迎せられ給ふ 第四篇 イエズスの御受難及御復活 第一項 最後の一週間の始 斯て橄欖山と云へる山の麓なるベトファゲとベタミアとに近づき給ひしかば、弟子等の二人を遣はさんとして、
Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage et Bethaniam, ad montem qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos suos,
30 曰ひけるは、汝等對面の村に往け、然て之に入らば、何人も未だ乗らざる驢馬の子の繋がれたるに遇はん、其を解きて此處に牽來れ、
dicens: Ite in castellum quod contra est: in quod introëuntes, invenietis pullum asinæ alligatum, cui nemo umquam hominum sedit: solvite illum, et adducite.
31 若何故に之を解くぞと問ふ人あらば、主之を用ひんと欲し給ふと云へ、と。
Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam ejus desiderat.
32 遣はされたる人々往きて、曰ひし如く小驢馬の立てるに遇ひ、
Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.
33 之を解く中に其主等、何故に之を解くぞ、と云ふを
Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini ejus ad illos: Quid solvitis pullum?
34 彼等は主之を要し給ふなり、と云ひて、
At illi dixerunt: Quia Dominus eum necessarium habet.
35 イエズスの御許に牽來り、己が衣服を小驢馬に掛てイエズスを乗せたり。
Et duxerunt illum ad Jesum. Et jactantes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Jesum.
36 往き給ふ路次、人々面々の衣服を道に舗きたりしが、
Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via:
37 既に橄欖山の下坂に近づき給ふ時、弟子等の群衆挙りて、曾て見し諸の奇蹟に對して、聲高く神を賛美し始め、
et cum appropinquaret jam ad descensum montis Oliveti, cœperunt omnes turbæ discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus,
38 主の名によりて來れる王祝せられよかし、天には平安、最高き所には光榮あれ、と云ひければ、
dicentes: Benedictus, qui venit rex in nomine Domini: pax in cælo, et gloria in excelsis.
39 群衆の中より、或ファリザイ人等イエズスに向ひ、師よ、汝の弟子等を戒めよ、と云ひしに、
Et quidam pharisæorum de turbis dixerunt ad illum: Magister, increpa discipulos tuos.
40 イエズス曰ひけるは、我汝等に告ぐ、此人々黙せば石叫ぶべし、と。
Quibus ipse ait: Dico vobis, quia si hi tacuerint, lapides clamabunt.
41 イエズス近づき給ふや市街を見つつ之が為に泣きて曰ひけるは、
Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam, dicens:
42 汝も若汝の此日に於てだも、汝に平和を來すべきものの何なるかを知りたらば[福ならんに]、今は汝の目より隠れたり。
Quia si cognovisses et tu, et quidem in hac die tua, quæ ad pacem tibi: nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
43 蓋日将に汝に來らんとす、即ち其敵等、塁を汝の周圍に築き、取圍みつつ四方より迫り、
Quia venient dies in te: et circumdabunt te inimici tui vallo, et circumdabunt te: et coangustabunt te undique:
44 汝と其内に在る子等とを地に打倒し、汝には一の石をも石の上に遺さじ、其は汝が訪問せられし時を知らざりし故なり、と。
et ad terram prosternent te, et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem: eo quod non cognoveris tempus visitationis tuæ.
45 イエズス[神]殿に入り、其内にて売買する人々を逐出し始め給ひ、
Et ingressus in templum, cœpit ejicere vendentes in illo, et ementes,
46 然て之に曰ひけるは、録して「我家は祈の家なり」とあるに、汝等は之を盗賊の巣窟となせり、と。
dicens illis: Scriptum est: Quia domus mea domus orationis est: vos autem fecistis illam speluncam latronum.
47 斯て日々[神]殿にて教へ居給へるを、司祭長、律法學士、及び人民の重立ちたる人々、殺さんとて企み居たれど、
Et erat docens quotidie in templo. Principes autem sacerdotum, et scribæ, et princeps plebis quærebant illum perdere:
48 之を如何にすべきかを想ひ得ざりき、其は人民皆憧れて之に聴き居たればなり。
et non inveniebant quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat, audiens illum.

< ルカの福音書 19 >