ルカの福音書 17

1 イエズス弟子等に曰ひけるは、躓きは來らざるを得ず、然れど之を來す人は禍なる哉、

Sidan sagde han til læresveinarne sine: «Det er uråd anna enn det lyt koma freistingar, men ve yver den som dei kjem ifrå!

2 石磨を頚に懸けられて海に投入れらるるは、此小き者の一人を躓かするよりは、寧彼に取りて優れり。

Han var betre faren det låg ein kvernstein um halsen hans og han var kasta i havet, enn at han skulde freista ein av desse små.

3 汝等自ら注意せよ。若汝の兄弟汝に罪を犯さば之を諌めよ、而して若改心せば之を宥せ、

Tak dykk i vare! Syndar bror din, so tala til honom, og angrar han, so tilgjev honom!

4 一日に七度汝に罪を犯して、一日に七度改心すと云ひつつ汝に立ち返らば之を宥せ、と。

Um han syndar mot deg sju gonger um dagen, og sju gonger kjem attende til deg og segjer: «Eg angrar!» so skal du tilgjeva honom.»

5 使徒等、願くは我等の信仰を増し給へ、と主に云ひしかば、

Apostlarne sagde til Herren: «Gjev oss meir tru!»

6 主曰ひけるは、汝等若芥一粒程の信仰だにあらば、此桑の樹に向ひて、抜けて海に移り樹て、と云はんに、必ず汝等に順はん。

«Hev de tru som eit senapskorn, » svara Herren, «so kunde de segja til dette morbærtreet: «Rykk deg upp og røt deg i havet!» og det skulde lyda dykk.

7 汝等の中誰か、僕の耕し或は牧して畑より還れる時、之に向ひて、直に往きて食せよ、と云ふ者あらんや。

Um nokon av dykk hev ein dreng som pløgjer eller gjæter, segjer han då til honom når han kjem heim frå marki: «Kom straks og set deg til bords?»

8 却て我夕餉を支度し、我が飲食する中、帯して我に給仕せよ、さて後に汝飲食すべしと言ふに非ずや。

Segjer han’kje heller: «Stell til kveldsmaten åt meg, bind livgjordi um deg, og gakk meg til handa med eg et og drikk! Sidan kann du eta og drikka?»

9 命ぜし事を為したればとて、主人は彼僕に感謝するか、

Takkar han vel drengen for di han gjorde som han var fyresagd? Eg trur ikkje det.

10 我思ふに然らず。斯の如く、汝等も命ぜられし事を悉く為したらん時、我等は無益の僕なり、為すべき事を為したる耳と言へ、と。

Soleis de og; når de hev gjort alt som var sagt dykk, so seg: «Me er uturvande tenarar! Me hev’kje gjort anna enn det som var skyldnaden vår.»»

11 第三項 旅行の終 イエズスエルザレムへ赴き給ふとて、サマリアとガリレアとの中程を通り給ひしが、

Med han var på vegen til Jerusalem og for midt imillom Samaria og Galilæa,

12 或村に入り給ふ時、十人の癩病者之を迎へて、遥に立止り、

bar det so til at han gjekk inn i ein liten by, og der kom det imot han ti menner som hadde spillsykja; dei vart standande eit langt stykke undan,

13 聲を揚げて云ひけるは、師イエズスよ、我等を憫み給へ、と。

og ropa høgt: «Jesus, meister, gjer sælebot på oss!»

14 イエズス之を見給ふや、汝等往きて己を司祭等に見せよ、と曰ひしかば、彼等往く程に、途中にて潔くなれり。

Då Jesus vart var deim, sagde han til deim: «Gakk og te dykk fram for prestarne!» Og med dei var på vegen, hende det at dei vart reine.

15 其中の一人己の潔くなりたるを見るや、聲高く神に光榮を歸しつつ還來り、

Ein av deim kom attende då han såg han var lækt; han lova Gud med høg røyst,

16 イエズスの足下に平伏して感謝せしが、是サマリア人なりき。

og kasta seg å gruve framfor føterne hans og takka honom; det var ein samaritan.

17 イエズス答へて曰ひけるは、潔くなりし者は十人に非ずや、其九人は何處にか居る、

Då tok Jesus til ords og sagde: «Vart dei’kje reine alle ti? Kvar er då dei ni?

18 此異邦人の外は、立還りて神に光榮を歸し奉れる者見えざるなり、と。

Var det ingen utan denne framande som kom attende og vilde gjeva Gud æra?»

19 即ち之に曰ひけるは、立ちて往け、蓋汝の信仰汝を救へり、と。

So sagde han til mannen: «Statt upp og gakk heim att! Trui di hev hjelpt deg.»

20 神の國は何時來るべきかと、ファリザイ人に問はれし時、イエズス答へて曰ひけるは、神の國は目に見えて來るものに非ず、

Farisæarane spurde honom ein gong når Guds rike skulde koma. Då svara han deim so: «Guds rike kjem ikkje so at ein kann sjå det for augo.

21 又、看よ、此處に在り彼處にありと云ふべきにも非ず、神の國は即ち汝等の中に在ればなり、と。

Ein kann ikkje heller segja: «Sjå her er det!» eller: «Der er det!» For Guds rike, det er inni dykk.»

22 又弟子等に曰ひけるは、汝等が人の子の一日を見んと欲する日來らん、然れど之を見ざるべし。

Sidan sagde han til læresveinarne: «Det kjem ei tid då de skal stunda etter å sjå ein av dei dagarne då Menneskjesonen råder, men de skal ikkje få sjå det.

23 又人は、看よ此處に在り彼處に在り、と云はんも、往くこと勿れ、從ふこと勿れ、

Dei kjem til å segja til dykk: «Sjå der er han! Sjå her!» Gakk ikkje der burt, og fylg ikkje etter deim!

24 其は電光の閃きて空の極より極に光る如く、人の子も其日に當りて然あるべければなり。

For liksom ljonet, når det kjem, skin frå himmelbrun til himmelbrun, soleis skal det vera med Menneskjesonen den dagen han kjem.

25 然れど豫め多くの苦を受け、且此時代の人に棄てられざるべからず。

Men fyrst lyt han lida mykje, og denne ætti skal skjota honom ifrå seg.

26 ノエの日に起りし如く、人の子の日にも亦然あらん、

Og som det var i Noahs dagar, so skal det og vera den tidi då Menneskjesonen kjem:

27 即ちノエが方舟に入る日まで、人々飲食し、妻を娶り、娶せられ居りしが、洪水來りて悉く彼等を亡ぼせり。

dei åt, dei drakk, dei gifte seg, dei vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki; då kom storflodi og tynte alle i hop.

28 又ロトの日に起りし如くならん、即ち人々飲食し、売買し、植ゑ、建てなど為し居りしが、

Eller som det var i Lots dagar: dei åt, dei drakk, dei kjøpte, dei selde, dei planta, dei bygde;

29 ロトがソドマより出でし日には、天より火と硫黄と降りて、彼等を悉く亡ぼせり。

men den dagen då Lot tok ut frå Sodoma, regnde det eld og svåvel frå himmelen og tynte deim alle.

30 人の子の現るべき日にも亦斯の如くなるべし。

På same vis skal det vera den dagen Menneskjesonen syner seg.

31 其時人屋根に居りて器具家の内に在らば、之を取らんとて下るべからず、畑に居る人も亦同じく歸るべからず。

Er nokon den dagen uppå taket og hev sine ting nedi huset, so må han ikkje ganga ned og henta deim; og er nokon utpå marki, so må han ikkje venda um.

32 ロトの妻の事を憶へ。

Kom i hug kona hans Lot!

33 総て己が生命を救はんと欲する人は之を失ひ、失はん人は之を保たん。

Den som freister å berga livet sitt, skal missa det, og den som misser det, skal vinna det att.

34 我汝等に告ぐ、彼夜には二人一個の寝牀に居らんに、一人は取られ一人は遺されん、

Eg segjer dykk: Den natti skal det liggja tvo i ei seng; den eine skal hentast, og hin setjast att.

35 二人の婦共に磨挽き居らんに、一人は取られ一人は遺されん、二人の男畑に居らんに、一人は取られ一人は遺されん、と。

Tvo kvinnor skal mala på same kverni; den eine skal hentast, og hi setjast att.

36 弟子等答へて、主よ、何處ぞ、と云ひしかば、

Tvo skal vera utpå marki; den eine skal hentast, og hin setjast att.»

37 何處にもあれ、屍の在らん處に鷲も亦集るべし、と曰へり。

Då tok læresveinarne til ords og sagde: «Kvar, Herre?» Han svara: «Der liket er, der vil ørnane sankast innåt.»