ヘブル人への手紙 6
1 然れば我等は、キリストに関する教の初歩を措きて、死せる業よりの改心、神に於る信仰、
La oss derfor gå forbi barnelærdommen om Kristus og skride frem mot det fullkomne, så vi ikke atter legger grunnvollen med omvendelse fra døde gjerninger og tro på Gud,
med lære om dåp og håndspåleggelse, om dødes opstandelse og evig dom (aiōnios g166)
3 神許し給はば我等は之を為すべし。
Og dette vil vi gjøre, om Gud gir lov til det.
4 蓋一度照らされて、天の賜を味ひ、聖霊の分配にも與り、
For det er umulig at de som engang er blitt oplyst og har smakt den himmelske gave og fått del i den Hellige Ånd
og har smakt Guds gode ord og den kommende verdens krefter, (aiōn g165)
6 堕落したる人々は、己が罪として神の御子を再び十字架に釘け、之を辱め奉る者なれば、更に改心する様一新せらるる事を得ず。
og så faller fra, atter kan fornyes til omvendelse, da de på ny korsfester Guds Sønn for sig og gjør ham til spott.
7 即ち土屡其上に降來る雨を吸入れて、耕す人を益すべき草を生ずれば、神より祝福を受くと雖も、
For den jord som drikker regnet som ofte faller på den, og som bærer gagnlig grøde for dem den dyrkes for, den får velsignelse fra Gud;
8 荊棘と薊とを生ずれば、棄てられて詛はるるに近く、其終は焼かるべきのみ。
men bærer den torner og tistler, da er den uduelig og forbannelse nær, og enden med den er å brennes.
9 至愛なる者よ、我等は斯く言ふと雖も、汝等に就きては尚善くして救霊に近からん事を希望す。
Men om eder, I elskede, er vi visse på det som bedre er, og som hører til frelse, enda vi taler således.
10 蓋神は、汝等が曾て聖徒等に供給し、今も尚供給しつつあるに、汝等の業と汝等が御名に對して顕はしし愛とを忘れ給ふ如き、不義なる者には在さず。
For Gud er ikke urettferdig, så han skulde glemme eders verk og den kjærlighet I har vist mot hans navn, idet I har tjent og ennu tjener de hellige.
11 我等の望む所は、汝等が各希望を全うするまで、始終同様の励を顕し、
Men vi ønsker at enhver av eder må vise den samme iver for den fulle visshet i håpet inntil enden,
12 怠慢に流れずして、信仰と忍耐とを以、約束の世嗣と成るべき人々に倣う者と成らん事是なり。
forat I ikke skal bli trege, men efterfølge dem som ved tro og tålmod arver løftene.
13 蓋神アブラハムに約し給ひし時、己より大いにして指して以て誓ふべきものなきが故に、御自らを指して、誓ひて、
For da Gud gav Abraham løftet, svor han ved sig selv, eftersom han ingen større hadde å sverge ved, og sa:
14 曰く、「我祝して汝を祝せん、殖して汝を殖さん」と。
Sannelig, jeg vil rikelig velsigne dig og storlig mangfoldiggjøre dig;
15 斯てアブラハム忍耐を以て待御約束の事を得たり。
og da han således hadde ventet tålmodig, opnådde han det som var lovt.
16 即ち人々は最も大いなるものを指して誓ひ、又保證と成る誓は其一切の論を決す。
For mennesker sverger jo ved den større, og eden er dem en ende på all motsigelse, til stadfestelse.
17 斯の如く、神は約束の世嗣たる人々に對て、其規定の變ぜざる事を尚十分に示さんとて、誓を加へ給ひしなり。
Derfor, da Gud vilde enn mere vise løftets arvinger hvor uryggelig hans vilje var, gikk han imellem med en ed,
18 是備へられたる希望を捉へんとして倚縋り奉りたる我等に、神の僞り給ふ能はざる二の動かざる事を以て、最も強き慰を得させ給はん為なり。
forat vi ved to uryggelige ting, hvori Gud umulig kunde lyve, skulde ha en sterk trøst, vi som har tatt vår tilflukt til å gripe det håp som venter oss,
19 此希望は、安全にして堅固なる魂の碇として我等之を保ち、
det vi har som et anker for sjelen, et som er trygt og fast og når innenfor forhenget,
