コリント人への手紙第二 12

1 誇るべくんば、無益の事ながら、我は主の賜ひし幻影と黙示とに及ばん。

ਆਤ੍ਮਸ਼੍ਲਾਘਾ ਮਮਾਨੁਪਯੁਕ੍ਤਾ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦੇਸ਼ਾਨਾਮ੍ ਆਖ੍ਯਾਨੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤੇ|

2 我はキリストに在る一人の人を知れり、彼は十四年前、――肉體に在りてか肉體の外に在りてか、其は我が知る所に非ず、神ぞ知しめす、――第三天まで上げられしなり。

ਇਤਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਦਸ਼ਵਤ੍ਸਰੇਭ੍ਯਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਮਯਾ ਪਰਿਚਿਤ ਏਕੋ ਜਨਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮਨੀਯਤ, ਸ ਸਸ਼ਰੀਰੇਣ ਨਿਃਸ਼ਰੀਰੇਣ ਵਾ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮਨੀਯਤ ਤਦਹੰ ਨ ਜਾਨਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੋ ਜਾਨਾਤਿ|

3 我は又知れり。この人は ――肉體に在りてか肉體の外に在りてか其は我が知る所に非ず、神ぞ知しめす、

ਸ ਮਾਨਵਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨੀਤਃ ਸਨ੍ ਅਕਥ੍ਯਾਨਿ ਮਰ੍ੱਤ੍ਯਵਾਗਤੀਤਾਨਿ ਚ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍|

4 ――樂土に取挙げられて、得も言はず人の語るべからざる言を聞きしなり。

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਸਸ਼ਰੀਰੋ ਨਿਃਸ਼ਰੀਰੋ ਵਾਸੀਤ੍ ਤਨ੍ਮਯਾ ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣੈਵ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|

5 我は斯る人の為に誇らんとすれども、我為には我弱點の外誇る事を為じ。

ਤਮਧ੍ਯਹੰ ਸ਼੍ਲਾਘਿਸ਼਼੍ਯੇ ਮਾਮਧਿ ਨਾਨ੍ਯੇਨ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਵਿਸ਼਼ਯੇਣ ਸ਼੍ਲਾਘਿਸ਼਼੍ਯੇ ਕੇਵਲੰ ਸ੍ਵਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯੇਨ ਸ਼੍ਲਾਘਿਸ਼਼੍ਯੇ|

6 蓋誇らんとすとも愚なるべきには非ず、眞を語らんとすればなり。然れど人の我に見る所、或は我より聞く所に過ぎて我を重んずる事なからん為に我は罷めん。

ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਆਤ੍ਮਸ਼੍ਲਾਘਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛੇਯੰ ਤਥਾਪਿ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧ ਇਵ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਯਤਃ ਸਤ੍ਯਮੇਵ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾ ਮਾਂ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਵਾ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਾਂ ਮਨ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੰ ਮਾਂ ਯੰਨ ਗਣਯਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥਮਹੰ ਤਤੋ ਵਿਰੰਸ੍ਯਾਮਿ|

7 然て我が蒙りたる黙示の偉大なるにより、我をして驕らざらしめん為に、肉身に一の刺、即ち我を打つべきサタンの使を與へられたり。

ਅਪਰਮ੍ ਉਤ੍ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਦਰ੍ਸ਼ਨਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਤੋ ਯਦਹਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਭਿਮਾਨੀ ਨ ਭਵਾਮਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ਼ਰੀਰਵੇਧਕਮ੍ ਏਕੰ ਸ਼ੂਲੰ ਮਹ੍ਯਮ੍ ਅਦਾਯਿ ਤਤ੍ ਮਦੀਯਾਤ੍ਮਾਭਿਮਾਨਨਿਵਾਰਣਾਰ੍ਥੰ ਮਮ ਤਾਡਯਿਤਾ ਸ਼ਯਤਾਨੋ ਦੂਤਃ|

8 是に於て其の我身より去らん事を三度まで主に求め奉りしに、

ਮੱਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਚਿਤੁਮਹੰ ਤ੍ਰਿਸ੍ਤਮਧਿ ਪ੍ਰਭੁਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

9 曰へらく、汝には我恩寵にて足れり、其は力は弱き中に於て全うせらるればなり、と。然ればキリストの能力の我に宿らん為に、寧喜びて我弱點によりて誇らん。

ਤਤਃ ਸ ਮਾਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਮਮਾਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਤਵ ਸਰ੍ੱਵਸਾਧਕਃ, ਯਤੋ ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯਾਤ੍ ਮਮ ਸ਼ਕ੍ਤਿਃ ਪੂਰ੍ਣਤਾਂ ਗੱਛਤੀਤਿ| ਅਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰ੍ਯਨ੍ਮਾਮ੍ ਆਸ਼੍ਰਯਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯੇਨ ਮਮ ਸ਼੍ਲਾਘਨੰ ਸੁਖਦੰ|

10 故に我はキリストの為、我弱點に、耻辱に、缺乏に、迫害に、患難に安んず、弱き時に於てこそ強ければなり。

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਹੇਤੋ ਰ੍ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯਨਿਨ੍ਦਾਦਰਿਦ੍ਰਤਾਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਾਕਸ਼਼੍ਟਾਦਿਸ਼਼ੁ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ| ਯਦਾਹੰ ਦੁਰ੍ੱਬਲੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਤਦੈਵ ਸਬਲੋ ਭਵਾਮਿ|

11 我は愚になれり、汝等に強ひられてなり。蓋汝等より引立てらるる筈なりき、其は我取るに足らざる者なりと雖も、何事も彼無上の大使徒に劣らざればなり。

ਏਤੇਨਾਤ੍ਮਸ਼੍ਲਾਘਨੇਨਾਹੰ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧ ਇਵਾਭਵੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਯ ਕਾਰਣੰ ਯਤੋ ਮਮ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇਵ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾਸੀਤ੍| ਯਦ੍ਯਪ੍ਯਮ੍ ਅਗਣ੍ਯੋ ਭਵੇਯੰ ਤਥਾਪਿ ਮੁਖ੍ਯਤਮੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੇਭ੍ਯਃ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਨਾਹੰ ਨ੍ਯੂਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|

12 我が使徒たるの證據は、凡ての忍耐と徴と奇蹟と不思議とによりて、汝等の上に成立てり。

ਸਰ੍ੱਵਥਾਦ੍ਭੁਤਕ੍ਰਿਯਾਸ਼ਕ੍ਤਿਲਕ੍ਸ਼਼ਣੈਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਸ੍ਯ ਚਿਹ੍ਨਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਸਧੈਰ੍ੱਯੰ ਮਯਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਾਨਿ|

13 抑汝等が他の諸教會より少く得たりしは何ぞ、或は我が汝等を煩はさざりし事なるか、請ふ此不義を我に許せ。

ਮਮ ਪਾਲਨਾਰ੍ਥੰ ਯੂਯੰ ਮਯਾ ਭਾਰਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤਾ ਨਾਭਵਤੈਤਦ੍ ਏਕੰ ਨ੍ਯੂਨਤ੍ਵੰ ਵਿਨਾਪਰਾਭ੍ਯਃ ਸਮਿਤਿਭ੍ਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਿੰ ਨ੍ਯੂਨਤ੍ਵੰ ਜਾਤੰ? ਅਨੇਨ ਮਮ ਦੋਸ਼਼ੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਧ੍ਵੰ|

14 今や三度目に汝等に至として支度せしが、尚汝等を煩はさじ、是我が求むる所は汝等にして、汝等の所有物に非ざればなり。即ち子等は親の為に貯蓄すべきに非ず、親こそ子等の為に之を行ふべきなれば、假令汝等多く愛して、少く愛せらるる事ありとも、

ਪਸ਼੍ਯਤ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੰ ਗਨ੍ਤੁਮੁਦ੍ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਤਤ੍ਰਾਪ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਭਾਰਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮ੍ਪੱਤਿਮਹੰ ਨ ਮ੍ਰੁʼਗਯੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨੇਵ, ਯਤਃ ਪਿਤ੍ਰੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਧਨਸਞ੍ਚਯੋ(ਅ)ਨੁਪਯੁਕ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪਿਤ੍ਰੋ ਰ੍ਧਨਸਞ੍ਚਯ ਉਪਯੁਕ੍ਤਃ|

15 我は最も喜びて汝等の魂の為に盡し、又己をも盡さん。

ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਯਮਾਣੋ(ਅ)ਪ੍ਯਹੰ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤੋ(ਅ)ਲ੍ਪੰ ਪ੍ਰਮ ਲਭੇ ਤਥਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਾਣਰਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥੰ ਸਾਨਨ੍ਦੰ ਬਹੁ ਵ੍ਯਯੰ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਯਯਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|

16 縦我汝等を煩はさざりしも、狡猾にして汝等を籠絡せりとせんか、

ਯੂਯੰ ਮਯਾ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਨ ਭਾਰਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤਾ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਧੂਰ੍ੱਤਃ ਸਨ੍ ਛਲੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਞ੍ਚਿਤਵਾਨ੍ ਏਤਤ੍ ਕਿੰ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ?

17 然れど我が汝等に遣はしし人々の中、誰を以て汝等を籠絡せしぞ。

ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੰ ਮਯਾ ਯੇ ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਹਿਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੇਨ ਕਿੰ ਮਮ ਕੋ(ਅ)ਪ੍ਯਰ੍ਥਲਾਭੋ ਜਾਤਃ?

18 チトに頼み、彼と共に又一人の兄弟を遣はししが、チトは汝等を籠絡せしか、我等は同一の精神を以て同一の足跡を歩みしに非ずや。

ਅਹੰ ਤੀਤੰ ਵਿਨੀਯ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਭ੍ਰਾਤਰਮੇਕੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤਸ੍ਤੀਤੇਨ ਕਿਮ੍ ਅਰ੍ਥੋ ਲਬ੍ਧਃ? ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਭਾਵ ਏਕਸ੍ਯ ਪਦਚਿਹ੍ਨੇਸ਼਼ੁ ਚਾਵਾਂ ਕਿੰ ਨ ਚਰਿਤਵਨ੍ਤੌ?

19 結末 汝等は豫て、我等汝等に對して弁解すと思へり、我等は神の御前にキリストに在りて語るなり。我至愛なる者よ、萬事は汝等の徳を立てんが為なるぞ。

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਵਯੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦੋਸ਼਼ਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮ ਇਤਿ ਕਿੰ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ? ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਰ੍ਥੰ ਵਯਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕਥਯਾਮਃ|

20 然れど我恐くは、或は至りて汝等を見んに、我が思へる如くならず、又汝等が我を見んにも、思へるが如くならざらんか、或は汝等の間に闘争、嫉妬、怨恨、争論、誹謗、呟言、驕慢、擾亂あらんか、

ਅਹੰ ਯਦਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਤਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨ੍ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨੇੱਛਾਮਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨ੍ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਯੂਯਮਪਿ ਮਾਂ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨੇੱਛਥ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਵਿਵਾਦ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾ ਕ੍ਰੋਧੋ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਾ ਪਰਾਪਵਾਦਃ ਕਰ੍ਣੇਜਪਨੰ ਦਰ੍ਪਃ ਕਲਹਸ਼੍ਚੈਤੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ;

21 又或は我が至らん時、我神我を耻しめ給ひて、多くの人曾て罪を犯したるに、其の行ひし不潔と私通と甚しき罪とを悔改めざるを我が歎く事あらんか。

ਤੇਨਾਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੰ ਪੁਨਰਾਗਤ੍ਯ ਮਦੀਯੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨਮਯਿਸ਼਼੍ਯੇ, ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਕ੍ਰੁʼਤਪਾਪਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਸ੍ਵੀਯਾਸ਼ੁਚਿਤਾਵੇਸ਼੍ਯਾਗਮਨਲਮ੍ਪਟਤਾਚਰਣਾਦ੍ ਅਨੁਤਾਪਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਚ ਤਾਨਧਿ ਮਮ ਸ਼ੋਕੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤ ਇਤਿ ਬਿਭੇਮਿ|