< コリント人への手紙第二 12 >

1 誇るべくんば、無益の事ながら、我は主の賜ひし幻影と黙示とに及ばん。
Hiche kisonna ho hin phatna boldoh ponte, hinla keiman hinseibe nalai inge. Keiman seinomlou hijong leng Pakaiya kona thilmu kanei hole thil kahenga hung kiphongdoh ho seiyinge.
2 我はキリストに在る一人の人を知れり、彼は十四年前、――肉體に在りてか肉體の外に在りてか、其は我が知る所に非ず、神ぞ知しめす、――第三天まで上げられしなり。
Kum som le li masangjep chun keima van dan thum channa geiyin lahtouvin kanaume. Keiman hichu katahsa pum'a ha ahilouleh katahsa jaolouva hiham, keiman kahepoi-Pathen bouvin ahet ahi.
3 我は又知れり。この人は ――肉體に在りてか肉體の外に在りてか其は我が知る所に非ず、神ぞ知しめす、
Ahin Pathen bouvin katahsa puma ham ahilouleh katahsa jaotha louva ham ahenai. Hinlah keiman kahet chu,
4 ――樂土に取挙げられて、得も言はず人の語るべからざる言を聞きしなり。
Keima Pathen gam loupi muna eiki latouvin, mihem koiman aseitheilou thil ho thuchenga hilchet joujai hilou ho datmo umtah thil ho chu kajai.
5 我は斯る人の為に誇らんとすれども、我為には我弱點の外誇る事を為じ。
Hitobang hetna nei hi kisonpi thei khopset ahi, hinla keiman hichu kabollou ding ahi. Keima kalhahsamna bouva kisong inge.
6 蓋誇らんとすとも愚なるべきには非ず、眞を語らんとすればなり。然れど人の我に見る所、或は我より聞く所に過ぎて我を重んずる事なからん為に我は罷めん。
Keima kisong nom jongleng keiman thutah chu kasei ding ahijeh'in, kakisonna chu kangol man hilou hel ding ahi. Hinla keiman hichu kabollou ding ahi, ajeh chu keiman koima chan kahinkhoa amu kalvalu ahilouleh kathuseiya ajah kalval uva eipachat dingu kanompoi.
7 然て我が蒙りたる黙示の偉大なるにより、我をして驕らざらしめん為に、肉身に一の刺、即ち我を打つべきサタンの使を與へられたり。
Keiman chutobang Pathena kona kiphongdoh ho chu kachan ahijeng vang'in, keima kiletsah louva kaumna dingin, katahsa chunga hin ling khat, Satan a kona asolchah khat, keima eisunem ding le kakiletsah louna dingin eiki koipeh in ahi.
8 是に於て其の我身より去らん事を三度まで主に求め奉りしに、
Keiman munchom chom'ah thumvei jen Pakaiyin eilahmang pehna dingin kangeh in ahi.
9 曰へらく、汝には我恩寵にて足れり、其は力は弱き中に於て全うせらるればなり、と。然ればキリストの能力の我に宿らん為に、寧喜びて我弱點によりて誇らん。
Aman kasei chanin, “Kalungsetna hi nangman na ngaichat dehset chu ahi. Ka thahatna hi thalhomnaa kiha langdoh joa ahi.” Christaa thahatna chun keiya na atoh theina dinga ka thalhom pet tua hi kipahtah a kakisonpi ding ahi.
10 故に我はキリストの為、我弱點に、耻辱に、缺乏に、迫害に、患難に安んず、弱き時に於てこそ強ければなり。
Hijeh a chu Christa thaneina chun keiya na atoh theina dinga, keima tah hi katha lhomna a lunglhaijia kahi, chule jumsonaho, hahsatnaho, gimbol hesoh thoh naho, chule boinaho hi Christa jal'a kathoh ahi. Ajeh iham itileh keima kalhahsam tengleh kahat ji ahiye.
11 我は愚になれり、汝等に強ひられてなり。蓋汝等より引立てらるる筈なりき、其は我取るに足らざる者なりと雖も、何事も彼無上の大使徒に劣らざればなり。
Nanghon keima mingol tobanga nei umdohsah uva hitobanga hi kisong'ah kahi. Nanghon keima seiphatna nei jihpeh ding dolu ahi, ajeh chu keima imacha kahidehlou vang hin chuche solchah achungnung dehset ho sang jong chun kanoinungjo dehpoi.
12 我が使徒たるの證據は、凡ての忍耐と徴と奇蹟と不思議とによりて、汝等の上に成立てり。
Keima nangho toh kaumpet'in, keima tah in solchah kahi tin photchenna kana petai. Ajeh iham itileh keiman nalah uva vetsahna ho le akidang datmoho chule bolmo kidang ho thohhat tah in kabolin ahi.
13 抑汝等が他の諸教會より少く得たりしは何ぞ、或は我が汝等を煩はさざりし事なるか、請ふ此不義を我に許せ。
Thil khatseh nalah uva bol louva kana koi houbung dang jousea kanabol ngaiji chu, nangho sum le paiya pohgih sahna kana nei louvu hi ahi. Hiche kabol khelna jeh hin neihe themun!
14 今や三度目に汝等に至として支度せしが、尚汝等を煩はさじ、是我が求むる所は汝等にして、汝等の所有物に非ざればなり。即ち子等は親の為に貯蓄すべきに非ず、親こそ子等の為に之を行ふべきなれば、假令汝等多く愛して、少く愛せらるる事ありとも、
Tua hi keima nangho henga athumveina a hung ding kahitai, chule nangho dinga pohgih hahsa kahi ding kanompoi. Keiman nathil neiyu chu ka deichat ahipon-nangho kamu nom joh u ahi. A'ipi chu hitaleh, chapang neo hon anu le pateu anneh ding apeh'u angaipoi. Alangkhat joh a hi, nule pate joh'in achateu nehding apeh u ahi.
15 我は最も喜びて汝等の魂の為に盡し、又己をも盡さん。
Keima kipah tah a kiphaldoh a chule nangho dinga kanei jouse phala kahin, ahijeng vang'in keiman kaha ngailut cheh le nei ngailut mo cheh cheh uvin kahei.
16 縦我汝等を煩はさざりしも、狡猾にして汝等を籠絡せりとせんか、
Keima nangho dinga pohgih hahsa kahilou nalah uva phabep anomin ahi. Hinla nalah uva phabep in keima hi doha thuh a chule lungthim thema nanghoa phatchomna kimun neigel uvin ahi.
17 然れど我が汝等に遣はしし人々の中、誰を以て汝等を籠絡せしぞ。
Hinlah keiman naheng uva kahin sol ho lah a koipen'in nangho phatchom pina aneiyem?
18 チトに頼み、彼と共に又一人の兄弟を遣はししが、チトは汝等を籠絡せしか、我等は同一の精神を以て同一の足跡を歩みしに非ずや。
Keiman Titus chu nangho hungvil dinga kangansea chule sopi midang khat amato kahin soltha a chu Titus in nangho phatchom pina aneina umem? Henge aneipoi! Ajeh chu eihon lhagao kithakhat ineiyuvin chule khat le khat khonung juiya ihiuvin, ipilam hijongleh hitobangma'a chu boljia ihiuve.
19 結末 汝等は豫て、我等汝等に對して弁解すと思へり、我等は神の御前にキリストに在りて語るなり。我至愛なる者よ、萬事は汝等の徳を立てんが為なるぞ。
Keihon hitiho kaseiyuhi nanghon keima ho kithemchanna a seiyin nei ngaito uvin nate. Ahipoi, keiho Christa sohte kahinauva hiche hohi kaseiyu ahin, chule Pathen ahetoh a panga ahi. Ipi pi hijongleh kabol chanu hi kasopi deitah teho, nangho hatsahna ding katiu ahi.
20 然れど我恐くは、或は至りて汝等を見んに、我が思へる如くならず、又汝等が我を見んにも、思へるが如くならざらんか、或は汝等の間に闘争、嫉妬、怨恨、争論、誹謗、呟言、驕慢、擾亂あらんか、
Ajehchu keima kahung tengleh nangho a kamu ding chu keiman dei louva, chule nanghon kadonbut ding nadeilou dingu aum ding chu katijatpi ahi. Keiman nangho kina le kisauva, kithangsettoa, kilunghantoa, kichang khohsah a, miseisehat'a, mi themmo chan'a, louchalna neiya, chule alomlou tah a chon'ah naumkhah diu kakichat ahi.
21 又或は我が至らん時、我神我を耻しめ給ひて、多くの人曾て罪を犯したるに、其の行ひし不潔と私通と甚しき罪とを悔改めざるを我が歎く事あらんか。
Ahiye, keima kahung kit tengleh keima namasang uva Pathen in eisuhnema kaum ding chu kati ajai. Chule nangho mi tampi hin nachonset nau aluisa chu nadalhah loulai jeh uvin kalung anan ahi. Nangho nathen lounau, jonlungputna chonthanghoina chule nopchon nomna a nalunglut uvin ahi.

< コリント人への手紙第二 12 >