< 詩篇 67 >

1 琴にあはせて伶長にうたはしめたる歌なり 讃美なり ねがはくは神われらをあはれみ われらをさきはひてその聖顔をわれらのうへに照したまはんことを (セラ)
Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm i pieśń. Niech Bóg się zmiłuje nad nami i błogosławi nam, niech rozjaśni nad nami swoje oblicze. (Sela)
2 此はなんぢの途のあまねく地にしられ なんぢの救のもろもろの國のうちに知れんがためなり
Aby poznano na ziemi twoją drogę, wśród wszystkich narodów twoje zbawienie.
3 かみよ庶民はなんぢに感謝し もろもろの民はみな汝をほめたたへん
Niech cię wysławiają ludy, o Boże, niech cię wysławiają wszystkie ludy.
4 もろもろの國はたのしみ又よろこびうたふべし なんぢ直をもて庶民をさばき地のうへなる萬の國ををさめたまべければなり (セラ)
Niech narody się radują i wykrzykują, bo ty będziesz sądził ludy sprawiedliwie i rządzić będziesz narodami na ziemi. (Sela)
5 神よたみらはなんぢに感謝し もろもろの民はみな汝をほめたたへん
Niech cię wysławiają ludy, o Boże, niech cię wysławiają wszystkie ludy.
6 地は産物をいだせり 神わが神はわれらを福ひたまはん
[Wtedy] ziemia wyda swój plon i Bóg, nasz Bóg, będzie nam błogosławić.
7 神われらをさきはひたまふべし かくて地のもろもろの極ことごとく神をおそれん
Niech nam Bóg błogosławi i niech się go boją wszystkie krańce ziemi.

< 詩篇 67 >