詩篇 10

1 ああヱホバよ何ぞはるかに立たまふや なんぞ患難のときに匿れたまふや

Dlaczego, PANIE, stoisz z daleka? [Dlaczego] ukrywasz się w czasie niedoli?

2 惡しき人はたかぶりて苦しむものを甚だしくせむ かれらをそのくはだての謀略にとらはれしめたまヘ

Niegodziwy w swej pysze prześladuje ubogiego, niech niegodziwi uwikłają się w zamysły, które uknuli.

3 あしきひとは己がこころの欲望をほこり貪るものを祝してヱホバをかろしむ

Bo niegodziwy chełpi się pragnieniem swej duszy, a chciwiec błogosławi [sobie i] znieważa PANA.

4 あしき人はほこりかにいふ 神はさぐりもとむることをせざるなりと 凡てそのおもひに神なしとせり

Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka [Boga]; całe jego myślenie to że nie ma Boga.

5 かれの途はつねに堅く なんぢの審判はその眼よりはなれてたかし 彼はそのもろもろの敵をくちさきらにて吹く

Jego drogi zawsze są ciężkie, twoje sądy są zbyt daleko od niego, parska na wszystkich swoich wrogów.

6 かくて已がこころの中にいふ 我うごかさるることなく世々われに禍害なかるべしと

Mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, nie [zaznam] zła po wszystkie pokolenia.

7 その口にはのろひと虚偽としへたげとみち その舌のしたには残害とよこしまとあり

Jego usta pełne są przekleństw, zdrady i podstępu, pod jego językiem krzywda i nieprawość.

8 かれは村里のかくれたる處にをり隠やかなるところにて罪なきものをころす その眼はひそかに倚仗なきものをうかがひ

Siedzi w zasadzkach wsi, w ukryciach zabija niewinnego, jego oczy wypatrują ubogiego.

9 窟にをる獅のごとく潜みまち苦しむものをとらへんために伏ねらひ 貧しきものをその網にひきいれてとらふ

Czyha w kryjówce jak lew w swej jaskini; czatuje, by schwytać ubogiego, porywa go i wciąga w swe sieci.

10 また身をかがめて蹲まるその強勁によりて依仗なきものは仆る

Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy.

11 かれ心のうちにいふ 神はわすれたり神はその面をかくせり神はみることなかるべしと

Mówi w swym sercu: Bóg zapomniał, zakrył swoje oblicze, nigdy nie zobaczy.

12 ヱホバよ起たまへ 神よ手をあげたまへ 苦しむものを忘れたまふなかれ

Powstań, PANIE Boże, podnieś swą rękę; nie zapominaj o ubogich.

13 いかなれば惡きもの神をいやしめて心中になんぢ探求むることをせじといふや

Dlaczego niegodziwy znieważa Boga? Mówi w swym sercu: Nie będziesz się upominał.

14 なんぢは鍳たまへりその残害と怨恨とを見てこれに手をくだしたまへり 倚仗なきものは身をなんぢに委ぬ なんぢは昔しより孤子をたすけたまふ者なり

Lecz ty widzisz utrapienie i patrzysz na krzywdę, aby za nie odpłacić twą ręką. Na ciebie się zdaje ubogi, ty jesteś pomocnikiem sierocie.

15 ねがはくは惡きものの臂ををりたまへあしきものの惡事を一つだにのこらぬまでに探究したまヘ

Złam ramię niegodziwego i złego, dochodź jego nieprawości, aż jej już nie będzie.

16 ヱホバはいやとほながに王なり もろもろの國民はほろびて神の固より跡をたちたり

PAN [jest] Królem na wieki wieków, z jego ziemi zniknęły narody.

17 ヱホバよ汝はくるしむものの懇求をききたまへり その心をかたくしたまはん なんぢは耳をかたぶけてきき

Usłyszałeś pragnienia pokornych, PANIE, utwierdzisz ich serca, nakłonisz swego ucha;

18 孤子と虐げらる者とのために審判をなし地につける人にふたたび恐嚇をもちひざらしめ給はん

Aby bronić sieroty i udręczonego, aby śmiertelny człowiek nie gnębił już na ziemi.