ヨブ 記 10

1 わが心生命と厭ふ 然ば我わが憂愁を包まず言あらはし わが魂神の苦きによりて語はん

Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.

2 われ神に申さん 我を罪ありしとしたまふ勿れ 何故に我とあらそふかを我に示したまへ

Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?

3 なんぢ虐遇を爲し 汝の手の作を打棄て惡き者の謀計を照すことを善としたまふや

Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?

4 汝は肉眼を有たまふや 汝の觀たまふ所は人の觀るがごとくなるや

Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?

5 なんぢの日は人間の日のごとく 汝の年は人の日のごとくなるや

Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;

6 何とて汝わが愆を尋ねわが罪をしらべたまふや

Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?

7 されども汝はすでに我の罪なきを知たまふ また汝の手より救ひいだし得る者なし

Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.

8 汝の手われをいとなみ我をことごとく作れり 然るに汝今われを滅ぼしたまふなり

Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.

9 請ふ記念たまへ 汝は土塊をもてすてるがごとくに我を作りたまへり 然るに復われを塵に歸さんとしたまふや

Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?

10 汝は我を乳のごとく斟ぎ牛酪のごとくに凝しめたまひしに非ずや

Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?

11 汝は皮と肉とを我に着せ骨と筋とをもて我を編み

Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.

12 生命と恩惠とをわれに授け我を眷顧てわが魂神を守りたまへり

Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.

13 然はあれど汝これらの事を御心に藏しおきたまへり 我この事汝の心にあるを知る

I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.

14 我もし罪を犯さば汝われをみとめてわが罪を赦したまはじ

Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.

15 我もし行状あしからば禍あらん 假令われ義かるとも我頭を擧じ 其は我は衷に羞耻充ち 眼にわが患難を見ればなり

Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;

16 もし頭を擧なば獅子のごとくに汝われを追打ち 我身の上に復なんぢの奇しき能力をあらはしたまはん

Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.

17 汝はしばしば證する者を入かへて我を攻め 我にむかひて汝の震怒を増し新手に新手を加へて我を攻めたまふ

Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.

18 何とて汝われを胎より出したまひしや 然らずば我は息絶え目に見らるること無く

Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!

19 曾て有ざりし如くならん 即ち我は胎より墓に持ゆかれん

Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!

20 わが日は幾時も无きに非ずや 願くは彼姑らく息て我を離れ我をして少しく安んぜしめんことを

Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;

21 我が往て復返ることなきその先に斯あらしめよ 我は暗き地 死の蔭の地に往ん

Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;

22 この地は暗くして晦冥に等しく死の蔭にして區分なし 彼處にては光明も黒暗のごとし

Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.