< 詩篇 78 >

1 アサフのマスキールの歌 わが民よ、わが教を聞き、わが口の言葉に耳を傾けよ。
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 わたしは口を開いて、たとえを語り、いにしえからの、なぞを語ろう。
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 これはわれらがさきに聞いて知ったこと、またわれらの先祖たちがわれらに語り伝えたことである。
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 われらはこれを子孫に隠さず、主の光栄あるみわざと、その力と、主のなされたくすしきみわざとをきたるべき代に告げるであろう。
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 主はあかしをヤコブのうちにたて、おきてをイスラエルのうちに定めて、その子孫に教うべきことをわれらの先祖たちに命じられた。
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 これは次の代に生れる子孫がこれを知り、みずから起って、そのまた子孫にこれを伝え、
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 彼らをして神に望みをおき、神のみわざを忘れず、その戒めを守らせるためである。
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 またその先祖たちのようにかたくなで、そむく者のやからとなり、その心が定まりなく、その魂が神に忠実でないやからとならないためである。
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 エフライムの人々は武装し、弓を携えたが、戦いの日に引き返した。
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 彼らは神の契約を守らず、そのおきてにしたがって歩むことを拒み、
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 神がなされた事と、彼らに示されたくすしきみわざとを忘れた。
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 神はエジプトの地と、ゾアンの野でくすしきみわざを彼らの先祖たちの前に行われた。
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 神は海を分けて彼らを通らせ、水を立たせて山のようにされた。
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 昼は雲をもって彼らを導き、夜は、よもすがら火の光をもって彼らを導かれた。
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 神は荒野で岩を裂き、淵から飲むように豊かに彼らに飲ませ、
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 また岩から流れを引いて、川のように水を流れさせられた。
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 ところが彼らはなお神にむかって罪をかさね、荒野でいと高き者にそむき、
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 おのが欲のために食物を求めて、その心のうちに神を試みた。
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 また彼らは神に逆らって言った、「神は荒野に宴を設けることができるだろうか。
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 見よ、神が岩を打たれると、水はほとばしりいで、流れがあふれた。神はまたパンを与えることができるだろうか。民のために肉を備えることができるだろうか」と。
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 それゆえ、主は聞いて憤られた。火はヤコブにむかって燃えあがり、怒りはイスラエルにむかって立ちのぼった。
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 これは彼らが神を信ぜず、その救の力を信用しなかったからである。
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 しかし神は上なる大空に命じて天の戸を開き、
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 彼らの上にマナを降らせて食べさせ、天の穀物を彼らに与えられた。
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 人は天使のパンを食べた。神は彼らに食物をおくって飽き足らせられた。
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 神は天に東風を吹かせ、み力をもって南風を導かれた。
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 神は彼らの上に肉をちりのように降らせ、翼ある鳥を海の砂のように降らせて、
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 その宿営のなか、そのすまいのまわりに落された。
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 こうして彼らは食べて、飽き足ることができた。神が彼らにその望んだものを与えられたからである。
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 ところが彼らがまだその欲を離れず、食物がなお口の中にあるうちに、
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 神の怒りが彼らにむかって立ちのぼり、彼らのうちの最も強い者を殺し、イスラエルのうちのえり抜きの者を打ち倒された。
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 すべてこれらの事があったにもかかわらず、彼らはなお罪を犯し、そのくすしきみわざを信じなかった。
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 それゆえ神は彼らの日を息のように消えさせ、彼らの年を恐れをもって過ごさせられた。
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 神が彼らを殺されたとき、彼らは神をたずね、悔いて神を熱心に求めた。
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 こうして彼らは、神は彼らの岩、いと高き神は彼らのあがないぬしであることを思い出した。
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 しかし彼らはその口をもって神にへつらい、その舌をもって神に偽りを言った。
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 彼らの心は神にむかって堅実でなく、神の契約に真実でなかった。
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 しかし神はあわれみに富まれるので、彼らの不義をゆるして滅ぼさず、しばしばその怒りをおさえて、その憤りをことごとくふり起されなかった。
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 また神は、彼らがただ肉であって、過ぎ去れば再び帰りこぬ風であることを思い出された。
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 幾たび彼らは野で神にそむき、荒野で神を悲しませたことであろうか。
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 彼らはかさねがさね神を試み、イスラエルの聖者を怒らせた。
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 彼らは神の力をも、神が彼らをあだからあがなわれた日をも思い出さなかった。
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 神はエジプトでもろもろのしるしをおこない、ゾアンの野でもろもろの奇跡をおこない、
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 彼らの川を血に変らせて、その流れを飲むことができないようにされた。
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 神ははえの群れを彼らのうちに送って彼らを食わせ、かえるを送って彼らを滅ぼされた。
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 また神は彼らの作物を青虫にわたし、彼らの勤労の実をいなごにわたされた。
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 神はひょうをもって彼らのぶどうの木を枯らし、霜をもって彼らのいちじく桑の木を枯らされた。
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 神は彼らの家畜をひょうにわたし、彼らの群れを燃えるいなずまにわたされた。
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 神は彼らの上に激しい怒りと、憤りと、恨みと、悩みと、滅ぼす天使の群れとを放たれた。
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 神はその怒りのために道を設け、彼らの魂を死から免れさせず、そのいのちを疫病にわたされた。
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 神はエジプトですべてのういごを撃ち、ハムの天幕で彼らの力の初めの子を撃たれた。
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 こうして神はおのれの民を羊のように引き出し、彼らを荒野で羊の群れのように導き、
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 彼らを安らかに導かれたので彼らは恐れることがなかった。しかし海は彼らの敵をのみつくした。
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 神は彼らをその聖地に伴い、その右の手をもって獲たこの山に伴いこられた。
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 神は彼らの前からもろもろの国民を追い出し、その地を分けて嗣業とし、イスラエルの諸族を彼らの天幕に住まわせられた。
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 しかし彼らはいと高き神を試み、これにそむいて、そのもろもろのあかしを守らず、
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 そむき去って、先祖たちのように真実を失い、狂った弓のようにねじれた。
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 彼らは高き所を設けて神を怒らせ、刻んだ像をもって神のねたみを起した。
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 神は聞いて大いに怒り、イスラエルを全くしりぞけられた。
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 神は人々のなかに設けた幕屋なるシロのすまいを捨て、
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 その力をとりことならせ、その栄光をあだの手にわたされた。
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 神はその民をつるぎにわたし、その嗣業にむかって大いなる怒りをもらされた。
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 火は彼らの若者たちを焼きつくし、彼らのおとめたちは婚姻の歌を失い、
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 彼らの祭司たちはつるぎによって倒れ、彼らのやもめたちは嘆き悲しむことさえしなかった。
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 そのとき主は眠った者のさめたように、勇士が酒によって叫ぶように目をさまして、
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 そのあだを撃ち退け、とこしえの恥を彼らに負わせられた。
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 神はヨセフの天幕をしりぞけ、エフライムの部族を選ばず、
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 ユダの部族を選び、神の愛するシオンの山を選ばれた。
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 神はその聖所を高い天のように建て、とこしえに基を定められた地のように建てられた。
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 神はそのしもべダビデを選んで、羊のおりから取り、
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 乳を与える雌羊の番をするところからつれて来て、その民ヤコブ、その嗣業イスラエルの牧者とされた。
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 こうして彼は直き心をもって彼らを牧し、巧みな手をもって彼らを導いた。
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.

< 詩篇 78 >